* Ο Μάνος Στεφανίδης είναι Ιστορικός Τέχνης
και Αναπληρωτής Καθηγητής

στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών 

Αφού δεν τον έχει ακόμη αποφασίσει ο Αλέξης, αφού διστάσει και αφού το βασανίζει τόσο, θα τον πραγματοποιήσω εγώ. Τον ανασχηματισμό ντε! Εξάλλου ξέρω τι συμβαίνει καλά μέσα στο μυαλό του. Ή, καλύτερα τι δεν συμβαίνει. Τι δεν συνέβαινε εδώ και πάρα πολύ καιρό. Λοιπόν έχουμε και λέμε. Παίρνουμε την γνωστή τράπουλα με τα σημαδεμένα χαρτιά και την ανακατεύουμε καλά. Ούτως ή άλλως ούτε τα πρόσωπα, ούτε τα χαρτιά, ούτε οι βαλέδες, ούτε οι χαλέδες, ούτε οι ιταμές ντάμες, ούτε οι κούπες, ούτε τα σπαθιά, ούτε οι από κούπες έχουν καμιάν ιδιαίτερη σημασία αλλά το παν είναι το …ανακάτεμα, η διαδικασία, το πολιτικώς ενεργείν. Ή, καλύτερα το πολιτικώς φαίνεσθαι ότι κάτι κάνουμε και ότι έχουμε επίγνωση των αληθινών προβλημάτων (που δεν έχουμε). Ούτως ειπείν το “νάχαμε να λέγαμε” ή το επίσης πολύ αποδοτικό επικοινωνιακά” νάχαμε να κάναμε” που θα πει με αλλά λόγια ανασχηματισμός!

Και σας ερωτώ και περιμένω από σας μια τίμια και ειλικρινή απάντηση. Πως ξεφεύγουμε από αυτόν τον κυκεώνα των τηλεοπτικών αδειών και του πολλαπλού αδιεξόδου του, της εμπλοκής σε αυτόν του Συμβουλίου Επικρατείας αλλά και της κατά περίπτωση απονομής της Δικαιοσύνης; Πώς ξεφεύγουμε από την απόφαση της δικαιοσύνης της ίδιας να μην επιτελεί το έργο της επειδή ακριβώς επηρεάζεται από το περιρρέον κλίμα αλλά να ασχοληθεί σεμνά με τα οικονομικά της; Ήταν το κλίμα στραβό το έφαγε και ο πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας κύριος Σακελλαρίου.

Γι’αυτό σας λέω: Ανασχηματισμός εδώ και τώρα. Αλλιώς, τι είχαμε, τι χάσαμε, αφήστε που επιπλέον κερδίζουμε πολιτικό χρόνο, μπερδεύουμε την αξιωματική και την λοιπή αντιπολίτευση και φουντώνουμε ως το μη περαιτέρω τον κύριο Βενιζέλο που τελευταία δείχνει πολύ εκνευρισμένος. Επιπλέον ανανεώνουμε τις ελπίδες τόσο εντός όσο και εκτός – λέμε τώρα – ότι κάτι μπορεί να γίνει, ότι κάτι μπορεί να αλλάξει. Πράγμα που βέβαια ούτε θα γίνει, ούτε και θα αλλάξει κάτι ποτέ. Ιδιοφυές! Αλέξη μεγάλε τιμονιέρη και Νίκο δεξί, λάθος,αριστερό χέρι του μεγάλου τιμονιέρη, πάμε τώρα για έναν σαρωτικό α-να- σχη- μα – τι- σμό για να ξαναμπούν στο καβούκι της συντήρησης όλοι οι φιλελέδες και οι κούληδες του Συστήματος – Αποστήματος (δεν ξέρω αν το παρατηρήσατε αλλά κεντάω σήμερα)!

Έχουμε λοιπόν και λέμε: Παίρνουμε τον Καμμένο από το υπουργείο Άμυνας και τον μεταφέρουμε στο υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων με το δικαίωμα να μπορεί να φοράει όποτε γουστάρει, αρχιερατική στολή. Συγκεκριμένος λόγος για την μετακίνηση δεν υπάρχει αλλά έν πάση περιπτώσει είναι ανάλογου κυβισμού με τον Φίλη και επιπλέον ξέρει και ορθογραφία. Παίρνουμε τώρα τον Φίλη που είναι μαχητικός και ιδεολόγος και τον κάνουμε υπουργό Οικονομικών. Γιατί ; Δεν θέλω ανόητες ερωτήσεις. Ο Φίλης μιλάει καλά ελληνικά, δεν χάνει την ψυχραιμία του και αφού τα έχει βάλει με τους παπάδες, δεν θα μπορέσει να κάνει με τα κρομμυδάκια (γειά σου Κώστα Κρεμμύδα!) τον Σόιμπλε, το Δ.Ν.Τ. ή τον Ντράγκι ; Αστείον ποσόν.

Στη συνέχεια παίρνουμε τον Θοδωρή Δρίτσα που τα έχει κάνει θάλασσα στο υπουργείο εμπορικής ναυτιλίας και θαλασσών και τον μεταθέτουμε … κάτσε να δεις, κάτσε να δεις που τον μεταθέτουμε. Α, το βρήκα …στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων, Εκχωματισμών, Εκβραχισμών και … γαία πυρί μιχθήτω! Μας έχει μείνει όμως αμανάτι ο Τσακαλώτος. Αυτόν τι να τον κάνουμε; Τον αναβαθμίζουμε σε κυβερνητικό εκπρόσωπο στην θέση της Γεροβασίλη επειδή διαθέτει επικοινωνιακό χάρισμα και επειδή έχει λέγειν ώστε να περνάει καλύτερα τη γραμμή της κυβέρνησης. Την Γεροβασίλη τώρα την παντρεύουμε με τον Καρανίκα για να οργανώσουμε επ’ ευκαιρία ένα παρτάκι στου Μαξίμου. (Αυτό δεν ήταν δική μου ιδέα αλλά του Φλαμπουράρη). Τον Φλαμπουράρη από την άλλη τον κάνουμε υπουργό νεολαίας, άθλησης, ταχύπλοων και νησιωτικής πολιτικής. (Το πιάσατε το υπονοούμενο)!

Και τώρα η κίνηση ματ : Πολάκης στο υπουργείο Πολιτισμού! Πολ Πολ! (Το ξαναπιάσατε το υπονοούμενο;) Όπως Πολ Ποτ! Αυτό και αν είναι πολιτιστική επανάσταση, προσκυνημένοι των μνημονίων. Συνεχίζω, Υπουργός αναπληρωτής Πολιτισμού, για λόγους ισορροπίας, ο εστέτ Κατρούγκαλος, με το συμπάθιο. (Έχει και η πλάκα τα όρια της). Ήρθε, νομίζω, η ώρα για αλλαγή πλεύσης και σκεπτικού με μιαν επίσης κίνηση ματ: Επιστρέφει στην κυβέρνηση η κυρία Τασία μετά από απαίτηση εκατοντάδων χιλιάδων τηλεθεατών, ΜΚΟ, συλλόγων μεταναστών, ακτιβιστών και του υιού Βούτση. Στο σημείο αυτό παιανίζει η μπάντα του Λιμενικού Σώματος την οποία διέθεσε τιμής ένεκεν ο Θοδωρής!

Υπουργός Εξωτερικών χωρίς αναπληρωτές, υφυπουργούς και λοιπούς αργόσχολους που θα τον μπερδεύουν,ο Νίκος, ο Ξυδάκης! Ένας ποιητής της εικόνας. Μόνος του !!!Επειδή έχει γράψει ιστορία. Στο να βρίσκεται πάντα πίσω από τον πρωθυπουργό την στιγμή που τον φωτογραφίζουν. Τον Αλέξη. Και επειδή ο Αλέξης ξέρει και ανταμείβει αξίες. Όλα κι όλα.
Να συνεχίσω; Βαρέθηκα. Κάπως έτσι πρέπει να γίνει η δουλειά. Έχουμε ακόμα Σταθάκη, Δραγασάκη, Χουλιαράκη, Φωτίου, Άντζυ Σαμίου, Πελέ και τα αλλά τα παιδιά. Νίκο ανάλαβε τώρα εσύ αγόρι μου. Ως συνήθως …

ΥΓ. Ένα ζήτημα είναι βέβαια το αν και το που θα μετακινηθεί ο σ. Παππάς. Θα μπορούσα να τον αλλάξω με την Θεοδώρα Τζάκρη, αλλά φοβάμαι ότι θα έχει αντιρρήσεις η αμερικανική Πρεσβεία. Το πιάσατε το υπονοούμενο;

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author 

iPorta.gr