Ηλίας Καραβόλιας
Μετασχηματιστής ηθικών αντιδράσεων και πραγματογνώμων της κοινωνικής κόπωσης που διατρέχει την ελληνική ιδιοσυγκρασία, ο
Λαζόπουλος είναι εκείνος που αποφορτίζει το κοινωνικό άγχος καθ ότι παρεμβαίνει στο συλλογικό υποσυνείδητο ενώ ταυτόχρονα ” σκάβει”
το αυτονόητο.
Συχνά κουράζει, διότι γελοιοποιεί το γελοίο (σαν να γδύνει τον γυμνό) ενώ σχεδόν ποτέ δεν ξεγυμνώνει τον αδηφάγο δυνάστη της
συνείδησης, την τηλεόραση, από την οποία πλουτίζει.
Ο Λαζόπουλος επιτίθεται στην βλακεία και ξυπνά αρκετές φορές την κοινή λογική ενώ αφυπνίζει- μέσω του γέλιου -τις χρόνιες
συντηρητικές αντιστάσεις της κοινωνίας. Είναι εμφανές ότι θέλει να διαπαιδαγωγεί, να μεταδίδει,να ξεσηκώνει.Συνήθως όμως επεμβαίνει
στο αυστηρό υπερεγώ και στο υποσυνείδητο σκοτώνοντας με τις εμφανείς φοβίες και νευρώσεις του τις δικές μας κρυμμένες ενστικτώδεις
εξάρσεις του υπερεγώ.
Η εμφανής συμπάθεια του στον Αλέξη Τσίπρα μάλλον δεν κρύβει επιχειρηματικά συμφέροντα, όπως πολλοί πιστεύουν. Στο πρόσωπο του
Τσίπρα βλέπει εκείνον που δεν μπορεί να σατυρίσει . Βλέπει εκείνον που θα ήθελε να μοιάσει αν κατέβαινε στην Πολιτική. Ο Τσίπρας του
θυμίζει τον όψιμο αριστερό που κάποτε ήταν στην ΚΝΕ με επαναστατική διάθεση. Ο Λαζόπουλος ”πουλάει” στον λαό τον Τσίπρα καθώς και
οι δύο μπορούν να ξεσηκώνουν τα αντιδραστικά ανατανακλαστικά των νεοελλήνων, γνωρίζοντας ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να
τους οδηγήσουν σε ”επανάσταση” οπότε και συνέχεια στοχεύουν σε ανώνυμα ανάκτορα( το σύστημα, ο νεοφιλελευθερισμός, οι Γερμανοί,
οι τράπεζες κ.α)
Στο πρόσωπο λοιπόν του νεαρού πρωθυπουργού ο Λαζόπουλος βλέπει αυτό που δεν έγινε: πολιτικός καθοδηγητής. Η απόλαυση της
διασημότητας, του χειροκροτήματος και της αποδοχής από την κοινωνία κάνει τον Λαζόπουλο να εκφέρει άποψη χωρίς πολιτικό κόστος. Δεν
υπάρχει κάλπη να τον μαυρίσεις απλά κάνεις ζάπιγκ στην τηλεόραση.
Ο Τσίπρας ως αριστερός είναι για τον Λαζόπουλο σύμβολό ανατροπής και αντίδρασης. Και οι δυο τους φυσικά κάνουν πώς δεν ξέρουν ότι
δεν σπάει έτσι απλά ο τοίχος της πραγματικότητας και εκ του ασφαλούς( καλοπληρωμένοι) ”χτυπάνε” με ασφάλεια τον μανιακό καπιταλισμό
της εποχής μας. Και φυσικά καπηλεύονται την σύγχρονη φτώχεια: μας λείπουν τα λεφτά, η εργασία και οι αξιοπρεπείς αμοιβές, την ίδια ώρα
που οι περισσότεροι ζουν σε σπίτι με στεγαστικό δάνειο ενώ τα αγαθά μέσα στο σπίτι είναι επίσης με δανεικά λεφτά.
Και ο Λάκης και ο Αλέξης πουλάνε προσδοκία, γέλιο, αισιοδοξία καθ ότι οι αμοιβές τους και η δόξα που απολαμβάνουν , τους επιτρέπουν
να σερβίρουν ελπίδα στον απεγνωσμένο Έλληνα…
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr