Κοινωνία - Ελλάδα - Οικονομία Πόρτα στην Πολιτική

Ένας φερετζές που λεγόταν κέντρο, του Γιώργου Πίτσου

Spread the love

Ο  Γιώργος Πίτσος  είναι Πολιτικός Μηχανικός.

Συμπέρασμα : το “πολιτικό” Κέντρο δεν είναι παράταξη . Στην καλύτερη να είναι ένας κομματικός σχηματισμός που ψαρεύει σε θολά νερά. Συνήθως εκφυλίζεται σε ομίλους προβληματισμού και τεϊοποσίας.

Αρχικός προβληματισμός : πολλή κουβέντα γίνεται για την περίφημη ανασύσταση του κέντρου. Φρονώ ότι είναι μια καλοστημένη μπλόφα. Το κέντρο υφίσταται μόνο στην γεωμετρία . Στη μέση του κύκλου, στο μέσον μιας απόστασης. Στην πολιτική όμως; Αν δούμε τα πράγματα γραμμικά, μεταξύ δεξιάς κι αριστεράς , το κέντρο δεν είναι παρά ένα σημείο που διαχωρίζει την συντηρητική από την προοδευτική παράταξη. Ένα σημείο. Check point Charlie .

Κάποιοι πονηροί πολιτευτές όμως, Βαγγέλη μου, πάνε να στήσουν μαγαζάκι. Έναν προθάλαμο για να προσχωρήσεις πιο εύκολα είτε δεξιά είτε αριστερά, γενικά μιλώντας. Στα καθ’ ημάς για δεξιά το κόβω .

Ας συμβουλευτούμε τη σοφή Wikipedia :

«Ο όρος Κέντρο στη σύγχρονη πολιτική εκφράζει συνήθως τις ιδεολογίες του φιλελευθερισμού και του κοινωνικού φιλελευθερισμού, οι οποίες συνδυάζουν δεξιά και αριστερά ιδεολογικά στοιχεία. Τα σύγχρονα κεντρώα κόμματα (φιλελεύθερα ή κοινωνικά φιλελεύθερα στην πλειοψηφία τους) υποστηρίζουν την ελεύθερη οικονομία και την ανοιχτή κοινωνία, τείνοντας έτσι τόσο προς τα δεξιά (στα οικονομικά ζητήματα) όσο και προς τα αριστερά (στα κοινωνικά / ηθικά ζητήματα).”

Σε απλά ελληνικά αδέρφια , και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ . Μα γίνεται με δεξιές οικονομικές πολιτικές να εφαρμόζεις αριστερές κοινωνικές πολιτικές;;; Πρώτα τσακίζεις οικονομικά τους φτωχούς και μετά τους πας διακοπές με τον κοινωνικό τουρισμό δηλαδή;;; Ούτε ο Τσάκ Νόρις αυτά.

Τσιμπάμε κι από δεξιά κι από αριστερά ότι ακούγεται αρεστό στον κόσμο κι έτοιμο το κόμμα. Το ναυάγιο Ποτάμι απλά μας θύμισε ότι τα κόμματα καταρρέουν, όχι οι παρατάξεις. Και παρατάξεις είναι δύο εάν διατρέξουμε την Ιστορία.  Καπιταλιστές και σοσιαλιστές, δημοκρατικοί και ολιγαρχικοί, Ρεπουμπλικάνοι και δημοκρατικοί, συντηρητικοί και εργατικοί, χριστιανοδημοκράτες και σοσιαλδημοκράτες κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ.

Στην πράξη υπάρχουν δύο αξιακοί κόσμοι που συγκρούονται. Κάποιοι μικροί, μικρομέγαλοι πάνε και στριμώχνονται σαν κολαούζοι να βάλουν πλάτη. Φυσικά με το αζημίωτο.

Σε όποιον αυτοπροσδιορίζεται “κεντρώος ” δείχνω ένα βιντεάκι του Βασίλη Λεβέντη. Με ήχο.

Και για να το πάω ένα βήμα παρακάτω: ο φερετζές του κρυφό δεξιού λέγεται κεντρώος. Άλλο μετριοπαθής πολίτης κι άλλο παλάντζας στα μικρό συμφέροντα και τον λαϊκισμό.

Όλοι εσείς που διαφεντεύετε κόμματα , καλό είναι να μας πείτε ξεκάθαρα που τοποθετείτε εαυτούς. Από τη μία ή την άλλη μπάντα. Να ξέρουμε που θα σταθούμε. Δίπλα σας ή απέναντι σας.

Κι όσο για σας που θέλετε να πάτε στη ΝΔ, καμμιά δουλειά δεν ειν’ ντροπή. Μη μας γανώνετε το κεφάλι όμως με μεταρρυθμιστικά, προοδευτικά, οικολογικά και παρδαλά κέντρα κι απόκεντρα. Just go.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
kinima_logo_vertical.png
Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών – Ονόματα και Αρμοδιότητες
Διαφθορά αλά ελληνικά;, του Γιάννη Πανούση
Η κουρασμένη διεκδίκηση της νεωτερικότητας, του Πάνου Μπιτσαξή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.