Τα “μικρά ανθρωπάκια” σε μεγάλα δημόσια αξιώματα είναι φαινόμενο διαδεδομένο και απλωμένο σε όλο το φάσμα της πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής , ακόμα και ακαδημαϊκής ζωής. Αυτά τα “μικρά ανθρωπάκια” κουβαλάνε μαζί τους , εκτός από τα μυστικά τους, και το φθόνο των εμπαθών,την άγνοια των ακαλλιέργητων και την ανασφάλεια των ανέντιμων. Αυτά τα “μικρά ανθρωπάκια” άλλοτε χρησιμοποιούν τη δολοφονία χαρακτήρων, πυροβολώντας πισώπλατα όποιον τους ενοχλεί και δεν τους μοιάζει κι άλλοτε επιστρατεύουν την εθελοδουλία/οσφυοκαμψία των φοβισμένων, γλείφοντας όποιον έχει την εξουσία.

Προκάτ αχυράνθρωποι σε υψηλές θέσεις, πολιτικοί διπλών ρόλων σε αγαστή συνεργασία με ακραίους κομματικούς και αφελείς[;] ηγέτες συγκροτούν συμ-πλέγματα σκευωρών , οι οποίοι παρά τη μικρότητά τους προκαλούν μεγάλα ρήγματα στους δημοκρατικούς θεσμούς.

Δυστυχώς όλοι οι αόρατοι [sic]χώροι κατασκευάζουν τους άξιους και τους ήρωές τους από υλικό “μικρών ανθρώπων” και μολονότι έχει ιστορικά αποδειχθεί ότι από το ίδιο υλικό κατασκευάζονται και τα εξιλαστήρια θύματά τους σε περίπτωση “αναποδιάς”, αυτή η τακτική συνεχίζεται.

Πιστεύαμε ότι δεν θα έπεφτε και η Αριστερά σ’αυτή την παγίδα. Κι όμως μία πρωτόγνωρη “κοσμική αριστερά”, η οποία καταγγέλει συνεχώς αυτό που την γοητεύει και στο οποίο υποκύπτει όταν της δοθεί η ευκαιρία [μεγάλη ζωή, μεγάλες μπίζνες, μεγάλοι εισοδισμοί σε θεσμούς κλπ] σκίασε τα επιτεύγματα της Κυβερνώσας κι ακύρωσε την όποια κοινωνική της διαφοροποίηση.

Πρέπει συνεπώς ν’απαλλαγεί η Αριστερά από τους αρχαίους της μύθους[ηθικό πλεονέκτημα] κι από τους άχρηστους ηλίθιους [ανίερες συμμαχίες] και πρέπει ν’αποκαθαρεί η ιδεολογία της Αριστεράς από τα σύνδρομα αντ-εκδίκησης κατά των “αιωνίων εχθρών”. Οι αριστεροί οφείλουν να πάψουν να ταμπουρώνονται πίσω από τα κλέη άλλων αγωνιστών δίνοντας συνεχώς μιά άχαρη μάχη χαρακωμάτων [με άσφαιρες δηλώσεις κι άκαρπες διαδηλώσεις]

Ούτε ο ηθικός αναλφαβητισμός ,ούτε ο επαναστατικός συνδικαλισμός[sic] μπορεί να χαρακτηρίζουν μία σύγχρονη ευρωπακή Αιστερά, η οποία δεν επικαλείται μονομερώς τα λάθη των άλλων κατά το διάβα της Ιστορίας και δεν επιχειρηματολογεί με όρους του Εμφυλίου αλλά στηρίζει την εμβάθυνση της Δημοκρατίας.

Η Αστική Αριστερά θα κριθεί στο πεδίο των ιδεών και των αγώνων για περισσότερη διαφάνεια, ισότητα, ισονομία, λογοδοσία, κοινωνική δικαιοσύνη σε όλους τους θεσμούς και όχι στις αγωνιστικές καταστροφές στους δρόμους. Κομματικά παραγγέλματα δίχως ηθική βάση και αίσθηση μέτρου,χωρίς συναινέσεις και συγκλίσεις, με ετσιθελική υπέρβαση της νομιμότητας [αρκεί να στηρίζουν τις απόψεις σου οι δικοί σου και κάποιοι γενικώς υπογράφοντες για να ισχυρίζεσαι ότι εκπροσωπείς το λαό (sic);] συνιστούν αμήχανες αντιδράσεις παλαιοκομματικού και παλαιομοδίτικου χαρακτήρα.

Η “μπαχαλική” εικόνα της Αιστεράς, την οποία υπο-στηρίζουν κάποιοι “μικροί άνθρωποι” του χώρου [είτε από κεκτημένη ταχύτητα, είτε για να κρύψουν τα δικά τους ανομήματα] δεν τραβάει πλέον. Η συλλήβδην στοχοποίηση των πολιτικών αντιπάλων ως εξαρχής ύποπτων και η γενική αυτοαθώωση των ημέτερων ως από χέρι αθώων, δεν πείθει κανένα.

Η Σοσιαλιστική Δημοκρατική Αριστερά δεν θα συγκροτηθεί ούτε θα πλαισιωθεί από “μικρούς ανθρώπους” παντός καιρού κι από παλαιά μυαλά κολλημένα στο παρελθόν αλλά από/με όποιον έχει σταθεί πραγματικά όρθιος και συνεπής στις ιδέες του αριστερό, σοσιαλιστή, προοδευτικό, δημοκράτη πολίτη.

Πρέπει το ταχύτερο δυνατό να δημιουργηθεί Επιτροπή Κάθαρσης και Σωτηρίας της Αριστεράς από όσους τη μόλυναν, τη συκοφάντησαν και τώρα την κρατάνε όμηρο.

Αυτή ίσως να είναι η μόνη διαδικασία επανεκκίνησης …

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr