Αλέξανδρος Μπέμπης  

Η κατάσταση πλέον εκτός από θλιβερή και γελοία είναι και εξοργιστική.

Αγαπητέ φίλε Γερούν,

Σου γράφω αυτό το γράμμα στον ενικό οικειότητας, διότι σε θεωρώ πρώτα Ευρωπαίο Ολλανδό συμπολίτη μου και μετά θεσμικό παράγοντα της Ευρωπαϊκής μας Ένωσης.

(Δεν θέλω να πιστέψω ότι ξέχασες ότι πληρώνεσαι από κοινοτικά-δηλαδή και δικά μου-λεφτά).

Δεν έχω αποφασίσει ακόμη αν θα σου στείλω αυτό το το γράμμα, αλλά ας το έχω έτοιμο.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Κάπου εκεί γύρω στο 1976-1977, επιστρέφοντας από το πόστο όπου στημένος κανά 4ωρο πουλούσα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ,ρωτάω τον σύντροφο που ήμασταν μαζί, (ήμουν ”επιρροή” του σύμφωνα με το οργανόγραμμα του κόμματος), ”σύντροφε ποιό θεωρείς ότι είναι καλύτερο συγκρότημα οι DEEP PURPLE ή οι LED ZEPPELIN;”

”Σύντροφε”, μου απαντά, ”το κόμμα έχει αποκηρύξει τον αμερικάνικο τρόπο ζωής”.

Του δίνω, που λες Γερούν, τους ριζοσπάστες που είχαν περισσέψει και του λέω ”άντε γειά”.

Κράτησα όμως Γερούν στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου τον Μαρξισμό-Λενινισμό.

Πιθανόν αυτό να έγινε επειδή είχα κρατημένο-επίσης στο πίσω μέρος της κεφαλής-το ”μάθε τέχνη κι’ άστηνε κι’ αν πεινάσεις πιάστηνε”, που μου έλεγε ο παππούς μου όταν ήμουν παιδάκι.

Μακρυμάλλης φοιτητής πια ατένιζα το μέλλον με αισιοδοξία.

Μερικά χρόνια αργότερα, ελεύθερος επαγγελματίας, φιλοδοξούσα να προσθέσω και το δικό μου λιθαράκι στην ανάπτυξη της οικονομίας.

(Βλέπεις Γερούν, άρχισα σιγά σιγά να χρησιμοποιώ καπιταλιστική ορολογία).

Δεν μπορώ να σου περιγράψω πόσο χάρηκα, όταν το 1980 η χώρα μου έγινε πλήρες και ισότιμο-όπως η δική σου-μέλος της τότε ΕΟΚ.

Εδώ Γερούν θα κάνω μια δυσάρεστη παρένθεση.

Όταν κατέρρευσε η ΕΣΣΔ, ένας αδελφικός μου φίλος, που εξακολουθούσε να είναι μέλος του κόμματος, ένα απόγευμα ”βούτηξε” από την ταράτσα του σπιτιού του στο κενό.

Δεν άφησε, όπως συνηθίζουν οι αυτόχειρες, κάποιο σημείωμα, παρά μόνο ένα αναμμένο τσιγάρο MARLBORO στο τασάκι και μια γουλιά ουίσκι στο ποτήρι.

Όλοι καταλάβαμε ότι με αυτό το σκηνικό δήλωνε ότι δεν άντεξε την ήττα του από τον αμερικάνικο τρόπο ζωής.

Για να μη μακρυγορώ και σε απασχολώ από τα καθήκοντά σου Γερούν, όλοι ξέρουμε πώς έφτασε η χώρα μου το έτος 2015 σε αυτή την τραγική κατάσταση.

Μετά από 35 χρόνια πλήρες μέλος της Ε.Ε. και 15 χρόνια συμμετοχής της στη ζώνη του ευρώ, καταστράφηκε.

Όπως και εσύ γνωρίζεις, ο σχεδιασμός μιας οικονομίας ανάγεται σε βάθος μέλλοντος χρόνου, συνεπώς τα προβλήματα ανάγονται σε βάθος παρελθόντος χρόνου.

Στιγμιαίες επιλογές, σωστές ή λάθος, δεν μπορούν να διαταράξουν την πορεία της.

Όλοι ξέρουν και όλοι όμως κρύβουν Γερούν, ότι αυτοί που κυβέρνησαν την χώρα μου, ήταν ”δικά σας παιδιά”. 

Και για να μη σε βάζω να ψάχνεις για το ”δικά σας παιδιά”, εννοώ ότι οι περισσότεροι ήταν απόφοιτοι-κάποιοι έγιναν και καθηγητές-των καλυτέρων πανεπιστημίων του κόσμου.

Των ιδρυμάτων που διδάσκουν και παράγουν επιτυχημένους επιστήμονες. Στην περίπτωσή μας,οικονομολόγους.

Για να καταστραφεί λοιπόν η χώρα μου Γερούν, πρέπει να συμβαίνει ένα εκ των δύο.

Ή αυτά τα πανεπιστήμια δεν είναι τόσο καλά όσο διαφημίζονται και παράγουν τενεκέδες ξεγάνωτους (άλλη μια κουβέντα που έλεγε ο παππούς μου) ή όλοι ή οι περισσότεροι από όσους κυβέρνησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν πουλημένοι (σε ποιούς άραγε) και σε διατεταγμένη υπηρεσία να μην αναπτυχθεί η Ελλάδα στο υψηλό επίπεδο που είναι η δική σου.

Δικό τους έργο είναι το χρέος στο 180% του ΑΕΠ, οι 1.000.000 άνεργοι,τα δεκάδες χιλιάδες ανεμβολίαστα παιδιά, ο παραγωγικός ιστός της χώρας κατεστραμμένος και η μεσαία και μικρομεσαία τάξη (σε αυτήν που ανήκω με την μικρή μου βιοτεχνία) να έχει ξεπεράσει τα όρια της απόγνωσης.

Και έρχεσαι τώρα εσύ πριν λίγες μέρες Γερούν και δηλώνεις ότι ”είναι στο χέρι των Ελλήνων, αν θα γίνουν Νότια ή Βόρεια Κορέα”.

Αυτό έχεις να μου πεις;

Από το 1980 και μετά, παρόπλισα την ιδεολογία μου Γερούν και έκανα όλες τις χάρες που μου ζήτησε ο καπιταλισμός και έρχεσαι τώρα να μου κουνήσεις το δάχτυλο ότι είναι στο δικό μου χέρι να επιλέξω;

Και να μου το έλεγε το φιλαράκι μου, ο ευρωπαίος ολλανδός συμπολίτης μου, μπορεί να το έπαιρνα στην πλάκα.Να σου θυμίσω ότι είσαι θεσμικός παράγοντας.

Ένας υπάλληλος της ευρωζώνης είσαι που με αυτή τη δήλωση ομολογείς την δική σου αποτυχία όταν βάζεις σαν ενδεχόμενο να γίνουμε Βόρεια Κορέα.

Εδώ και πέντε χρόνια, τα δικά σας σχέδια διάσωσης εφαρμόζονται.

Μήπως τελικά στο πίσω μέρος, της δικής σου κεφαλής τώρα, βρίσκεται η σκέψη-ή μήπως απόφαση-η χώρα μου και μερικές ακόμη να κινεζοποιηθούν;

Διότι όπως διαβάζω σε λίγα χρόνια θα φτάσουμε σε συντάξεις πείνας, σε μισθούς ξεφτίλας, σε ωράρια εργασίας εξοντωτικά και σε κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων και του κράτους προνοίας και όλα αυτά για να σωθεί η οικονομία μιας χώρας που ανήκει στην Ευρώπη.

Μα όλα αυτά δεν τα έκανε ούτε ο κατάπτυστος κομουνισμός στα πρώην ”ανατολικά” κράτη Γερούν.

Πολύ θα σε βόλευε Γερούν, εσένα και το σινάφι σου, μια κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού στη χώρα μου.

Με το πρόσχημα της συμμετοχής του ”αριστερού” Τσίπρα, πετυχαίνετε με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια (κι’ αυτό του παππού).

Αποδομείτε τις ιδεολογίες περνώντας στις συνειδήσεις του κόσμου ότι ”όλοι ίδιοι είναι” και αποκτάτε και το άλλοθι που σας λείπει.

Ε, δεν θα σας κάνω και αυτή τη χάρη Γερούν, γιατί αν θέλετε να έχουμε δημοκρατία στη Ευρώπη, δεν πρέπει να είμαστε όλοι ίδιοι.

Το όνειρο του 1980 Γερούν, έγινε εφιάλτης και δεν ξέρω αν θα σε λυπήσω, αλλά ξαναγυρνώ στις ρίζες μου.

Θα ψηφίσω πάλι ΚΚΕ, κάτι που δεν έκανα σε πολλές προηγούμενες εκλογές.

Όταν με το καλό η Ενωμένη Ευρώπη επιστρέψει στις δικές της ρίζες της αλληλεγγύης, της ισονομίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στο βάθος περάσει σε φεντεραλιστική μορφή, όπως προβλέπεται από τη Συνθήκη της Λισαβόνας και όπως την ονειρευόταν οι ιδρυτές της και ξαναγίνει όνειρο, τα ξαναλέμε.

Ήταν μεγάλη η θυσία μου και οι χάρες που έκανα στον καπιταλισμό σου Γερούν.