Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Έτοιμα εναντίον χειροποίητων καπνικά προϊόντα, του Δημήτρη Κατσούλα

Spread the love

Δημήτρης Κατσούλας

Δημήτρης Κατσούλας

Αν και ο λόγος του ιατρού καρδιολόγου οσάκις τον επισκέπτομαι – μια φορά το χρόνο για έλεγχο, κυριολεκτικό ξεσκόνισμα – είναι σαφής και κάθετος ‘εξαφάνισε το από τα χέρια σου όσο γίνεται πιο σύντομα’, εγώ εξακολουθώ να πειραματίζομαι μεταξύ της μεθόδου του έτοιμου πακέτου, του ατμίζοντος και του τεχνητού-χειροποίητου τσιγάρου το οποίο ο ίδιος στρίβω τηρώντας με ευλάβεια και ιεροτελεστία όλες τις φάσεις παρασκευής του. Οσάκις έρχεται η ώρα εκείνη όπου κάποιοι νευροδιαβιβαστές του εγκεφάλου με διατάζουν ‘τώρα ήρθε η ώρα, άναψέ το’, προκειμένου να ικανοποιηθούν, δεν είμαι σε θέση να πω το ‘όχι’ και ν’ απαλλαγώ από αυτό. Εκείνη τη στιγμή αρχίζει και η γοητεία όλων των προκαταρκτικών κινήσεων όπως: το χαρτάκι που πρέπει να προσεχτεί για να τυλιχτεί ιδανικά, η τοποθέτηση του φίλτρου, κι αυτή κρίσιμο στάδιο στην όλη διαδικασία, να έχει ικανό χρόνο η άκρη της γλώσσας για να εισπράξει όλη τη γλυκιά γεύση του χαρτιού που το σαλιώνει και τέλος αναμένεται η φλόγα όπου για να θεωρηθεί επιτυχής η όλη διαδικασία καπνίσματος πρέπει να είναι άμεση, πυκνή και δυνατή και να ανάψει το τσιγάρο με την πρώτη φορά. Με μια βαθιά ρουφηξιά και επιστρατεύοντας όλη την τεχνική, ακολουθεί η βαθιά ανάσα ικανοποίησης.

Δεν ξέρω γιατί, αλλά κάθε φορά που φθάνει η στιγμή της παρασκευής τσιγάρου (με όλα τα κομφόρ του: χαρτάκι, φίλτρο, καπνός, χρησιμοποίηση του εμπρόσθιου τμήματος της γλώσσας κατά την διαδρομή του με την ακριβή έκχυση σάλιου και τέλος η φλόγα), αισθάνομαι ότι έχω εμπρός μου δίσκο βινυλίου τον οποίο ετοιμάζομαι να βάλω στο πλατό του πικάπ τηρώντας όλες τις κινήσεις ιεροτελεστίας που απαιτούνται: όραση και αφή ικανοποιούνται από το εξώφυλλο, όσφρηση από την μυρωδιά του χαρτιού, ακοή από την ‘έκχυση’ της μουσικής σε όλο το χώρο ακροάσεων.

Και σκέπτομαι: εφόσον εξ αρχής είχα αποκλείσει την αγορά των βιομηχανοποιημένων τσιγάρων και για ένα διάστημα πειραματίστηκα με τα ‘ατμίζοντα’ τα οποία και εγκατέλειψα καταλήγοντας στα ‘χειροποίητα’, πώς ήταν δυνατόν το πάτημα ενός κουμπιού με μόνο χαρακτηριστικό ήχο ένα παγερό κλικ (αυτό της συσκευής ‘ατμού’) να αντιπαρατίθεται εμπρός σε μια ολόκληρη ιεροτελεστία σαν αυτή που με ευλάβεια τηρώ, απέχουσα κατά πολύ από μία ερωτική πράξη η οποία αν και χρησιμοποιεί τα υγρά αντικατάστασής της ποτέ δεν φτάνει στην κορύφωσή της.

Απούσης της διάθεσης βινυλίου στο διαδίκτυο, χρησιμοποιώ την έκδοση cd στην απλουστέρα της μορφή mp3, για τον λόγο και μόνο να τιμηθούν τα καπνικά προϊόντα

SHARE
RELATED POSTS
Δανεικά Ρούχα κα περσινά ξινά σταφύλια, της Αναστασίας Φωκά
Αγαπάω τον μπαμπά μου, όσο και τη μαμά μου! (Συνεπιμέλεια, τώρα!), του Μάνου Στεφανίδη
Γεννιόμαστε. Και μετά…, του Κωστή Α.Μακρή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.