Τζίνα Δαβιλά

Κρούσεις, συγκρούσεις, αποκρούσεις. Η μπάλα στην εξέδρα.

Δεν είναι γηπεδικό σύνθημα, αλλά η ζωή σου και η ζωή μου. Στην πραγματικότητα η καθημερινότητά μας. Μια ομάδα διάσωσης από την θλιβερή καθημερινότητα που μας θέλει καθηλωμένους σε μίζερες σκέψεις και απαθή στάση ζωής. Αυτή είναι η αναποτελεσματική απόκρουση.

Κι όμως στην τελευταία στιγμή κάτι γίνεται και σπάει η καθημερινότητα. Από τα μνημόνια και τις επικείμενες εκλογές- όλα τα’χε η Μαριωρή…-, από τις απεργίες πείνας και την λαθεμένη αντίληψη πως κέρδισε ο Ρωμανός και όχι η σύνεση (πόσα και πόσα δεν έχουμε πάθει από την έλλειψη σύνεσης σε τούτον τόπο…) μέχρι τα φλεγόμενα πλοία και τα εξαφανισμένα αεροσκάφη.

Από αέρος το κακό, από αέρος και το καλό. Το ελληνικό super puma έχει αναλάβει την διάσωση των πολλών επιβατών του πλοίου Norman Atlantic. Χειρουργική ακρίβεια θέλουν τούτες οι κινήσεις, πόσω μάλλον όταν οι καιρικές συνθήκες είναι οι χείριστες. Εκεί που όλοι θυμώνουν με τους ένστολους, οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι εκείνες που σώζουν τους ανθρώπους από τα δύσκολα. Σε φωτιές, ναυάγια, σεισμούς, η Αεροπορία, ο Στρατός και το Ναυτικό δηλώνουν το παρόν, αλλά ελάχιστοι εκτιμούν την προσφορά τους.

Το κάνω συχνά. Δημοσιογραφική διαστροφή ή απλώς ενσυναίσθηση; Μπήκα στη θέση του πιλότου και του ολιγομελούς πληρώματος του super puma που ανέλαβαν την διάσωση των ναυαγών του πλοίου Norman Atlantic. Συναισθάνθηκα τις κινήσεις ακριβείας που απαιτούνται για την ταυτόχρονη άριστη διαχείριση του αεροσκάφους με την πρόβλεψη των κινήσεων των διασωθέντων. Την ευθύνη τους, την ψυχραιμία τους. Πανικός, βιασύνη, οργή, κρύο, λιποθυμία. Το να προβλέψουν και αυτό και να σώσουν ό,τι μπορούν.

Αυτοί οι ακούραστοι και αθόρυβοι υπηρέτες των ανθρώπων, οι πιλότοι και τα πληρώματα των αεροσκαφών, είναι τα πρόσωπα που θα κλείσουν την δική μου Πόρτα για το 2014. Ο δικός μου αισιόδοξος, ελπιδοφόρος επίλογος. Και συχνά ο επίλογος είναι πιο δυνατός από το προηγούμενο κείμενο. Είναι η επίγευση και η ουσία.

Λίγο προτού ρίξει αυλαία το σκληρό για πολλούς 2014, κρατώ αυτούς τους θαυμάσιους αεροπόρους που η ψυχούλα τους μιλάει με έργα. Μπορεί ο κόσμος να τους θαυμάζει, γιατί σχίζουν τους αιθέρες. Ο δικός μου θαυμασμός είναι και κάτι ακόμα: για να σκίσεις θαρραλέα, με ασφάλεια και με αυτοθυσία τους ουρανούς, προηγουμένως έχεις υποτάξει την ανθρώπινη φύση σου. Αυτοδιαχείριση, ακρίβεια, σεβασμός στη λεπτομέρεια, οξύτατη αντίληψη και παντελής έλλειψη ρίσκου είναι τα εφόδια. Ο πιλότος δεν ρισκάρει ποτέ. Μελετά το κλάσμα του δευτερολέπτου. Ελέγχει τα πάντα. Ακόμα και όταν αντικρίζει τον θεό και τον διάβολο. Και στην δύσκολη απόφαση επιλέγει όχι ανθρώπινα, αλλά θεϊκά. Να σωθούν οι άλλοι, πριν από κείνον. Πιλότος δεν σημαίνει μόνο πτήσεις με F-16, Mirage και Phantom. Πιλότος σημαίνει ανιδιοτελής ανθρωπιά και προσφορά. Και αν καλοσκεφτείς η ζωή σου και η ζωή μου είναι ένα super puma. Στα πολύ δύσκολα, αν χρειαστεί, αυτό θα μας σώσει.

“Ψήλωσα” και γω μαζί σας. Με ό,τι κατορθώνετε κάθε φορά που σας καλεί η υπηρεσία σας, χωρίς να σας δίνεται η επιλογή, σπεύδετε στο γεγονός. Και σας κρατώ ως τον φωτεινό αντίβαρο της κουρασμένης Λένγκως. Της Ελλάδας. Υπάρχουν πολύ δυνατές ψυχές σε τούτο τον τόπο που προσφέρουν χωρίς κέρδος, αλλά τους ξεχνάμε και χανόμαστε στο όνομα φαιδρών που θέλουν να εντυπωσιάζουν με κούφια λόγια και ανύπαρκτα έργα.

Να έχετε καλές πτήσεις, μακάρι και ευχάριστες.

Σε ιπτάμενους και μη, σε όλους, πολλαπλάσιο ό,τι καλό επιθυμείτε για το 2015.

Υγ 1ο: Δέσμευση για ένα αφιέρωμα στην Πολεμική Αεροπορία. Γιατί αξίζει να δούμε τη ζωή μέσα από το βλέμμα ενός πιλότου. 

Υγ 2ο: τα παραπάνω ισχύουν για τα δύο ελληνικά Super Puma της Πολεμικής Αεροπορίας,  ένα S-70 Aegean Hawk του Πολεμικού Ναυτικού και τα δύο C-130 που έχουν προσγειωθεί στα αεροδρόμια του Λέτσε και του Μπάρι για να παραλάβουν Έλληνες διασωθέντες.

Υγ 3ο: ασυνήθιστο για editorial αλλά εν όψει εκλογών και συν τω χρόνω του ναυαγίου, δεν έχω λόγο και χρόνο για κάτι πιο αναμενόμενο. Άλλωστε το απρόβλεπτο είναι η κανονική ζωή. 

Καλή και υγιή χρονιά!