Τζίνα Δαβιλά

Pane di capo 

Ανάληψη, στάδιο Διαγόρας, Ασγούρου 

και Pane di capo delivery: 224100-3600. 

Πώς αντιμετωπίζεις την θάλασσα; Με φόβο; Με ενθουσιασμό; Με επιπολαιότητα; Με σεβασμό; Πώς αντιμετωπίζεις έναν νησιώτη που έχει

μεγαλώσει πλάι στα κύματα της Πάρου και ισχυρίζεται ότι είμαστε μέσα στα κύματα; “Δεν είμαστε τα κύματα, αλλά ζούμε μέσα τους”.

Σαν απάντηση μοιάζει στην θλιβερή επικαιρότητα. Τίποτα δεν μας ανήκει, γιατί ως και το φως μας είναι δανεικό. Και ο Τζο κάπου γράφει

“εμείς τους ανήκουμε σε όλα τούτα που βλέπουμε”. Μοιάζει ποιητής, αλλά είναι και παιδί. Που φέτος είναι και παππούς. 

Ο Γιάννης Καρατζογιάννης, ο Τζο για τον Κάρολο Κουν, μετρά ήδη σαράντα χρόνια στο θεάτρο συμπρωταγωνιστώντας σε παραστάσεις –

διαμάντια.  Φέτος ανεβάζει “Το Καπλάνι της Βιτρίνας” της Άλκης Ζέη (που πρώτη φορά θα το δει στα 90 της χρόνια σε ελληνική θεατρική

σκηνή) στο Θέατρο Βρετάνια. Αξίζει να το δείτε άπαντες. για τους θαυμάσιους ηθοποιούς που στελεχώνουν την παράσταση, γιατί θα ζήσετε

την ιστορία του 1936, γιατί θα ξεφύγετε από την θλιβερή καθημερινότητα και γιατί θα δείτε τον Τζο παππού. Ποιος είναι ο Τζο; Ο εκλεκτός

προσκλημένος μας που μας αφηγείται τη δική του ιστορία.   

Ποιες ιστορίες θέλει να μας αφηγηθεί ο Τζό;

…1975. Κατεβαίνω τα σκαλιά του υπόγειου του Κουν.

“Καρατζογιάννη, μου λέει, γιατί έδωσες εξετάσεις και στο Εθνικό;”

“Γιατί είναι τσάμπα κύριε Κουν και δεν έδωσα μόνο, πέρασα κιόλας”.

παύση

“Κι αν κι εδώ είναι τσάμπα τι θα κάνεις;”.

“Θα μείνω εδώ” .

“Ωραία, μου λέει, πέρασες,  αύριο πιάνεις δουλειά στο θέατρο θα βοηθάς στις αλλαγές σκηνικών….δεν θα πληρώνεις σχολή οπότε

πατσίσαμε…Α και κάτι άλλο το επίθετο σου είναι μεγάλο θα το κόψω θα σε φωνάζω..ΤΖΟ“.

Από τότε έγινα ο Τζο για συναδέλφους, μαθητές μου, φίλους και συγγενείς…

Πώς ήταν ο Τζο παιδί;

Τώρα γράφω τις ιστορίες που έζησα, τα έργα, τους ρόλους που έπαιξα, τις στιγμές που έζησα με σπουδαίους δάσκαλους και

συνεργάτες …Όλοι μέσα σε ένα αμάξι..σκαραβαίο, που μου είχε χαρίσει ο Λαζάνης για δουλειές του θεάτρου ….Με συνοδηγούς τον Κουν,

Τσαρούχη, Χατζιδάκι, Ελύτη, αδελφούς Φωτόπουλους κι άλλους πολλούς και την Μερκούρη να μου κρατεί το χέρι σφιχτά στην

Επίδαυρο, όταν παίζαμε την Ορέστεια και να μου λέει “ΤΖΟ έχεις τρακ…” “λίγο κυρία Μελίνα…Αχ εγώ πολύ, πάρα πολύ τρέμω …” Αυτά

κι άλλα πολλά στο βιβλίο που σκαρώνω…με τίτλο … ΜΕ ΛΕΝΕ ΤΖΟ….

Ποια είναι η εντονότερη ανάμνησή σας από την παιδική ηλικία;

Σαν παιδί μου έχει μείνει έντονα η εικόνα…καλοκαίρι στην ταράτσα του σπιτιού μου νύχτα αγόρια και κορίτσια από την γειτονιά

στρωματσάδα να κοιτάμε τα αστέρια…τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα…

Σαράντα χρόνια θέατρο. Είπατε ποτέ «δεν κάνει αυτή η δουλειά για μένα;

Ναι, είπα… έχει περάσει ένας χρόνος…και είπα “τέλος, δεν κάνω πια για αυτή την δουλειά”. Είχα μια περιπέτεια με την υγεία μου με έφεραν

από το νησί μου την Πάρο… Ωσάν αιθεροβάμονα δηλαδή με ελικόπτερο…τέλος καλό, όλα καλά.

 Για ποιους λόγους πρέπει κάποιος να παρακολουθήσει «Το καπλάνι της βιτρίνας»;

Ο λόγος που πρέπει κανείς να δει το καπλάνι…είναι ..ότι αυτό το παγκόσμιο λογοτεχνικό κείμενο που έχει βραβευτεί και μεταφραστεί σε 30

χώρες στον πλανήτη, ανεβαίνει για πρώτη φορά σε σκηνή θεάτρου.

Η επιλογή του έργου ήταν της Ανδρομάχης Χρυσομάλλη-  δεν την ήξερα- με πήρε τηλέφωνο, εγώ έκανα μπάνιο στην Πάρο, μόλις μου είπε

για την Άλκη Ζέη, της είπα “είμαι μέσα και μόνο που την σκέφτηκες”, αφού πριν είχα πει τρία μεγαλόπρεπα όχι σε άλλες δουλειές..

Οι δικοί σας λόγοι για την επιλογή του έργου, ποιοι ήταν;

Ίσως ένας πόλεμος, για να ξαναγινούμε όλοι οι άνθρωποι μια γροθιά ή μια επανάσταση απέναντι στον κακό εαυτό μας…

 Μοιραστείτε μαζί μας πέντε λόγους που καθιστούν τον Κάρολο Κουν αναντικατάστατο.

Αναντικατάστατος δεν θα έλεγα.

 Σε τι θα επισημαίνατε την προσοχή σε νέους ηθοποιούς, σκηνοθέτες, θεατρολόγους;

Αλήθεια, συναίσθημα, φαντασία, πειθαρχία και πάνω απ’ όλα..σεμνότητα. Να μην γίνονται εμπορεύματα στα ράφια της κατανάλωσης. Τέχνη

είναι και το εμπόριο, αλλά η τέχνη να μην γίνεται εμπόριο.

Τι θαυμάζετε;

Θαυμάζω…ότι πρέπει να πιστέψεις στα θαύματα για να γίνουν θαύματα.

Τι απεχθάνεστε;

Αισθάνομαι απέχθεια για τους πολίτες, που δεν είναι ικανοί να κυβερνήσουν και να κυβερνηθούν…

Για ποιο πράγμα αξίζει κάποιος να προσπαθήσει στη ζωή του;

Η ζωή είναι κι αυτή μια δουλειά, ας προσπαθήσει ο καθένας από εμάς να την κάνει όσο πιο καλά μπορεί…

Τι δεν διαπραγματεύεστε;

Διαπραγματεύομαι σημαίνει κερδίζω από εμπορική συναλλαγή, οπότε δεν διαπραγματεύομαι την Τέχνη μου…

 Λογική ή συναίσθημα υπερισχύει στην περίπτωσή σας;

Ο συναισθηματικός μου βίος συνυπάρχει με τον λογικό μου βίο.

 Τι εκτιμάτε σε μια γυναίκα; Τι εκτιμάτε σ’ έναν άνδρα;

Εκτιμώ σε μια γυναίκα να είναι λίγο άνδρας και σε έναν άνδρα να έχει λίγη  θηλυκότητα..δηλαδή …ΑΡΡΗΝ..

Πώς οφείλει ο γονιός να μεγαλώνει τα παιδιά του;

Να μάθει στα παιδιά να μετράνε και να διαβάζουν και ότι η αισθητική αντανακλά την ηθική τους. Όλα τα άλλα θα τα βρουν μόνα τους…

 Θυμώνετε… Λυπάστε… Κλαίτε…Ελπίζετε…

Θυμώνω, λυπάμαι, κλαίω, ελπίζω κι άλλα τόσα, γιατί αισθάνομαι ακόμα ικανός και έντιμος για να ζω.

 Μ’ ένα επίθετο ή ουσιαστικό, πώς θα αυτοπροσδιοριζόσασταν;

Θα χρησιμοποιήσω και επίθετο και ουσιαστικό, όχι μόνο για μένα άλλα για όλους μας…ΟΜΟΡΦΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ .

 Το αγαπημένο σας βιβλίο…

“Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο του ΠΡΟΥΣΤ”. Μου το είχε χαρίσει ο ΚΟΥΝ όπως και το ΚΑΠΛΑΝΙ ΤΗΣ ΒΙΤΡΙΝΑΣ το 1975.

 Τι θα θέλατε να μας πείτε και δεν μας το είπατε;

Ότι το … με λένε ΤΖΟ… σημαίνει … ΤΖΟ…ΒΕΝΟ… αλλά και … ΤΖΟ..ΓΑΔΟΡΟΣ.

Σημαντική πληροφορία: 

“Το καπλάνι της βιτρίνας” είναι το πρώτο έργο της Άλκης Ζέη, που γράφτηκε το 1936. Ανεβαίνει στο Θέατρο Βρετάνια και παίζουν οι

ηθοποιοί : Γιάννης Καρατζογιάννης, Χριστίνα Θεοδωροπούλου, Δημήτρης Μαύρος, Βίκυ Μαραγκάκη, Αλέξανδρος Βάρθης, Αγγελική

Πασπαλιάρη, Αρετή Τίλη, Χριστίνα Πάγκαλη, Ελεάννα Φινοκαλιώτη, Χάρης Χιώτης, Κωνσταντίνος Πλεμμένος.

Θέατρο Βρετάνια

Πανεπιστημίου 7

Κάθε Κυριακή στις 11.30 και στις 15:00

Σάββατο στις 13:00

Καθημερινές για σχολεία / Τηλέφωνα κρατήσεων

210 – 5325563 / 6977 063881

Διάρκεια : 2 ώρες με διάλειμμα

Τιμές εισιτηρίων : κανονικό 12 Ευρώ, παιδικό 10 Ευρώ, οικογενειακό (4 άτομα) 40 Ευρ

 Ακολουθεί έκθεση εικόνων από την παράσταση και το προσωπικό αρχείο

του Γιάννη

Καρατζογιάννη.