Με λένε Χάρο (επισόουντ 1)

Λέγομαι Χάρος Χάρου. Όχι, δεν είμαι Κύπριος. Είμαι απλώς ένας αιώνιος χιουμορίστας. Πατέρας μου ο Έρεβος και μητέρα μου η Νύκτα. Ναι, εντάξει, ήταν λίγο αδέλφια. Θέλετε να πείτε ότι οι δικές οικογένειες δεν έχουν προβλήματα; Τι να κάνουμε; Είμαστε ένα κλικ πιο πολύπλοκοι από εσάς.
Κατοικώ στη βάρκα μου στον Αχέροντα, μα όταν δεν έχω πολλή δουλειά μου αρέσει να διαβάζω, να βλέπω ταινίες ή σειρές και να σας παρακολουθώ. Από υπερδυνάμεις: ακούω όλες τις φωνές των ψυχών που έχω μεταφέρει, τις σκέψεις σας και δεν παχαίνω όσο κι αν τρώω. Ναι, καλέ, τρώω και μάλιστα πάρα πολύ. Γυναίκα δεν βρίσκω με τίποτα. Κάτι ουρλιάζουν, ενώ φεύγουν τρέχοντας, ότι μοιάζω λέει με σκελετό, κάτι για τους μαύρους μανδύες μου και το δρεπάνι μου. Εν πάσει περιπτώσει, είμαι …άγαμος. Πολύ όμως!

Είμαι, λοιπόν, μεταφορέας ψυχών στον Άλλο Κόσμο. Έχω δύο αφεντικά και έναν προϊστάμενο. Τι ερωτήσεις είναι αυτές, πουλάκια μου; Προφανώς υπάρχει Θεός, Διάβολος και Άδης, αλλά όχι όπως σας τους έχουν συστήσει. Καλά παιδιά και με προσέχουν πολύ (μας-παρακολουθούν-τώρα-που-διαβάζετε-θα-τα-πούμε-άλλη-φορά). Κόλαση και Παρά-δεισος είναι τα σπα μας. Το mainstream είναι ο Παράδεισος και το εναλλακτικό η Κόλαση. Ο Παράδεισος είναι καλό για τους γιόγκα πάουερ βέτζι, ενώ η Κόλαση για λίγο αυτομαστίγωμα, μπουζούκια και φαγοπότι. Ε όλο τα ίδια και τα ίδια; Ενώ έτσι υπάρχει εναλλαγή. Ανοίγει το μάτι σου!

Φέτος ήταν πολύ της μόδας το the Voice στον Άλλο Κόσμο. Να δείτε κριτική επιτροπή τον Bob Marley, τον Johann Strauss, τον John Lennon και τη Μαρία Κάλλας! Της κακομοίρας έγινε! Έκοψαν τον Pavarotti επειδή είχε καταναλώσει κάτι πιτόγυρα και η φωνή του είπαν ότι τους θύμισε τον Μαρτάκη(;). Τι γέλια κάναμε όταν ο Lucciano τους έδειξε μεσαίο δάχτυλο κι έφυγε αγκαζέ με την Mairylin και τον Jackson τραγουδώντας το «Ξέρεις ποια είμαι εγώ». Αχ! Αν δεν το ρίξεις στο χαβαλέ, δεν περνάει η ρουφιάνα η αιωνιότητα. Ξέρω, που σας λέω.

Για να γνωριστούμε καλύτερα να ξέρετε ότι απεχθάνομαι δύο πράγματα. Πρώτον, να μου ζητάτε να πάρω ανθρώπους, όταν δεν είναι η ώρα τους, ειδικά τον κύριο Επίτιμο Κωνσταντίνο Μητσοτάκη! Είναι σαν να μου ζητάτε να γκρεμίσω τον Παρθενώνα, το Μάτσου Πίτσου …να αναγκάσω τον κύριο Φλωρινιώτη να βγάλει τις πούλιες! Για το Θεό! (Όπα! Αφεντικό, λάθος κλήση ναι! Sorry.) Ούτε την πεθερά σας και προφανώς ούτε τους άχρηστους τους πολιτικούς σας. Βαρκάρης είμαι, όχι ο Jason Statham. Είμαι απλώς ένα εκτελεστικό όργανο. Δεύτερον, σταματήστε να οδηγείτε νομίζοντας ότι είστε ο Michael Schumacher. Ξέρετε τι είναι να κάνω ντουζ, να είμαι μέσα στις σαπουνάδες και ξαφνικά να βρίσκομαι μέσα σε ένα χωματόδρομο στην Δώθε Παναγιά, πλάι σε μια ελιά, μπροστά από έναν μπάρμπα με κόκκινο Datsun; Έχω ταράξει τον Δόκτωρ Freud στην ψυχανάλυση.

Πάω γιατί με περιμένει ουρά και πρέπει να βγάλω κανέναν οβολό. Τι μαλακία κι αυτή με τα ευρώ! Όλη την ώρα με ένα κομπιουτεράκι στο χέρι είμαι.
Να αγαπάτε, να βρίζετε, να κάνετε σεξ (αφού εγώ δεν…), ν’ ακούτε την γιαγιά σας και να μου φιλάτε τον αγαπημένο μου Επίτιμο.

Ο φιλικός Χάρος της γειτονιάς σας

* Ο Χάρος Χάρου είναι αναγνώστης Πόρτας.