cocktails & dining – Savva Nikolaou 2, Rhodes

Κάτι έχω πάθει δεν είμαι καλά …μάλλον με πείραξε η ζέστη, πώς να εξηγήσω ότι αυτό που ζω μου θυμίζει θρίλερ; Βλέπω τους ανθρώπους να πηγαίνουν διακοπές και νομίζω ότι είναι πρωταγωνιστές σε θρίλερ που τους έχει πει ο σκηνοθέτης να πάρει ο καθένας ότι μέσο βρει και να τρέξει …να τρέξει … πιο παλιά την ίδια κατάσταση την έβλεπα σαν ένα κωμικοτραγικό σήριαλ με τον σκηνοθέτη να δίνει την ίδια εντολή για διακοποδάνεια κάθε καλοκαίρι, κάθε σαββατοκύριακο όλο το χρόνο …και οι άνθρωποι να τρέχουν …να τρέχουν …σίγουρα δεν είμαι καλά… θα πάω στο γιατρό…θα του πω αυτό που μου συμβαίνει …θα του πω πότε ξεκίνησε και ότι μεγάλωσαν από τότε και άλλες γενιές στα διακοποδάνεια, στα τριήμερα και τις διακοπές και ότι αυτό το σήριαλ το έβλεπα κάθε χρόνο, αλλά ξαφνικά φέτος το βλέπω ως θρίλερ…θα μου πει γιατί τα βλέπεις έτσι, για πες μου; χμ…πρέπει να σκεφτώ τι θα του πω…αα θα του πω ότι έζησα σε εποχή που ήταν θέμα αξιοπρέπειας οι οικογένειες να προγραμματίζουν για την υγεία, την παιδεία, τις βασικές ανάγκες της οικογένειας και του σπιτιού για όλη τη χρονιά…αα ναι, θα του πω ακόμα ότι αν τους περίσσευαν χρήματα πήγαιναν και στο χωριό ή για λίγα μπάνια και μόνο το καλοκαίρι…

Και αν μου πει τι άλλαξε και τα βλέπεις όλα τώρα ως θρίλερ;…

Τότε θα του πω αυτό που νιώθω…θα του πω ότι νιώθω αυτές οι γενιές, προγραμματισμό της οικογένειας να θεωρούν το που θα πάνε τριήμερα και διακοπές, πως θα επιδειχτούν, που θα χτυπήσουν ένα νέο τατουάζ… θα του πω ότι βλέπω πολλούς ανθρώπους που δεν έβλεπα,

χωρίς δόντια,

με τις βαλίτσες στο χέρι για τους καλύτερους προορισμούς,

ότι το χειμώνα δεν είχαν θέρμανση,

ότι μείωσαν τις δαπάνες για τη μόρφωση των παιδιών τους,

ότι ανέβαλαν εξετάσεις υγείας …

Θα του πω ότι όλοι οι λογαριασμοί τρέχουν απλήρωτοι …

ότι οι άνθρωποι χαμογελούν ενώ κρύβουν θλίψη,

ότι συμβιβάστηκαν με τη μιζέρια και την υποκρισία και δέχονται χωρίς να αντιδρούν τον υποβιβασμό της ποιότητας στη ζωή τους…θα του πω …θα του πω…

Θα μου πει όμως τι σε νοιάζει, γιατί υποφέρεις;

…Τότε θα του πω ότι φοβάμαι τα θρίλερ, ότι όσο αφαιρείται από τον άνθρωπο η ποιότητα στη ζωή του και αυτός δεν αντιδράει, όταν υποβαθμίζεται η παιδεία, η υγεία, η αξιοπρέπεια του και αυτός δεν αντιδράει ή μπορεί να πει σιγά μωρέ, έχει ο θεός…

φοβάμαι, φοβάμαι πολύ γιατί αν ξυπνήσει από την υποκρισία που κοιμάται, φοβάμαι ότι δεν θα ξυπνήσει άνθρωπος …αλλά το πιο άγριο θηρίο του πλανήτη.

Θα μου πει ίσως … έλα μωρέ πώς τα βλέπεις έτσι, μεγάλη φαντασία έχεις, ρίξ’το έξω…

θα σκεφτώ αλλά δεν θα του το πω ότι χρωστάω το ενοίκιο, το ρεύμα, το τηλέφωνο, το δάνειο…το…το…το…θα του πω ευχαριστώ πολύ, έχει ο θεός… και θα αναρωτηθώ:

Πόσο λάθος κάνω;

Ο Σπύρος Ντασιώτης είναι Γλύπτης και ο Δημιουργός του Πάρκου των Ψυχών στην κορυφή της Πάρνηθας. 

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

  The article expresses the views of the author  

 iPorta.gr