Ανοιχτή πόρτα

Φασούλι το φασούλι… αδειάζει το σακούλι, του Πάνου Βενέρη

341370_339431566072596_1342004445_o.jpg
Spread the love

341370_339431566072596_1342004445_o.jpg

 

 

 

 

 

 

 

 

* Ο Πάνος Βενέρης είναι Αρχιτέκτων Μηχ. Msc.,

Δντης Περιβάλλοντος – Χωροταξίας Δωδ/σου της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου 

 

 

 

 

14383265_1457540810928327_724758081_n.jpg

 

Κυκλοφορεί ένα ευφυολόγημα που λέει: Τι δεν έχει δει ένα δεκάχρονο; Απάντηση: Πρωτάθλημα Παναθηναϊκού!… Συμπληρώνω: Και βιβλιάριο Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου!…

 

Εικόνες σαν κι’ αυτή που σας παρουσιάζω, είναι πλέον συλλεκτικές. Κάτι σαν το νεύμα του Ανδρέα στη Μιμή στη σκάλα του αεροπλάνου!

Γενιές ολόκληρες γαλουχήθηκαν στα σχολεία με το «πνεύμα της αποταμίευσης». «Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι», «μάζευε κι’ ας ειν’ και ρώγες», «σταλαγματιά σταλαγματιά γεμίζει η στάμνα η πλατιά», ο μύθος του Αισώπου με το τζιτζίκι και το μυρμήγκι και τόσα άλλα, ακόμη περνούν σαν τρέηλερ από τα μάτια μου και το μυαλό.

 

Βιώνοντας μετέπειτα την ωμή πραγματικότητα καταλάβαινα σιγά σιγά ότι κάποια λάκκο έχει η φάβα. Ότι τα χρήματα που εσύ μαζεύεις γιατί έτσι σου μάθανε, πάνε εμμέσως στις τσέπες άλλου που καρφί δεν του καίγεται αν σου τα επιστρέψει. Και όσο εσύ μαζεύεις, τόσο ο άλλος πίνει στην υγεία του κορόιδου. Γιατί στο τέλος, ενώ εσύ απορρυθμίζεσαι ο άλλος «ρυθμίζεται». Και γιατί πάντα θα υπάρχει ο κηφήνας στο μελίσσι που θα διαιωνίζει το είδος…

 

Οι λεγόμενοι «νυκοκυραίοι» λοιπόν πληρώνουν πάντοτε το μάρμαρο. «Αξίωμα», που έγινε «θεώρημα» (δηλαδή πλήρως αποδείξιμο) στον καιρό της κρίσης. Γι’ αυτό φίλε μου, αν μπορούσα θα σε συμβούλευα μακριά από τη «νοικοκυροσύνη». Δεν μπορώ όμως γιατί με κατατρέχει το παρελθόν. Γιατί το τρέηλερ που προανέφερα, έρχεται και ξαναέρχεται στα μάτια μου και το μυαλό.

 

Θυμήθηκα ότι δεκαετίες πριν, μαθητής τότε στο Γυμνάσιο Ζωγράφου, είχα κερδίσει βραβείο σε διαγωνισμό έκθεσης για την αποταμίευση μεταξύ όλων των Γυμνασίων της Αθήνας.

 

Αντιστοιχούσε σ΄ένα βιβλιάριο Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου με ένα αρκετά μεγάλο χρηματικό ποσό το οποίο ουδέποτε ρευστοποίησα, συνεπής με τα γραφόμενά μου…. Θυμήθηκα το γεγονός αυτό πρόσφατα και αναζήτησα την τύχη του. Η απάντηση ήταν βέβαια, «ας πρόσεχες»… Έτσι, δεν εμφανίστηκε ποτέ ο από μηχανής θεός για την πληρωμή του ΕΝΦΙΑ…

 

Η φωτογραφία είναι από τη διανομή βιβλιαρίων Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και κουμπαράδων μετά από εκδήλωση για την αποταμίευση σε Δημοτικό Σχολείο του Ζωγράφου στην Αθήνα κάπου τη δεκαετία του ‘70. Ο κύριος που βλέπετε σε πρώτο πλάνο δεξιά και σχεδόν ισοϋψής με τα παιδιά, είναι ο πατέρας μου, δάσκαλος τότε και ο κύριος υπεύθυνος για το τρέηλερ …

 

17.9.16

 

 

 

SHARE
RELATED POSTS
Ένα κείμενο της Ρίκας Βαγιάννη για την Πολιτική και το Ποτάμι
Παραβάτες οι 3 στους 5!, του Γιώργου Αρκουλή
Δήμαρχος Ρόδου Φώτης Χατζηδιάκος: «Αποχωρώ με το κεφάλι ψηλά, σίγουρος για το έργο μου», της Μαρίας Χονδρογιάννη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.