Χρήστος Μαγγούτας

Εγώ είδα. Μια πελάτισσά μου στο Τορόντο. Πώς να μην κλάψει; Πήγε εκεί 18 χρονών.

Παράνομη ασφαλώς γιατί τότε όλοι οι μετανάστες ήταν νόμιμα παράνομοι. Η Ελλάδα χρειαζόταν εργατικά χέρια και οι κυβερνήσεις έκαναν τα στραβά μάτια για να μην τα χαλάσουν με τους αγρότες ή με άλλους που χρειαζόταν φθηνούς εργάτες, ήτοι συχνά σκλάβους. Τότε μια χαρά ήταν οι παράνομοι, τώρα μυρίζουν γιατί δεν υπάρχουν δουλειές και οι ευρωπαϊκές βρύσες αντί να βγάζουν νερό, ρουφούν κι αυτό που υπάρχει.

Εκεί τα πρώτα χτυποκάρδια. Εκεί η Ε. γνώρισε τον άντρα της, Έλληνα, και εκεί γέννησε τα τρία παιδιά τους.

«Δεν έχω παράπονο από την Ελλάδα, τόσα μπορούσε τόσα έδινε. Και οι Έλληνες μου φέρθηκαν καλά, ξέρω πώς φέρονται στους μετανάστες σε άλλες χώρες», μου είπε σε άψογα ελληνικά. Δίδαξε στα παιδιά τους τη γλώσσα μας η ίδια, οι έλληνες άντρες δε δίνουν και πολλή σημασία στη μόρφωση των παιδιών τους.

Κάποτε έφυγαν για τον Καναδά. Πριν ακόμα αρχίσει η Μεγάλη Καταστροφή.

«Γιατί το καταστρέψατε αυτό το στολίδι της ανθρωπότητας; Τη νιώθω πατρίδα μου και την πονάω» λέει κλαίγοντας.

Τι να πω; Ούτε στρατός κατοχής να ήμασταν. Ακόμα και ο Τούρκος αξιωματούχος ο επιφορτισμένος με την Ακρόπολη, έκλαιγε, κατά τους αυτόπτες μάρτυρες, καθώς έβλεπε τους εργάτες του Έλγιν να καταστρέφουν αυτό το αριστούργημα. Αλλά δεν αποφάσιζε αυτός παρά το φιρμάνι του σουλτάνου, ο οποίος φαίνεται πως πίστευε ότι τον Παρθενώνα τον είχε χτίσει ο πατέρας του και μπορούσε να τον πουλήσει.

Γιατί βγάλαμε τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια; Αν μπορούσαν να αναστηθούν οι αρχαίοι πρόγονοί μας, θα ξαναπέθαιναν από ντροπή για τους εκφυλισμένους απογόνους τους.

Η φίλη μας η Ε. πληρώνει για την αδιαφορία ή σκοπιμότητα των ελληνικών κυβερνήσεων. Τα παιδιά της έχουν ελληνική υπηκοότητα, ό,τι ελληνικό ξέρουν, από τη γλώσσα και τα έθιμα ως τα ρεμπέτικα που παίζουν στο μπουζούκι, τα ξέρουν από τη μάνα τους, όχι από τον πατέρα τους. Αλλά η ίδια δε μπορεί να αποκτήσει την ελληνική υπηκοότητα με πολιτογράφηση γιατί πρέπει να έχει μείνει στην Ελλάδα 3 χρόνια (7 όσοι δεν έχουν τέκνα). Μα έμεινε 15. Όχι πρέπει να είναι τα τελευταία 3 χρόνια λέει η σοφία του Έλληνα νομοθέτη. Εκεί που οι Εβραίοι βάζουν από την πόρτα μετά φανών και λαμπάδων όποιον θέλει να αποκτήσει την υπηκοότητα της χώρας τους, εμείς τους πετάμε από το παράθυρο με τις κλωτσιές.

Δεν έχω δει πολλούς να κλαίνε για την Ελλάδα. Και οι περισσότεροι από αυτούς είναι ή φιλέλληνες ή απόδημοι Έλληνες. Εντάξει και μερικοί Ελλαδίτες που έχουν μια ρίζα και ένα πόνο για την κατακαημένη πατρίδα.

Μου τα είπε καθώς ετοιμαζόταν για διακοπές στην Ελλάδα. «Δε νιώθω ότι ήρθε το καλοκαίρι αν δεν περάσω μερικές εβδομάδες στην Ελλάδα – πατρίδα μου είναι κι αυτή»

Ευχαριστούμε για το μάθημα, Ε.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses  the views of the author

iPorta.gr

(Σημείωση από τον αρθρογράφο: Μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν από το διαδίκτυο το βιβλίο μου «Η σοφία των λαών», είτε στο σύνολο του σε pdf (23 MB) ή να το διαβάσετε ανά σελίδα (η έντυπη έκδοση εξαντλήθηκε) www.saitapublications.gr/2016/04/ebook.199.html