Ανοιχτή πόρτα Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Για τον Πατέρα, του Γιώργου Αρκουλή

Spread the love

Μόνο στη Ρόδο

Αποστόλου Παύλου 50, Βενετοκλέων, 

Pane di capo: Λεωφόρος Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ), Λεωφόρος Κρεμαστής & «Πηγές Καλλιθέας»

Γιώργος Αρκουλής

Γιώργος Αρκουλής

Ήταν πολύ ωραία τα λόγια που εκφράστηκαν «για τον πατέρα» από διάφορους προβεβλημένους από το Μέσα και μπράβο τους: Τσιτσιπάς, Αντετοκούνμπο και τόσοι άλλοι. Προσωπικά με συγκίνησε περισσότερο το σημείωμα ψυχής  της καλής συναδέλφου (γιατί χάθηκε άραγε;) Μαρίας Χούκλη για τον μπαμπά της (ΕΔΩ το κείμενο). Ξέρετε γιατί; Διότι με έκανε να θυμηθώ τον δικό μου υπέροχο γονιό, που τον έχασα μόλις είχε κλείσει τα 57 του, ξαφνικά, κάποια χειμωνιάτικη νύχτα με την καταιγίδα πάνω από τον παλιό Πειραιά. Δεν θα ξεχάσω την συμπεριφορά μου τις πρώτες ώρες του χαμού. Ούτε μισό δάκρυ προέκυψε, έστω βουβό. Τι το θέλετε όμως; Μετά από λίγες μέρες, έκλαψα τόσο πικρά όσο δεν είχα κλάψει ποτέ ως τότε στα 29 μου. Έκλαψα για το γεγονός ότι ποτέ δεν έκανε διακοπές. Έκλαψα που δούλευε από τα οκτώ του χρόνια, καθότι ορφανός γονιών. Έκλαψα για το «μοναδικό της ζωής του ταξίδι» Τεπελένι – Γιάννενα στον ελληνοϊταλικό, πεζοπορία με δύο αριστερές αρβύλες, που του σακάτεψαν το ένα ποδάρι! Έκλαψα, τέλος, που δεν με άκουγε όταν του έλεγα «παράτατα ρε πατέρα, παίξε με τον εγγονό σου», αλλά εκείνος δεν είχε απάντηση, προφανώς δεν μπορούσε ν’ αλλάξει τη ροή της βασανισμένης του ζωής. Τα υπόλοιπα όταν θα κάνω γενική αποτοξίνωση συναισθημάτων…

Να επανέλθω, όμως στην Χούκλη για να προσθέσω ότι είναι κρίμα που δεν την βλέπουμε πια σε κανάλι. Τα σωστά της ελληνικά, η σοβαρότητα και το μέτρο λείπουν πολύ. Από την άλλη να επισημάνω κάτι που πολύ ενόχλησε όσους αγαπούν την ερευνητική δημοσιογραφία. Η εξαίρετη συνάδελφος Γιάννα Παπαδάκου, με πλήθος επιτυχίες στον τομέα της έρευνας και του αποκαλυπτικού ρεπορτάζ, «είδε την πόρτα» καναλιού, που φαίνεται δεν την χρειάζεται άλλο (προκειμένου, ίσως, να βρεθεί χρόνος για τίποτα σαχλό σόου με καλλίγραμμες νεαρές και ημιμαθείς νέους). Φυσικά θα ήταν θαύμα αν η ΕΣΗΕΑ (που «σφάζει» και «μαχαιρώνει» γεγονότα στον χώρο μας α-λα-καρτ…) έκανε παρέμβαση, αλλά τι ψάχνουμε τώρα…Ο Τριανταφυλλόπουλος (γνωρίζει το θέμα πολύ καλά…), με σύντομο τουϊτ τα είπε όλα πάνω στο κλασικό μοτίβο: η αποκάλυψη ενοχλεί! Τα υπόλοιπα είναι θεωρία. Και θλίψη.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Τα νησιά μας μπροστά στην 4η Βιομηχανική Επανάσταση, της Κατερίνας Διακογεωργίου
Περήφανα…γόνατα! Proud…knees!, του Γιώργου Σαράφογλου
Η χρονιά του μεταλλικού βουβαλιού, της Ματίνας Ράπτη-Μιληλή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.