Γιάννης Παπαϊωάννου 

Δεν ξέρω τι παιχνίδια είναι αυτά που μας παίζει η μοίρα και θα σας εξηγήσω γιατί το λέω.

Μόλις γύρισα από την Digital που είχα πάει με τον αγαπημένο φίλο τραγουδοποιό Γιάννη Νικολάου.Πήγαμε και μας έκανε Mastering σε ένα καινούριο δίσκο του, ένας άλλος εξαιρετικός φίλος ο Γιάννης Ιωαννίδης.

Τελειώσαμε, είπαμε, θυμηθήκαμε πολλά και φύγαμε με την υπόσχεση να ξανά συναντηθούμε να τα πούμε και να τα πιούμε. Στον δρόμο ακούγαμε τη πολύ καλή δουλειά που έκανε ο Ιωαννίδης. Άφησα τον Νικολάου (γράφω επίθετα γιατί ήμαστε και οι τρεις Γιάννηδες) που μένει κοντά στο σπίτι μου.

Ήρθα, άνοιξα το pc για να δω την αλληλογραφία μου και βλέπω ότι πέθανε ο Βαγγέλης Βέκιος! Δεν γίνεται λέω, μάλλον πουλάκια βλέπουν τα μάτια μου. Και όμως είναι αλήθεια, ο Βαγγέλης έγινε πουλάκι.

1980 ο Τζίμης Πανούσης με τις Μουσικές Ταξιαρχίες ήρθαν στην Columbia να ηχογραφήσουμε τον δίσκο “Disco Tsoutsouni”. Ο Βαγγέλης παίζει ντραμς, πολύ καλή ντραμς όπως στα χρόνια που ακολούθησαν μας έδειξε το ταλέντο του.

2010 έχει βγει στα ράφια το βιβλίο μου “Πίσω από το τζάμι”. Η Αντρι Βασιλειάδου, συνάδελφος τότε στον Μελωδία μου λέει:

– Γιάννη έχω πει στον Βαγγέλη, ξέρεις τον άντρα μου που ήταν ντράμερ στις Μουσικές Ταξιαρχίες…

– Μη συνεχίζεις τον ξέρω πολύ καλά και πριν από σένα.

– Ωραία του έχω πει για σένα και το βιβλίο σου, θα σε πάρει σήμερα αύριο τηλέφωνο να πας στο Κόκκινο να κάνετε μαζί μια εκπομπή για το βιβλίο και να μιλήσετε για το cd που υπάρχει μέσα.

Τηλεφωνηθήκαμε και ένα πρωί πάω στον σταθμό.

Κάτσε στην κονσόλα, πες ό,τι θέλεις και παίξε επίσης ό,τι θέλεις.

Μιλήσαμε για δυο ώρες, είπαμε και ακούσαμε αρκετά. Τον ευχαρίστησα για την φιλοξενία, αλλά και για έναν ακόμη λόγο. Ήταν η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου μου στο ραδιόφωνο.

Και γύρισα σήμερα σπίτι για να διαβάσω ότι πέταξες σαν πουλάκι έχοντας για φτερά τις μπαγκέτες σου.

Γιατί ρε Βαγγέλη…;