Η κ. Δώρα Παρδάλη -Σωτρίλλη είναι φιλόλογος και ποιήτρια.

Η πιο πρόσφατη  ποιητκή της συλλογή “Πνοές” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ζήτη

– Ο ποητικός λόγος ήταν και είναι γοητευτικός, έχει ρυθμό, αρμονία γι’ αυτό και λυτρωτικός, ίαμα και βάλσαμο. Μας ανεβάζει, μας αποκαθαίρει, μας εξαγνίζει, δίκαια είπαν πως είναι η ο ι κ ο λ ο γ ί α της ψ υ χ ή ς.

– Η Κική Δημουλά υποστηρίζει ότι τα ποιήματά της δεν είναι παρά ένα απατηλό ψυχοφάρμακο.

– Η ποίηση μας ανακουφίζει μας χαροποιεί ρυθμίζει τους χτύπους της καρδιάς και είναι ένα φάρμακο χωρίς π α ρ ε ν έ ρ γ ε ι ε ς.

– Ιαματικό αντίδοτο στα πάθια της ζωής η ποίηση .ΡΟΕΣ-Δώρα Παρδάλη-Σωτρίλλη

– Και μην ξεχνάμε στην ποίηση και στα όνειρα δεν γ ε ρ ν ά μ ε…

Και κάτι από τον αγαπημένο μου ΌΜΗΡΟ:

ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟ ΦΕΡΣΙΜΟ ΠΟΤΕ ΜΑΘΕΣ ΔΕΝ ΒΛΑΠΤΕΙ. ραψ.Ι,στχ.256,Ιλιάδα

Δυο ποιήματα από την συλλογή “Πνοές”, εκδόσεις ΖΗΤΗ. Το εξώφυλλο έχει έργο της Ειρήνης Βαζούκου

 Ποίος φταίει…

Πώς φτάσαμε ως εδώ

να σκέπτεσαι το αύριο

κι αύριο να μην έχει.

Να κρέμεσαι ακόμα,

μάνα μου τι ντροπή

απ’της γιαγιάς τη διανομή;

Να βλέπεις τα πτυχία σου

τον κόπο, τον αγώνα,

να πνίγεσαι στο άδικο

να φεύγεις μετανάστης…

Φεύγει μαζί σου κι ο ανθός

φεύγει μαζί και ο τόπος…._

Γης Μαδιάμ

Στης Ανατολής τα μέρη

χάθηκε η μαγεία

κι οι ονειρεμένες νύχτες.

Σίδερα τώρα, βρόντος

και κραυγές λαβωμένων

ευτελίζουν την ύπαρξη.

Εκεί θερίζει το μίσος

οι στρατιώτες εξαπολύουν

τις βόμβες χορεύοντας

χωρίζουν το αίμα από το αίμα

τον άνθρωπο από τον άνθρωπο.

Και τα παιδιά μαθαίνουν 

αριθμητική καθώς μετρούν 

τα φέρετρα των φίλων τους…

Θύματα της σιδερένιας 

φτέρνας οι άγγελοι στο

έλεος των ασεβών τα ρόδα

κι οι μανάδες αρχίζουν

το ανάθεμα σηκώνοντας

τα χέρια στον ουρανό.

Πενθεί διπλωμένη στα βάθη

η ψυχή την αθωότητα

που χάνεται κι η ελπίδα

κλαίει χωρίς δάκρυα

το τσαλάκωμα της Ειρήνης._