Κωστής Α. Μακρής  

Αυτό που με συγκινεί δεν είναι τόσο η επιτυχία του.

Είναι το ότι το κάνει να φαίνεται εύκολο.

Για τον Κύριο Λευτέρη Πετρούνια μιλάω.

Και τον αποκαλώ Κύριο (με κάπα κεφαλαίο) επειδή δεν είμαστε φίλοι για να τον αποκαλώ σκέτο Λευτέρη.

Βάζει έναν στόχο, εργάζεται σκληρά, με γνώση, με πειθαρχία, με αυτογνωσία, με πίστη, με δέσμευση, έχει και ―ίσως― κάποια καλή τύχη με το μέρος του, και τον πετυχαίνει. Τον στόχο εννοώ.

Και σκέφτομαι: είναι τόσο δύσκολο για τους Έλληνες ψηφοφόρους να απαιτήσουν απ’ ΌΛΟΥΣ τους πολιτικούς να κάνουν κάτι ανάλογο;

Να βάλουν κάποιους στόχους εφικτούς, να δεσμευτούν ότι θα εργαστούν σκληρά, με γνώση, με πειθαρχία, με αυτογνωσία, με πίστη, με δέσμευση απέναντι στους ψηφοφόρους και στον ελληνικό λαό,―αν έχουν την καλή τύχη με το μέρος τους και εκλεγούν― και να τον πετύχουν; Το στόχο εννοώ.

Χωρίς να τους διαψεύδουν μετά τα ίδια τους τα έργα και να κρύβονται πίσω από δικαιολογίες του τύπου «ήταν πολύ δύσκολο, μας πολεμούσαν υπέρτερες δυνάμεις, δεν περιμέναμε ότι θα συναντούσαμε τόσα εμπόδια, είχαμε αυταπάτες, έβγαλα μια παρανυχίδα, είχα συνάχι, έβρεχε, δεν είχα χωνέψει καλά» και άλλες τέτοιες δικαιολογίες που ούτε από ένα οχτάχρονο παιδί δεν τις δέχονται οι δάσκαλοι με επιείκεια στο σχολείο.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

  The article expresses the views of the author  

 iPorta.gr