Είναι έτσι, αν έτσι νομίζετε. Στην ουσία έχει τεράστιες εξουσίες που απλά δεν τις εφαρμόζει γιατί δεν τον εξέλεξε ο λαός, αλλά μια άρχουσα πολιτικο-οικονομική τάξη που έχει τεράστια συμφέροντα να έχει πρόεδρο κάποιον που να ακολουθεί τυφλά τα κελεύσματά της.

Και έτσι τελικά ο πανίσχυρος «προστάτης της δημοκρατίας» γίνεται ο αχυράνθρωπος μια κάστας ανθρώπων – λέτε τυχαία να πηγαινοέρχονται από τσέπη σε τσέπη κάποια εκατομμύρια κατά την εκλογή του;

Κατά στο σύνταγμα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι πανίσχυρος:

Κατά το αρθρο 36:

«1, εκπροσωπεί διεθνώς το Kράτος, κηρύσσει πόλεμο, συνομολογεί συνθήκες ειρήνης, συμμαχίας, οικονομικής συνεργασίας και συμμετοχής σε διεθνείς οργανισμούς ή ενώσεις και τις ανακοινώνει στη Bουλή, με τις αναγκαίες διασαφήσεις, όταν το συμφέρον και η ασφάλεια του Kράτους το επιτρέπουν.

2. Oι συνθήκες για εμπόριο, φορολογία, οικονομική συνεργασία και συμμετοχή σε διεθνείς οργανισμούς ή ενώσεις, και όσες άλλες περιέχουν παραχωρήσεις για τις οποίες, σύμφωνα με άλλες διατάξεις του Συντάγματος, τίποτε δεν μπορεί να οριστεί χωρίς νόμο, ή οι οποίες επιβαρύνουν ατομικά τους Έλληνες, δεν ισχύουν χωρίς τυπικό νόμο που τις κυρώνει.

Άρθρο 42, 2:  O Πρόεδρος της Δημοκρατίας μία φορά μόνο μπορεί να αναστείλει τις εργασίες της βουλευτικής συνόδου, είτε αναβάλλοντας την έναρξη είτε διακόπτοντας την εξακολούθησή τους.

Άρθρο 42:  O Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκδίδει και δημοσιεύει τους νόμους που έχουν ψηφιστεί από τη Bουλή μέσα σε ένα μήνα από την ψήφισή τους. Mέσα στην προθεσμία που προβλέπεται στο προηγούμενο εδάφιο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να αναπέμψει στη Bουλή νομοσχέδιο που έχει ψηφιστεί από αυτή, εκθέτοντας και τους λόγους της αναπομπής.

‘Αρθρο 45: O Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι αρχηγός των Eνόπλων Δυνάμεων της Xώρας, που τη διοίκησή τους ασκεί η Kυβέρνηση, όπως νόμος ορίζει. Aπονέμει επίσης τους βαθμούς σε όσους υπηρετούν σ’ αυτές, όπως νόμος ορίζει.

‘Αρθρο 46, 1: O Πρόεδρος της Δημοκρατίας διορίζει και παύει, σύμφωνα με το νόμο, τους δημόσιους υπαλλήλους, εκτός από τις εξαιρέσεις που ορίζει ο νόμος.

‘Αρθρο 49: O Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν ευθύνεται οπωσδήποτε για πράξεις που έχει ενεργήσει κατά την άσκηση των καθηκόντων του, παρά μόνο για έσχατη προδοσία ή παραβίαση, με πρόθεση, του Συντάγματος. Για πράξεις που δεν σχετίζονται με την άσκηση των καθηκόντων του η δίωξη αναστέλλεται εωσότου λήξει η προεδρική θητεία.

Μερικά σχόλια:

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει από το σύνταγμα τις απαιτούμενες εξουσίες να προστατέψει τη δημοκρατία. Μόνο που τις έδωσε σαν πουρμπουάρ σ’ αυτούς που τον διόρισαν – που δεν ήταν μόνο οι βουλευτές, αλλά και το μεγάλο κεφάλαιο  που ήθελε να προστατευτεί στις παρανομίες του.

Ας πάρουμε μόνο ένα παράδειγμα – αφήνοντας στην άκρη το να κηρύξει πόλεμο και άλλα μπλα  μπλα.

Ο κ. Παπούλιας δεν έκανε αυτό που δικαιούται κατά το σύνταγμα και που το  έκανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Ισλανδίας Ολαφουρ Γκρίμσον δηλώνοντας επί λέξει όταν του πήγαν να προσυπογράψει το νόμο για το Μνημόνιο Ι: «Το κείμενο αυτό δεσμεύει το λαό μου για διάστημα πέρα από τη θητεία μου και δε μπορώ να το υπογράψω. Για τέτοιες δεσμεύσεις μόνο ο  λαός μπορεί να αποφασίσει». Καταλαβαίνετε τι σεισμός θα γινόταν στην Ελλάδα  με μια άρνηση του Παπούλια να το υπογράψει, άσχετα αν θα έπρεπε να το κάνει όταν του το ξανάστελνε η Βουλή τροποποιημένο.

Το ίδιο και με το δεύτερο Μνημόνιο, όπου ο Γκρίμσον είπε: «150 άτομα δε μπορούν να καθορίσουν τη μοίρα ενός λαού για δεκαετίες, κυρίως όταν έχω την υποψία ότι αυτοί οι 150 δεν εκφράζουν πλέον αντιπροσωπευτικά το λαό. Και ζητώ να γίνει δημοψήφισμα για να καθορίσει ο  λαός τη μοίρα του και όχι οι τράπεζες».

Έγιναν δυο δημοψηφίσματα και απορρίφτηκαν και στις δυο φορές τα Μνημόνια. Και η Ισλανδία έχει βγει από την κρίση, η Ελλάδα πώς να βγει με τα δανεικά που χρωστάει ο ένας πολιτικός στον άλλον;

Τελικά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον έχουν δέσει χειροπόδαρα (επιστημονικώς: ευνουχισμός, αν και το χωριό μου το λένε αλλιώς) και τον κατάντησαν χειρότερο και από την ελληνική δικαιοσύνη που εδώ  και μερικές  δεκαετίες δεν βρήκε ούτε έναν εν ενεργεία πολιτικό να έχει χτίσει κάποια βίλα, που δε δικαιολογείται από το δηλωθέν εισόδημα του.

Ελλάς: Γαία πυρί μειχθήτω.

Βλέπε και ένα σχόλιο για τον Ολαφουρ Γκρίμσον στην DeutscheWelle.

Χρήστος Μαγγούτας