Αυτές είναι οι αρχές μου, αν δεν σας αρέσουν έχω κι άλλες
Groucho Marx
Δεν θεωρώ τον εαυτό μου “αγαθό”, που λέμε στην Ρόδο. Και τα χρόνια μου τα’χω και με τα κοινά ασχολήθηκα με πολλούς και διάφορους τρόπους, και πολλών ανθρώπων είδα άστεα. Τα λέω αυτά γιατί δύσκολα θα με εκπλήξει πια κάτι απ’ όσα συμβαίνουν στην πολιτική ζωή. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν πραχτικές, γεγονότα και πρόσωπα που με κάνουν και να αηδιάζω ακόμα.
Έγραφα προ ημερών για τα εκκρεμή, τους σαλταδόρους βουλευτές ή υποψήφιους τοιούτους και για τον τρόπο που φαίνεται να αλλάζουν ξαφνικά γνώμη.
Το να αλλάζει κανείς κάποια στιγμή γνώμη δεν είναι απαραίτητα κακό ή περίεργο. Αλλοίμονο αν δεν το κάναμε όταν τα δεδομένα, οι αντικειμενικές συνθήκες, οι καιροί αλλάζουν. Αυτό όμως που με κάνει να αηδιάζω είναι ο πολιτικός οπορτουνισμός, ο καιροσκοπισμός που λέμε ελληνιστί, η αλλαγή γνώμης που μοναδικό ελατήριο έχει το προσωπικό όφελος. Αρκετά τα τελευταία δείγματα με αφορμή την εκλογή προέδρου της δημοκρατίας αλλά και μετά.
Δεν θα απασχολούσα όσους με διαβάζετε εάν αυτό αφορούσε μόνο εμένα , την προσωπική μου απέχθεια για το είδος αυτό των συνανθρώπων. Το θέμα όμως αφορά όλους, θα τους ξαναψηφίσουμε τους σαλταδόρους; Θα τους εμπιστευτούμε τις τύχες της χώρας, την δικιά μας τύχη;