Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά  

Τι να περιμένω ως πολίτης, ως ψηφοφόρος από το κόμμα μου, από το κόμμα δηλαδή το οποίο στήριξα στις εκλογές, ενώ εκείνο φάνηκε αφερέγγυο απέναντι στους ψηφοφόρους του!

Τα κόμματα, μετά τη σύναψη συμμαχιών, για ευνόητους λόγους, μεταλλάχτηκαν επί τα χείρω, πρόδωσαν τους πολίτες και πέρασαν στη φάση των συνεχών εσωτερικών μετακινήσεων και αλλαγών!

Έτσι παρατηρείται τελευταία το φαινόμενο και οι ψηφοφόροι να προδίδουν το κόμμα που χρόνια στήριζαν, γιατί είναι βέβαιοι πως δεν θα τους προσδώσει το παραμικρό. Τι να σου προσδώσει άλλωστε ένα χειραγωγημένο κόμμα ,που δεν κινείται ελεύθερα, όπως ελεύθερα εκφράζεται. Και συνέβη το λεγόμενο «τα πολλά λόγια είναι φτώχεια».

Οι κομματικές ταυτότητες υπό την ανάγκη των συμμαχιών αλλοιώθηκαν και υπονομεύτηκε το πολιτικό σύστημα αφήνοντας έκθετους τους πολίτες.

Τι άλλο να σκεφτεί κανείς παρά την κατάντια μας ,όταν ακούει τον ψηφοφόρο να απαξιώνει την πολιτική λέγοντας «ποιον να ψηφίσουμε όλοι ίδιοι είναι». Τι απελπισία! Να βλέπεις τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να ξεπέφτουν καθώς στελέχη και μέλη κάνουν την κίνηση προς τα αριστερά.

Έγειρε η πλάστιγγα στ’ αριστερά γιατί σε αυτή τη βάρκα πέρασαν οι ναυαγοί των δύο πλοίων που προσάραξαν στα αβαθή. Τι θα μπορούσαν να κάνουν, να περιμένουν βοήθεια από πού άραγε.

Μετά την καταβαράθρωση, οι κομματικές συμμαχίες έγιναν απαραίτητες όσο ποτέ άλλοτε, γιατί οι εταίροι μας που δρουν αναφανδόν ως κυρίαρχοι άρα με όρους κατακτητικούς, προσβλέπουν κάθε φορά στην υλοποίηση των στρατηγικών τους σχεδίων και όχι στην αρωγή προς ένα κράτος-μέλος της Ε.Ε.

Αυτή η κατάσταση, και οι απεγνωσμένες προσπάθειες συμμαχιών κατά το «η ισχύς εν τη ενώσει» δυστυχώς δημιούργησαν μέγιστες εσωτερικές αντιπαραθέσεις που δεν μπορούν να προχωρήσουν με έναν-προγραμματικά-κοινό παρονομαστή.

Η ανευθυνότητα, ο καιροσκοπισμός χαρακτηριστικά φαινόμενα μέσα στην τελευταία διακυβέρνηση ,έφεραν προ των πυλών τις εκλογές που ουδόλως χρειαζόταν ο ελληνικός λαός, με έξοδα επί εξόδων άρα με τάσεις αυτοκαταστροφικές!

Ένδειξη επιδείνωσης ότι βαλτώνουμε και δεν ανακάμπτουμε, ότι με τις ατασθαλίες και τα αντάρτικα δεν πείθουμε κανέναν για τη φερεγγυότητά μας ,ότι η χώρα καίγεται και μερικοί μαγειρεύουν τις αναγκαστικές συγχωνεύσεις προς ίδιον όφελος αφού και νωρίτερα δεν ωφέλησαν παρά έβλαψαν την Ελλάδα και τους Έλληνες!

Όταν ένα κόμμα διαλύεται στα εξ ων συνετέθη και για λόγους σκοπιμότητας οι πρόκες και τα μαχαιρώματα χαλούν το υπάρχον κλίμα οι πολίτες τι σκέφτονται άραγε;

Σκέφτεται ότι η πραγματικότητα είναι περιπλοκότερη, η ανθρώπινη συμπεριφορά πολλάκις ανεξήγητη και τα κόμματα ατυχώς χωρίς μέλλον! Ένας ηθικός εγωισμός του «αλάθητου» που αυξανόμενος δημιουργεί ένα οδυνηρό αποτέλεσμα αφού πρώην – επί σειρά ετών-συνδικαλιστές, διατελέσαντες υπουργοί δεν αποδέχονται και δεν παραδέχονται παρά μόνο τα όσα οι ίδιοι πιστεύουν! Η ρευστότητα ήρθε και θα μείνει καθώς οι πολίτες-ψηφοφόροι υπό την μέγγενη και των δικών τους χρεών έχουν χάσει τον πολιτικό τους προσανατολισμό!