Αναστασία Φωκά

Δυόσμος και ρίγανη μύρισαν… Ένα μάτσο από δαύτα τα ξερόχορτα φτάνουν για να ανοίξουν το μέσα σου. Κλείνεις τα μάτια, να μην κλάψεις και αφήνεις τις μυρωδιές να σε ταξιδέψουν στην αγκαλιά αυτού που αγαπάς!

Σε κάποιο καρνάγιο σας βρίσκει το πρωί. Αγκαλιά! Με το φεγγάρι παρέα ταξιδεύετε όλη νύχτα και το βαθύ μπλε της θάλασσα σας είπε την πρώτη καλημέρα. Σαν εκείνη την καλημέρα της πρώτης φοράς που ξυπνήσατε μαζί. Άνοιξες τα μάτια σου και είδες το πιο φωτεινό πρόσωπο στον κόσμο! Και δεν μπορούσες να το πιστέψεις, δεν μπορούσες να το διαχειριστείς, δεν μπορούσες να συγκρατήσεις την καρδιά σου από τον έρωτα και την αγάπη που έκρυβες για τον άνθρωπο σου. Είναι ωραίο να θαυμάζεις τον άνθρωπος σου πριν ακόμα τα μάτια φτιάξουν την πρώτη εικόνα στο μυαλό. Αυτό θα πει μάλλον με την πρώτη μάτια.

Δυόσμος και ρίγανη ήρθαν κι απόψε στη θύμησή σου… Ένα μάτσο από δαύτα τα ξερόχορτα, έφερε η γιαλουδα απόψε από τις μικρές Κυκλάδες και σε καλεί… Σε καλεί να μην δεθείς όπως ο Οδυσσέας και δεν ακούσεις αυτά που έχει να σου πει… Όχι, για το ταξίδι αυτή τη φορά αλλά για προορισμό. Για τον προορισμό που έχεις να φτάσεις. Γι αυτόν πρέπει να νοιαστεις. Το ταξίδι το έμαθες πια. Τώρα ήρθε η ώρα να αλλάξεις. Μα δεν αλλάζει ο άνθρωπος αναρωτιέσαι. Δεν αλλάζει όντως! Μεγαλώνει. Κι αυτό είναι η μεγαλύτερη αλλαγή… Μεγαλώνει και ομορφαίνει το μέσα του, έτσι θα έπρεπε να είναι.

Δυόσμος και ρίγανη μύρισαν έτσι για αλλαγή!