Βαγγέλης Παυλίδης

Για την υγεία σας, προτείνεται επίσκεψη στο blog του 

Δρόσισε λίγο σήμερα, με την βοήθεια του ανεμιστήρα ειν’ αλήθεια, κι εγώ εξακολουθώ να προσπαθώ να φτιάξω τα κέφια μου, μακριά από την πολιτική ντόπια και ξένη. Απόψε -Σάββατο βράδυ προς Κυριακή- πήγαμε στο πανηγύρι της Κατταβιάς και τώρα, 01.30 της Κυριακής, ασχολούμαι πάλι με το φαγητό και τις παραξενιές των διασήμων. Ανεξάντλητο το θέμα και σήμερα είναι η σειρά του George Bernard Shaw, που γεννήθηκε σαν σήμερα, 26 Ιουλίου 1856, στο Δουβλίνο. Πολυγραφότατος θεατρικός συγγραφέας, κριτικός τέχνης, έγραψε νουβέλες και μικρές ιστορίες. Όλα του σχεδόν τα έργα καταπιάνονται με τα κοινωνικά προβλήματα -παιδεία, γάμο, θρησκεία, κράτος και κυβέρνηση, δημόσια υγεία, και ταξικά προνόμια και διαχωρισμούς. Φλογερός σοσιαλιστής, πολέμιος της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και υπέρμαχος των ίσων δικαιωμάτων για τις γυναίκες.

Είναι ο μόνος που έχει τιμηθεί και με τα δυο, το Νομπέλ για την Λογοτεχνία και ένα Όσκαρ για την κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού του έργου “Πυγμαλίων”. Αρνήθηκε τα χρήματα που συνοδεύουν το Νομπέλ όπως αρνήθηκε τον τίτλο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής.

Παράξενος; Παράξενος. Είπε γι αυτόν ο Όσκαρ Γουάιλντ: “Δεν έχει ούτε έναν εχθρό στον κόσμο και κανένας από τους φίλους του δεν το κάνει κέφι”.
Στα 25 του ο Shaw έγινε χορτοφάγος αφού διάβασε, όπως λέει, το ποίημα του Percy Bysshe Shelly “Η Επανάσταση του Ισλάμ”.

“Ποτέ πια το αίμα πουλιού ή ζώου

δεν θα λεκιάσει ανθρώπινη γιορτή”

“Για 25 χρόνια ήμουν ένας κανίβαλος. Τα υπόλοιπα είμαι χορτοφάγος”, θα πει. “Κάποιος με την δικιά μου πνευματική ένταση δεν τρώει πτώματα”. Παρ’ όλα αυτά, πνευματώδης και χιουμορίστας όπως ήταν, αρνήθηκε να παρευρεθεί σ’ ενα γιορταστικό δείπνο όπου το μενού ήταν μόνο για χορτοφάγους. Είπε πως δεν άντεχε στην ιδέα δυο χιλιάδων ανθρώπων να μασούν σελινόριζα ταυτόχρονα. Παρέμεινε σε όλη του την ζωή ενάντιος στα πειράματα με ζωντανά ζώα και τα βίαια σπορ και υπέρ της Δημόσιας Υγείας, της προσωπικής υγιεινής και της δίαιτας χωρίς κρέας.

Κάποτε, ονειρεύτηκε την κηδεία του:

“Την νεκροφόρα μου δεν θα την ακολουθούν μοιρολογίστρες μα κοπάδια βόδια, πρόβατα, γουρούνια, πουλερικά, κι ένα μικρό ενυδρείο με ζωντανά ψάρια, όλ’ αυτά φορώντας λευκά φουλάρια τιμώντας τον άνθρωπο που προτίμησε να χαθεί παρά να φάει άλλα ζωντανά.”

Η πιστή του οικονόμος Alice Laden μάζεψε σ’ ένα βιβλίο πολλές από τις συνταγές που μαγείρευε για τον Shaw. Παραθέτω μια απ’ αυτές:

Δυο μεγάλα κομμάτια shredded-wheat (τα δημητριακά για το πρωινό που μοιάζουν με κανταΐφι)

2 αυγά χτυπημένα

1 φλιτζάνι ανάμεικτους ξηρούς καρπούς, ψιλοκομμένους στο μπλέντερ

2 φλυτζάνια φρέσκα σιταρένια ψίχουλα

αλάτι, πιπέρι

1 φλιτζάνι σοταρισμένα κρεμμύδια

1 σφιχτό αβγό

1 φλιτζάνι μαγειρεμένο ρύζι

2 κουταλιές τριμμένο τυρί cheddar

Βούτυρο

Σάλτσα ντομάτα

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200 C. Θρυμματίζουμε καλά το shredded-wheat και το ανακατεύουμε σ’ ένα μπολ με τους ξηρούς καρπούς, κρεμμύδι, ψίχουλα και χτυπητά αυγά. Σ’ ένα άλλο μπολ ψιλοκόβουμε το βραστό αυγό και το ανακατεύουμε καλά με το τυρί και το ρύζι και αλατοπιπερώνουμε.

Σ’ ένα βουτυρωμένο ταψί απλώνουμε μισό από το μείγμα του πρώτου μπολ κι από πάνω απλώνουμε το μείγμα από το δεύτερο μπολ. Τέλος απλώνουμε από πάνω το υπόλοιπο μισό από το πρώτο μπολ και βάζουμε και μερικά κομματάκια βούτυρο. Ψήνουμε για 45 λεπτά και σερβίρουμε ζεστό με σάλτσα ντομάτα.