Πόρτα στη Δωδεκάνησο Πόρτα στην Πολιτική

Οι πολιτικοί και οι… μπαρούφες!, του Γιάννη Κούρτη

Spread the love

Ο Γιάννης Κούρτης είναι Προέδρος της Α βάθμιας σχολικής επιτροπής και υποψήφιος με την παράταξη του Φώτη Χατζηδιάκου «ΡΟΔΟΣ ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΛΙΤΩΝ»

Βλέποντας τον προεκλογικό αγώνα στη Ρόδο για τις δημοτικές εκλογές να εξελίσσεται και πολλές φορές να υιοθετείται ένα επίπεδο αντιπαράθεσης που δεν μας τιμά, φέρνω στη μνήμη μου αυτό που έγραψε ο καθηγητής Χαρίδημος Τσούκας σε άρθρο του, ότι «Η μπαρουφολογία στη χώρα πάει σύννεφο».

Συμφωνώ με την επισήμανσή του αλλά θα υπογράμμιζα ότι η μπαρουφολογία ( από την ιταλική λέξη baruffa που σημαίνει ανοησία) είναι περισσότερο εμφανής σε μικρούς τόπους όπως ο δικός μας, καθώς όλοι γνωριζόμαστε καλά και τέτοια φαινόμενα θα έπρεπε να μην υπάρχουν, γιατί απλά εκθέτουν όσους τα συντηρούν και συμπαρασύρον τους πολίτες να παρακολουθούν μία άνευ ουσίας αντιπαράθεση.

Όπως είπε ο καθηγητής,  «από την εποχή του Περικλή ξέρουμε ότι, στη δημοκρατία, οι πολιτικοί λένε και καμιά κουβέντα παραπάνω για να κερδίσουν την εύνοια του «δήμου», αλλά οι πολιτικοί στην Ελλάδα το παρακάνουν. Ψάχνεις με δυσκολία να βρεις συγκροτημένες ομιλίες, τεκμηριωμένη ανάλυση, εννοιολογική αυστηρότητα».

Και πώς να τα βρεις όλα αυτά θα πρόσθετα εγώ, όταν κάποιοι επιχειρούν να μετατρέψουν σε… αρένα τον προεκλογικό αγώνα, και να αρχίσουν τις αναμετρήσεις χωρίς όρους και ηθικούς φραγμούς, μπαίνοντας ακόμα και στον κόπο να φωτογραφήσουν μία λακκούβα, περιφέροντας τη φωτογραφία στο διαδίκτυο για να πουν ότι φταίει ο δήμαρχος που δεν έκανε καλά τη δουλειά του και δεν έκλεισε τη λακκούβα!

Ο κ. Χαρίδημος Τσούκας εξηγώντας το συγκεκριμένο φαινόμενο κατέληξε επισημαίνοντας τα εξής: «Δεν ξέρω αν η παπαρολογία είναι απαραίτητο προσόν για να σταδιοδρομήσει κανείς στην πολιτική, αν και σε μικρές δόσεις δεν κάνει κακό, απλώς ψυχαγωγεί. Το κακό είναι ότι όταν ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα είναι δομημένο πάνω στην παπαρολογία, τότε μάλλον κανείς δεν ενδιαφέρεται για τα ουσιώδη του συλλογικού βίου. Ολα γίνονται «επικοινωνία», η γλώσσα παύει να αρθρώνει το κοινό καλό και εκπίπτει σε ένα εργαλείο προπαγάνδας και απόκρυψης. Το αποτέλεσμα είναι η πολιτική να μην είναι το εργαλείο για την ορθολογική διαχείριση του συλλογικού βίου αλλά να έχει την ποιότητα που βλέπουμε όλοι γύρω μας».

Απόλυτα σαφής, δεν είπε τίποτα άλλο από αυτό που συμβαίνει σήμερα: έχουμε ξεχάσει την ουσία και αναλωνόμαστε σε μικροπολιτικές τακτικές, μόνο και μόνο για να κερδίσουμε εντυπώσεις. Όσοι υιοθετούν τέτοιες τακτικές συμβάλουν στην απαξίωση της πολιτικής και στην αποστροφή των πολιτών από τα κοινά, με αποτέλεσμα ο τόπος να καταδικάζεται σε οπισθοδρόμηση.

Ζητώ λοιπόν από τους πολίτες να απομονώσουν όλους εκείνους που έκαναν λάβαρο στις εκλογές τη… μπαρουφολογία και να τους δείξουν ότι δεν έχουν θέση ανάμεσά μας!

SHARE
RELATED POSTS
Ο Έλληνας, του ΚΥΡ
Οι λαφυραγωγοί, του Πάνου Μπιτσαξή
Λαϊκισμός και σε χρώμα κεραμεούν!, του Μάνου Στεφανίδη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.