Τζίνα Δαβιλά

Ζει τα τελευταία 25 χρόνια στη Ρόδο. Δουλεύει από τα δεκαπέντε του, έχει αδυναμία στη μητέρα του και δεν έχει χρόνο για τίποτα άλλο παρά μόνο για την

δουλειά και την οικογένειά του.

Κυκλοφορεί με ένα μικρό αυτοκίνητο των 900 κυβικών, μπορεί να αποκτήσει μεγαλύτερο, αλλά οι αξίες του εμπεριέχονται σε αυτό που λέμε απλότητα.

Ποιος είναι ο Αυγουστίνος Γιακάϊ; Ο άνθρωπος που ταΐζει τη μισή Ρόδο. Και στο iPorta.gr παραχωρεί την πρώτη του συνέντευξη. Μας αποκαλύπτεται ο

χαμογελαστός “άγιος Αυγουστίνος των ξενύχτηδων, των καλοφαγάδων, των πεινασμένων, των ανυπόμονων, των χορτοφάγων, των ταχυφάγων, των

επισκεπτών του νησιού που είδαν φως και μπήκαν και ξανά και ξανά και ξανά…  

«Η Ελλάδα είναι η πλουσιότερη χώρα που έφτιαξε ο Θεός. Θέλει φροντίδα από μας. Όπως αγκαλιάζουμε αυτόν που αγαπάμε, έτσι πρέπει να

αγκαλιάσουμε και την Ελλάδα. Εμείς φταίμε που δεν είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο.

Εγώ δουλεύω από τα 15 και έμαθα πως όποιος αγωνιστεί για κάτι, θα πετύχει. Εδώ θέλουμε όλοι το γρήγορο και εύκολο κέρδος. Παρατήσαμε τις

δουλειές μας για να παίρνουμε δάνεια για αυτοκίνητα, ρούχα και διακοπές. Αν επιστρέψουμε στη δουλειά, θα αλλάξει η ζωή μας.

Έφυγα από την Αλβανία το 1981. Γεννήθηκα το 1972, τον Ιούνιο. Πέρασα δύσκολα παιδικά χρόνια, αλλά η οικογένειά μας ήταν σε όλα μαζί. Στη

Ρόδο ήρθα το ’91 ξεκίνησα τη δουλειά σε σούπερ μάρκετ. Το γυροπωλείο το έφτιαξα με στόχο να δουλεύω τίμια και να ζω την οικογένειά μου.

Απασχολούνται 35 περίπου άνθρωποι. Έχω τρία παιδιά που θέλω να μην επηρεάζονται από τα λεφτά και την τεμπελιά. Τα χρήματα που κερδίζω τα

επιστρεφω στο νησί που ζω. Δεν έχω χρόνο για καφέδες και μπουζούκια. Είμαι στην επιχείρησή μου από το πρωί και η γυναίκα μου το ίδιο. Αν έχεις πολύ

ελεύθερο χρόνο, πρέπει να ανησυχήσεις γιατί τότε αρχίζει η γκρίνια. Η λύση είναι η επιστροφή στη δουλειά. Ό,τι κυνηγήσεις θα το πετύχεις. Όταν

εργαστείς, θα πετύχεις.

Τα λεφτά του ταμείου δεν ανήκουν σε μένα, ανήκουν στην επιχείρηση. Πρέπει πρώτα να πληρωθούν οι άνθρωποι που δουλεύουν εδώ, οι

προμηθευτές και το τέλος εγώ. Και τα χρήματα που κερδίζονται από την επιχείρηση επιστρέφουν στη Ρόδο. Στον τόπο που με στηρίζει, στον τόπο αυτό τα

ανακυκλώνω. Σέβομαι τους ανθρώπους που είναι κοντά μου και έρχονται στο μαγαζί μου.

Πιστεύω πολύ στην οικογένεια. Τα παιδιά μου σέβονται τη μάνα τους γιατί σαν την μάνα δεν υπάρχει άλλο πιο σεβάσμιο πρόσωπο. Μετά έρχεται ο

πατέρας. Ο καλός πατέρας οφείλει να φροντίζει όλη την οικογένεια. Κι εγώ έχω αδυναμία στη μητέρα μου που είναι ένας γλυκύτατος άνθρωπος και την

έχω μαζί μου. Δεν θέλω να στερηθεί τίποτα. Έτσι την ξέρω την οικογένεια. Ένας γάμος πετυχαίνει όταν οι άνθρωποι μοιράζονται τις ιδέες τους και σέβονται

ο ένας τον άλλο.

Πιστεύω στην καλοσύνη , στη Δικαιοσύνη και στην απλότητα. Όταν και όπου μπορώ βοηθώ, μόνο αυτό θα πω. Αυτό που είναι γνωστό

είναι ότι στηρίζω την ομάδα της Ιαλυσού και τον Κολοσσό της Ρόδου στο ποδόσφαιρο. Πιστεύω ότι ο αθλητισμός είναι μια καλή διέξοδος για τους νέους

ανθρώπους.

Η ζωή μ’έμαθε να είμαι ο εαυτός μου, να βλέπω τα λάθη που κάνω και να τα διορθώνω.

Σιχαίνομαι το ψέμα, την υποκρισία, την αχαριστία. Δεν ανέχομαι τους ανθρώπους- πλαστογραφία. Συναντώ πολλούς εδώ στο μαγαζί και στο δρόμο. Δεν

θα σου πω ότι έχω πολλούς φίλους. Είμαι πολύ προσεκτικός. Αυτοπροστατεύομαι γιατί είμαι συναισθηματικός.

Είναι σημαντικό να μην βαραίνεις πιο πολύ απ’όσο ζυγίζεις. Να είσαι ήσυχος με την συνείδησή σου. Δεν έχω βλάψει κανένα, κάνω τον σταυρό μου

να είναι καλά η οικογένειά μου. Δεν θέλω κάτι περισσότερο.

Ξέρεις τι χαίρομαι πιο πολύ από τους ανθρώπους που έρχονται στο μαγαζί; Τρώνε, πίνουν, βλέπουν τον λογαριασμό και λένε «χαλάλι

του». Ευλογία να λένε χαλάλι. Ό,τι πληρώνουν το δίνουν με ευχαρίστηση.

Για φαντάσου να έλεγαν «χαράμι». Ξέρεις τι σημαίνει το χαράμι; Μαύρη τρύπα, κενό… Κάτι σαν κατάρα. Δεν θέλω να με καταριούνται. Γι’αυτό

και προσέχω πάντα ό,τι κάνω και ό,τι δίνω.

Το γυροπωλείο “Αυγουστίνος” βρίκεται στα 100 μαγαζιά, στο κέντρο της Ρόδου

και διαθέτει και delivery