Δεν ξέρω αν υπάρχουν καλές και κακές εξαρτήσεις. Αυτό μάλλον θα το κρίνει ο καθένας σύμφωνα με τις εμπειρίες, τις σκέψεις, τις σχέσεις και τα αντικείμενα… που έχει μέσα του, έξω του, γύρω του. Θα το αφήσω εκεί, γιατί είναι όντως υποκειμενικό το θέμα. Είναι από αυτά που δεν θέλεις να αγγίζεις πολλές φορές, γιατί ξέρεις ότι όπως και να επιχειρηματολογήσεις, απλά θα υπάρχει ένα γιατί. Το οποίο απλώς θα διαιωνίζει την πορεία της κουβέντας.

Προσωπικά και σε τελείως άκυρο χρόνο, μου ήρθε να γράψω για τις κακές και τις πολύ κακές εξαρτήσεις. Είναι ίσως μία άποψη. Αλλά μπορεί και να ‘ναι υποκειμενική και πάλι. Μπορεί να είναι η δική μου άποψη, αλλά δεν είμαι σίγουρη ακόμα αν όντως υπάρχουν μόνο οι κακές και οι πολύ κακές εξαρτήσεις.

Το θέμα είναι ότι υπάρχουν… με πολλές παραμέτρους!

Το θέμα είναι ότι τις δημιουργούμε… κάτω από διάφορες σκέψεις και πράξεις!

Το θέμα είναι ότι πέφτουμε στο δρόμο τους… για διάφορους λόγους!

Το θέμα είναι οι εξαρτήσεις και οι εξαρτήσεις!

Και ζούμε με αυτές. Είτε για μεγάλο διάστημα, είτε όχι. Και ζούμε με αυτές. Είτε το γνωρίζουμε, είτε όχι. Και ζούμε με αυτές. Είτε τις αναγνωρίζουμε, είτε όχι. Και ζούμε με αυτές. Είτε μας αρέσουν είτε ότι. Και στην τελική τι είναι για να μας αρέσουν; Φούστα μπλούζα και δεν μας ταιριάζει ο συνδυασμός; Εξαρτήσεις είναι κι ακόμα ψάχνουμε και ακόμα ψάχνουν…

Τις αποδεχόμαστε; Και αυτό δεν έχει πολλές παραμέτρους. Και προφανώς δεν είναι η υποκειμενική αντίληψη που έχει ο καθένας! Η αποδοχή λένε ότι είναι η αρχή της απεξάρτησης. Είναι το πρώτο βήμα. Το πρώτο μεγάλο βήμα. Και είναι αλήθεια! Η εξάρτηση είναι ανάμεσα μας σε διάφορες εκφάνσεις… Και πολλές φορές η εξάρτηση έρχεται αντιμέτωπη με την εξάρτηση. Το θέμα δεν είναι αν μας αρέσει ή όχι, αλλά το αν μπορούμε να την αποδεχτούμε ή όχι!

Αναστασία Φωκά