Τζίνα Δαβιλά

Μαγκιά είναι να πεις ΟΧΙ στην πλαστογραφία που θα σου δώσει την ασφάλεια του Δημοσίου.

Μεγαλύτερη μαγκιά είναι, όμως, να μην το σκεφτείς καν.

Ή να μην υπάρξει καν το πλαίσιο που θα προωθεί κάτι τέτοιο – τον πλαστό τίτλο σπουδών, το πλαστό πτυχίο, το πλαστό γενικώς. Γιατί δυστυχώς το ψεύτικο – ανυπόστατο είναι περισσότερο συχνό απ’όσο νόμιζα.

Δεν μου αρέσει, όμως, κι αυτό το μένος για τους πλαστογράφους.

Κατανοώ τον θυμό και την αδικία.

Είναι ντροπή.

Είναι έξω από το αξιακό μου πλαίσιο.

Αλλά λυπάμαι στην απώλεια εργασίας.

Της όποιας εργασίας.

Θυμώνω, φυσικά.

Γιατί όταν οι άλλοι ζούσαν με απάτες, εγώ προσπαθούσα έντιμα να κερδίσω το ψωμί μου.

Να κερδίσω τη ζωή.

Να κερδίσω στη ζωή.

Όπως θυμώνω και με την απάτη του ΣΥΡΙΖΑ.

Θυμώνω όμως και με το μένος όλων όσοι λένε «απολύστε τους».

Όχι γιατί είναι άδικο, αλλά γιατί είναι μικρόψυχο.

Στην τελική αξίζει να κριθεί το αποτέλεσμα της εργασίας τους. Γιατί μπρος στην απόγνωση ο νους πολλά σκαρφίζεται.

Και πρώτα –πρώτα την επιβίωση.

Η απόλυση… «Υπογράφουμε γιατί πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να ασκηθούν ποινικές διώξεις για την κατάσταση της αξιοκρατίας στην Ελλάδα, για το αίσθημα δικαίου του Έλληνα πολίτη, γιατί όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν είναι ίδιοι και κάποιοι κατάφεραν με τον κόπο τους να χτίσουν την καριέρα τους και γιατί τουλάχιστο 1.000.000 άνεργοι μεταξύ αυτών και πολλοί πτυχιούχοι βλέπουν να μία από τις χειρότερες αδικίες εις βάρος τους».

Δεν θα υπογράψω.

Γιατί αρνούμαι το τσουβάλιασμα.

Και την εκδίκηση. 

Φαίνεται δίκαιο, αλλά η δικαιοσύνη ορίζεται με όρους υποκειμενικούς. Τελικά.

Θυμήσου το μαύρο της ΕΡΤ και το ενδεχόμενο μαύρο του Mega.

Αλλά και το μαύρο στην ψυχή του κάθε απολυμένου, είτε στο δημόσιο, είτε στον ιδιωτικό τομέα.

Γιατί το μαύρο είναι μαύρο.

Και το χειρότερο μαύρο είναι αυτό της μοχθηρίας.

Και αυτό εμένα μου μαυρίζει τη διάθεση.

Γιατί νοιώθω ότι επιβεβαιώνεται- γαμώτο- αυτό με την κατσίκα του γείτονα.

Μαύρες νοοτροπίες, μαύρο μέλλον.

Αμφίβολο αν θα γλιτώσουμε κάποτε κι από τα δυο.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The articleexpresses the views of the author

iPorta.gr