Ανοιχτή πόρτα

Δήγματα* επικαιρότητας 2, του Στάθη Παναγιωτόπουλου

Stathis Panagiotopoulos
Spread the love

Stathis Panagiotopoulos

 

 

 

 

 

 

  

Στάθης Παναγιωτόπουλος

 

 

 

 

 

 

piperia.jpeg

 

(*Όχι δείγματα, δαγκώματα)

 

Στους περισότερους ανθρώπους σήμερα η ιδέα ότι άνθρωποι μπορεί να αγοράζονται και να πωλούνται νόμιμα, σαν προιόντα, χωρίς να έχουν κανένα δικαίωμα ούτε προτίμηση, φαντάζει αναδρομή στη δουλεία, κάτι φρικτό, απάνθρωπο, που οφείλει να σταματήσει να συμβαίνει. Κι όμως, πριν πολύ λίγα (σε ιστορικά μέτρα) χρόνια, εθεωρείτο εντελώς φυσιολογικό και ήταν ο κανόνας.

Κατ αυτόν τον τρόπο, σε λίγα χρόνια το εμπόριο των κατοικιδίων ζώων ράτσας θα θεωρείται αδιανόητο. Σήμερα όχι. Εμβια όντα έχουν τη θέση εμπορεύματος, χωρίς κανένα δικαίωμα, στο βωμό της κερδοσκοπίας και της ανθρώπινης ματαιοδοξίας. Αφού έχουμε την ιστορική γνώση, γιατί να περιμένουμε αυτά τα, έστω λίγα χρόνια; Ας θέσουμε ένα τέλος τώρα. Οχι όλοι μαζί, αυτά είναι ηλιθιότητες σχεδιασμένες για να μας απαλλάσσουν από την ατομική μας ευθύνη. Ο καθένας μόνος του να μην αγοράσει ποτέ σκύλο. Ετσι, μόνο ο καθένας μόνος του θα μετατραπεί σε “όλοι μαζί”.

 

Η αποτέφρωση ως τρόπος απαλλαγής από τα λείψανα των αγαπημένων προσώπων θεσμοθετήθηε με νόμο στην (οπισθοδρομική, συντηρητική) Αγγλία το 1886. Το 1968 για πρώτη φορά ο αριθμός των αποτεφρώσεων έφτασε τον αριθμό των ενταφιασμών, και σήμερα η αναλογία είναι 70-30 υπέρ των αποτεφρώσεων. Εμείς εδώ ακόμη το συζητάμε και παρακαλάμε τους παπάδες.

 

Ο Κώστας Καραμητρούδης από τη Θεσσαλονίκη είναι εδώ και πολλά χρόνια επαγγελματίας μουσικός, γνωστότερος με το όνομα Gus G. Με το συγκρότημά του, τους Firewind, έχει κυκλοφορήσιε περί τα δέκα άλμπουμς, και κάνει (πραγματική) διεθνή καριέρα παίζοντας μπροστά σε πολυπληθές κοινό σε όλον τον κόσμο, ενώ από το 2009 είναι ο κιθαρίστας του Ozzy Osbourne.

Η διεθνής αυτή επιτυχία έφερε αναμφισβήτητα και μια άλφα οικονομική επιφάνεια (ο Gus, μάλιστα φορολογείται διπλά, και στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ). Πριν λίγο καιρό αγόρασε ένα αυτοκίνητο για να κινείται στη Θεσσαλονίκη όπου μένει. Πήρε ένα Suzuki Jimny. Οχι Hummer ούτε Πόρσε. Ετσι, το αναφέρω χωρίς ιδιαίτερο λόγο.

 

Σε ανακοίνωσή της η Γ’ ΕΛΜΕ καταφέρεται κατά του Survivor, και μιλά για τον εξευτελισμό, την επιβολή του βάρβαρου, του παράλογου, παρηκμασμένου πολιτισμού του κυρίαρχου συστήματος στα παιδιά μας απ’ αυτούς που τα έχουν στερήσει το πραγματικό παιχνίδι, το γέλιο, τη χαρά και την ελπίδα και καλεί τους καθηγητές να δώσουν μία μάχη ενάντια στα τηλεοπτικά σκουπίδια, προβάλλοντας της αξίες της αλληλεγγύης, της συλλογικότητας και του σεβασμού του Άλλου.

 

Η ανακοίνωση, γραμμένη σε άπταιστη Παλιοσυνδικαλιστική, αναφέρει μεταξύ άλλων:

 

«Δεν πρόκειται για δασκαλίστικη γκρίνια που «δεν διαβάζουν τα μαθήματά τους» εκείνη την ώρα. Οι αξίες που επιβάλλονται μέσα από την τηλεοπτική εικόνα είναι απόλυτα (Σ.Σ. Αντί του ορθού επιρρήματος “απολύτως”, αλλά τι να περιμένει κανείς σωστά ελληνικά από τους καθηγητές, τι παράλογες απαιτήσεις!) αντίθετες με αυτές που επιχειρούμε κοπιωδώς κι απελπισμένα να εμπνεύσουμε τους μαθητές μας. Γι’ αυτό έχουμε χρέος να τις στηλιτεύσουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο…Το κοινό παρακολουθεί τις αντιδράσεις, τις αντοχές και τις συμπεριφορές των «μαχητών» συμμετέχοντας μέσω SMS που αποφέρουν κέρδη σε τηλεοπτικές/πολυεθνικές εταιρείες.

 

Το πιο εξοργιστικό είναι ότι το «Survivor» προβάλλεται (Σ.Σ. Δεν προβάλλεται, μεταδίδεται, αλλά ψιλά γράμματα) την εποχή της αέναης λιτότητας, της φτώχειας, της πείνας, των μαθητών μας που λιποθυμούν, (μόλις προχθές μια 17χρονη μαθήτρια στην Πάτρα γιατί είχε τρεις μέρες να φάει κανονικά) του υποκατώτατου μισθού, της μαθητείας –δουλείας, της γιγαντιαίας και ενίοτε ανακυκλούμενης ανεργίας των νέων, των 400χιλ. παιδιών μας που μεταναστεύουν στο εξωτερικό. Εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες ζουν στο κοινωνικό λυκόφως, κόβουν από το φαΐ, τη θέρμανση, το ρεύμα. Ένας λαός φυλακισμένος στο μνημονιακό Survivor.Καλούμε τους συναδέλφους της τάξης να δώσουμε ακόμη μια μάχη ενάντια στα τηλεοπτικά σκουπίδια προβάλλοντας της αξίες της αλληλεγγύης, της συλλογικότητας, του σεβασμού του Άλλου, της φιλίας, του γνήσιου αθλητικού πνεύματος, του αληθινού αγώνα για μια απελευθερωτική Παιδεία στα πλαίσια μιας δίκαιης κι ανθρώπινης κοινωνίας. Να γίνουμε όλοι μαχητές σε τούτο τον αγώνα!»

 

Αφορμή έψαχνα να αρχίσω να βλέπω Survivor. Μόλις μου δόθηκε.

 

 

SHARE
RELATED POSTS
Το λάθος του κου Φώτη Χατζηδιάκου και ο Δήμος Ρόδου, της Τζίνας Δαβιλά
Mighty Mouse…the Rat!, του Γιώργου Σαράφογλου
Εσωτερικές ψυχικές αγορές…, του Ηλία Καραβόλια

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.