Ο Πάνος Καπώνης* είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, τ. Επ. Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών (Φαρμακευτική), ποιητής, συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας  Έχει συγγράψει οκτώ πανεπιστημιακά συγγράμματα φαρμακευτικού δικαίου.Λογοτεχνική ιστoσελίδα : http://logos.caponis.gr.

ΕΞ ΕΠΑΦΗΣ [Π5]

H «εθνική» γκρίνια…

«Η γκρίνια μοιάζει μερικές φορές σαν να προσπαθεί κανείς να τραβήξει με το ζόρι κάποιον σε κάτι και να τον ελέγξει».

(Ειρήνη Τζελέπη, Συμβουλευτική Ψυχολόγος, Pg.Dipl., MSc., City University, Λονδίνο)

Γκρίνια, στα Ιταλικά grigna, σημαίνει η τάση του ανθρώπου για συνεχή παράπονα, εριστική διάθεση και συμπεριφορά. Ο γκρινιάρης άνθρωπος συνέχεια παραπονιέται και η διάθεσή του είναι πάντα στο μηδέν. Νιώθει ανικανοποίητος και δεν βλέπει κανένα καλό σε τίποτα. Αυτή η τοξική συμπεριφορά και στους πολίτες, η «εθνική γκρίνια», θα φέρει την κοινωνία αργά ή γρήγορα σε ένα τέλμα.

Γενικά υπάρχει εντυπωμένη στον πολίτη η αντίληψη ότι δεν θα πάρει αυτό που θέλει από μια κυβέρνηση ή από κάτι άλλο, οπότε αισθάνεται ότι πρέπει διαρκώς να το ζητάει μέχρι να το πετύχει. Και αυτό εκμεταλλεύεται η στοχευμένη προπαγάνδα της τώρα αντιπολιτεύσεως και πριν της «πρώτης φοράς αριστερής» (!) κυβερνήσεως, που είναι αναληθές, αφού συγκυβέρνησε με τους ΑΝΕΛ [εδώ ταιριάζει το απόφθεγμα : «Μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου»], και ακόμη και αυτό δεν είναι πέρα για πέρα αληθές, γιατί θυμάμαι πολύ καλά, ότι ο δικηγόρος Φώτης Κουβέλης του τότε κόμματος «Ελληνική Αριστερά (Ε.ΑΡ.)», υπήρξε σε κυβέρνηση υπουργός δικαιοσύνης (2-7-1989 έως 12-10-1989).

Οι αφορμές μπορεί να είναι δεκάδες για να ξεκινήσει ένα σκηνικό γκρίνιας και μουρμούρας στην πολιτική ζωή της χώρας. Αντί να αναγνωρίζουμε τις πολιτικές πράξεις που κάνει για την βελτίωση της ζωής του πολίτη η κάθε κυβέρνηση – και το λέω γενικά – γκρινιάζουμε για μικροπολιτικά οφέλη. Αντί να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας ότι η γκρίνια δεν λειτουργεί για κανέναν δημιουργικά, αμαυρώνουμε ότι καλό πράττει μία κυβέρνηση προς όφελος της κοινωνίας.

Δυστυχώς, αυτή την «εθνική γκρίνια» εκμεταλλεύεται η «πολλές φορές» αντιπολίτευση για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένους πολιτικούς σκοπούς. Σε αυτή εντάσσεται και ο «πολιτικός» (!) λόγος του ΣΥΡΙΖΑ, που, σε σχέση με την πρόσκληση του Πρωθυπουργού από τον Πρίγκηπα Κάρολο του Η. Β. είπε μεταξύ άλλων : «… Συνιστά δε μέγιστη προσβολή προς τους πολίτες την ώρα που τα ελληνικά νοικοκυριά δοκιμάζονται από την ακρίβεια, λόγω της ανεπάρκειας του και της ασυλίας που παρέχει στην αισχροκέρδεια, να ταξιδεύει στη Σκωτία για να αποκτήσει τεχνογνωσία στην αξιοποίηση… βασιλικών κτημάτων». Στην προκειμένη δε περίπτωση, δεν έχουμε μόνο «εθνική γκρίνια» που δεν οδηγεί πουθενά, αλλά και προπαγάνδα εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, που ταυτίζει ένα ταξίδι με την ΜΗ υπαρκτή πλέον πολιτειακή κατάσταση στην χώρα. Έτσι χρησιμοποιώντας το παρελθόν (κατάσταση που  τελείωσε οριστικά τον Δεκέμβριο του 1974 από τον Ελληνικό Λαό επί Κων/νου Καραμανλή) γελοιοποιείται, όταν τα ελληνικά νοικοκυριά, που «δοκιμάζονται από την ακρίβεια», βγαίνουν μαζικά για διακοπές στο τριήμερο της Πρωτομαγιάς και ταυτόχρονα ο k. Τσίπρας ονειρεύεται για το μέλλον νέα «προοδευτική» κυβέρνηση υπό την ηγεσία του. Τι συνδυασμός «Τατόϊ-Κάρολος-Μητσοτάκης-εθνικό πάρκο» είναι αυτός, που δεν ερμηνεύεται παρά μόνον ως μια συνεχόμενη «εθνική γκρίνια» χωρίς να προσθέτει τίποτα στην χώρα, πλην μιας εμμονικής ιδεοληψίας. (Φυσικά κουβέντα για την Χούντα των Συνταγματαρχών που κατήργησε την Βασιλεία στην Ελλάδα, μετά το Κίνημα του Ναυτικού εναντίον της, και εγκαθίδρυσε Προεδρική Δημοκρατία την 1η Ιουνίου 1973). Και μετά περιμένει ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει «δεύτερη φορά» αριστερή κυβέρνηση !!!!

Είναι αλήθεια ότι στη σημερινή κοινωνία έχουν πολύ αυξηθεί οι «γογγυστές», οι άνθρωποι εκείνοι δηλαδή, που δεν κάνουν υπομονή, αλλά στενάζουν και παραπονούνται κατά των άλλων. Μερικές φορές το παράπονο ίσως είναι δικαιολογημένο. Το παράπονο όμως μαζί με την κακία – και μάλιστα την πολιτική κακία – είναι αδικαιολόγητο. Η γκρίνια είναι μεγάλο κακό. Αυτή διαλύει οικογένειες, φιλίες, συνεργασίες, κοινωνίες ολόκληρες και θετικές πολιτικές. Είναι ώρα να σταματήσουμε την γκρίνια και μάλιστα την «εθνική γκρίνια», να συνεργασθούμε αδελφικά για να πάμε μπροστά ως πολιτισμένο κράτος, ως σύγχρονη κοινωνία και ως Έλληνες Ευρωπαίοι πολίτες.

Δεν παραγνωρίζουμε βέβαια το γεγονός ότι η γκρίνια αποτελεί έναν τρόπο εκτόνωσης της έντασης και της ψυχικής φόρτισης που συσσωρεύει ένα άτομο. Πολλοί άνθρωποι, αν τους στερούσαν έστω και για μικρό χρονικό διάστημα τη δυνατότητα να παραπονιούνται και να γκρινιάζουν, «θα έσκαγαν» κυριολεκτικά. Παράλληλα, οι άνθρωποι που γκρινιάζουν συνεχώς μοιάζουν σαν να μην επιδιώκουν ή ασυνείδητα να μην θέλουν κιόλας να αλλάξουν κάτι σε αυτό που τους δυσαρεστεί. Αν παρατηρήσουμε τον τρόπο έκφρασης της γκρίνιας θα δούμε ότι ο λόγος είναι πάντα μονότονος, με επαναλαμβανόμενα θέματα και εκφράσεις, συνήθως κλισέ που μπορεί να εκτοξεύονται μέσα από πολιτικές διαδικασίες και χωρίς να απευθύνει αυτός ο «γκρινιάρης λόγος» μια έκκληση προς κάποια συγκεκριμένη πολιτική θέση για αλλαγή ή βοήθεια. Πράγματι, οι άνθρωποι που γκρινιάζουν συνεχώς είναι ουσιαστικά εκείνοι που δεν επιδιώκουν πραγματικά την επίλυση μιας κατάστασης ή δεν μπορούν να δώσουν οριστική λύση σε ένα πρόβλημα (http://psychologynet.gr/). Η «εθνική γκρίνια» έχει συνήθως να κάνει με τα πολιτικά λάθη των άλλων, αβλεψίες των άλλων… Δεν γκρινιάζουν ποτέ για τα δικά τους λάθη, όπως ήταν τα λάθη της παρελθούσας διακυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ…

ΠΑΝΟΣ ΚΑΠΩΝΗΣ

……………………………………………………………………….. 

* Σύντομο Βιογραφικό:

Ο Πάνος Καπώνης, από τους πρώτους ποιητές της γενιάς του ’70, γεννήθηκε στο Αγρίνιο στις 25 Μαρτίου 1947. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του στα «Παπαστράτεια» Εκπαιδευτήρια Αγρινίου, σπούδασε οικονομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, νομικά στο Ε.Κ. Πανεπιστήμιο Αθηνών και σκηνοθεσία. Είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω στην Αθήνα. Ποιητής, συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας έχει δημοσιεύσει σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες στην Ελλάδα και το εξωτερικό και εκδώσει εννέα βιβλία ποίησης (από το 1972) με τελευταίο το «Πυρήνες Υετού (2021), ένα πανεπιστημιακό σύγγραμμα με λογοτεχνικά δοκίμια (πρόσωπα στην ομίχλη 2012) και ένα με διηγήματα. Το 2017 κυκλοφόρησε το πρώτο μυθιστόρημα του «Η ΥΒΡΙΣ». Έχει διδάξει ως επ. καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών Φαρμακευτικό Δίκαιο και συγγράψει οκτώ πανεπιστημιακά συγγράμματα φαρμακευτικού δικαίου. 

Λογοτεχνική ιστoσελίδα :http://logos.caponis.gr