Ο Ηλίας Καραβόλιας είναι Οικονομολόγος  με ειδίκευση Γενικής Θεωρίας και Οικονομικής Πολιτικής. Κατέχει Master of Arts από το European Institute of Philosophical  Anthropology.

Δεν θέλουμε να γνωρίζουμε. Δεν μας ενδιαφέρει να ξέρουμε. Το μυαλό μας δεν χωράει άλλες εξηγήσεις, άλλα σενάρια για το μέλλον.
Δεν ωφελεί που κατανοούμε κάποια πράγματα, διότι είναι μη αναστρέψιμα, μη μαχητά, χωρίς να κάποια ορατή διέξοδο από το σπιράλ της κατατονικής κατάστασης, χωρίς δυνατότητα για ρωγμές στον τοίχο που πάντα μας χωρίζει από τα μεγάλα.
Δεν μας ενδιαφέρει η σήμανση των μεγάλων αριθμών( που λανσάρονται επιδέξια, ως προπαγάνδα κοινωνικής πολιτικής) αφού στην καθημερινότητα παλεύουμε με τα μικροποσά.
Δεν έχει σημασία ότι με 2 δις κάθε μήνα κρατική επιδότηση στους λογαριασμούς ρεύματος(δηλαδή λεφτά που μελλοντικά θα τα επιβαρυνθούμε) αυτό που ουσιαστικά επιδοτείται είναι τα υπερκέρδη των παρόχων( που δεν θα φορολογηθούν στο σύνολο τους διότι τα περισσότερα από αυτά έγιναν ήδη επενδύσεις με εξαγορές ).
Και ότι με αυτό ακριβώς το ποσό, ενός μηνός και μόνο, θα μπορούσε να αποκτήσει το Δημόσιο σήμερα από το χρηματιστήριο το 100% της ΔΕΗ( 1,96 δις αξία στο ταμπλό) ώστε μετά, ως δημόσια επιχείρηση, να εφαρμόσει πχ. κοινωνικό τιμολόγιο.
Δεν μας αφορούν επίσης- άσχετα αν κατα βάθος τις κατανοούμε – κάποιες ξεχασμένες έννοιες όπως υπερσυσσώρευση κερδών, εκτόξευση εξαγορών και δημιουργία μεγάλων ολιγοπωλίων από δυό-τρεις ομίλους (με υπερκέρδη προερχόμενα από τα καύσιμα και το ρεύμα που χρυσοπληρώνει ο μικρομεσαίος)
Η αλήθεια είναι όλα αυτά δεν μας νοιάζουν διότι στην πραγματικότητα δεν μας φοβίζει το αν έρχεται χειμώνας ακρίβειας. Έχει προεξοφληθεί αυτό ως γεγονός. Έχουμε ήδη συνηθίσει να πληρώνουμε αρκετά.
Η κοινωνία, που μετατράπηκε ολοκληρωτικά σε αγορά, προσομοιώνει γρήγορα -μέσα από το smartphone- το οποιοδήποτε αρνητικό ενδεχόμενο.
Ξορκίζει πληθωρισμό(και θάνατο) βλέποντας συνεχώς τις ανακοινώσεις για εκτίναξη των τιμών(αλλά και την αύξηση νεκρών-πάνε μαζί αυτά).
Η ενορμητική διαδικασία του συλλογικού υποκειμένου, της μάζας, στην πραγματικότητα έχει μπλοκαριστεί. Καθηλωθήκαμε και προεξοφλούμε τα πάντα πριν συμβούν.
Ο βίος έγινε εικονικός επειδή η κυρίαρχη οικονομική, μιντιακή, πολιτική εξουσία, μια δράκα ανθρώπων στην ουσία, έχει συγκεντρώσει πρωτοφανή στα ιστορικά χρονικά ισχύ κεφαλαίου αλλά και επιρροής στην εξουσία, και την αναπαράγει χρησιμοποιώντας τις μάζες.
Αλλά δυστυχώς, είναι η ημιμάθεια που παράγει καθίζηση. Είναι η γαλήνη της άγνοιας -μέσω της υπερπληροφόρησης- που παράγει καθήλωση, αδράνεια, στρέβλωση του πραγματικού και φυσικά την ηγεμονία ιδεολογικών εμμονών.
Οπότε και επικρατούν λογικές του τύπου ” μεταξύ των δυο μας, εγώ είμαι με την ελευθερία και την δημοκρατία, γιατί εσύ είσαι κομμουνιστής ! ” όπως είπε ο γνωστός θεατρικός υπουργός σε βουλευτή αριστερού κόμματος χθες στη Βουλή….