* Ο Σταύρος Θεοδωράκης είναι επικεφαλής

της πολιτικής κίνησης “ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ”

και βουλευτής Θεσσαλονίκης

Κάποια πράγματα που ίσως δεν ξέρετε για έναν πρόεδρο που ποτέ δεν τον είπαν Κωνσταντίνο παρά μόνο Κωστή.

Όταν βγήκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας σταμάτησε να εισπράττει τη βουλευτική του αποζημίωση.

Αρνήθηκε και τα αναδρομικά που εξασφάλιζαν κατά καιρούς οι βουλευτές.

Το ‘81 είχε χάσει από τον Αβέρωφ την προεδρία της ΝΔ και το ‘84 είχε χάσει την προεδρία της ΝΔ από τον Μητσοτάκη.

Ήταν ο μόνος πολιτικός της συντηρητικής παράταξης που δεν συμφώνησε στην παραπομπή Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο το ‘89.

Αρνήθηκε να γίνει Βουλευτής επικρατείας με το ΠΑΣΟΚ.

Εκτός από κολυμβητής ήταν δεινός σκακιστής, έπαιζε πινγκ πονγκ στα νιάτα του αλλά και μπιλιάρδο στις λέσχες και τα καφενεία της Αχαΐας.

Η ΔΗΑΝΑ, το κόμμα του, επέστρεψε στο κράτος την προεκλογική επιχορήγηση που έλαβε και δεν ξόδεψε.

Ακόμα και σε ιδιώτες που είχαν ενισχύσει το κόμμα του, επέστρεψε λεφτά.

Υπερασπίστηκε από τη θέση του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας το δικαίωμα του Οδυσσέα Τσενάι να σηκώσει ως αριστούχος μαθητής την ελληνική σημαία.

«Έλληνες είναι όσοι μετέχουν της ελληνικής παιδείας, όπως είπε ο Ισοκράτης» ήταν η ιστορική του δήλωση.

Στο Προεδρικό δεχόταν χωρίς κάμερες να συναντηθεί με όποιον πολίτη το ζητούσε. Ανάμεσα τους η Μάγια Μελάγια αλλά και ο Λευτέρης Πανταζής (μετά από παράκληση ενός αστυνομικού της φρουράς του).

Την γυναίκα του, την Τζένη, την έχασε το 1987.

Λίγα χρόνια πριν είχε χάσει και τον αδερφό του Σπύρο. Τον φίλο του δηλαδή, που μαζί, την ίδια μέρα, παντρεύτηκαν δύο αδερφές.

Ήταν ευτυχής που κανένα από τα τρία παιδιά του δεν ακολούθησε τον δρόμο της πολιτικής.

«Κωστής Στεφανόπουλος ένας μοναχικός πρόεδρος» είναι ο τίτλος του βιβλίου της φίλης του και βιογράφου του Νίτσας Λουλέ.

Καλό ταξίδι Πρόεδρε.

Μια από τις φωτογραφίες που τράβηξα, παρά τις διαμαρτυρίες του, σε μια από τις συναντήσεις μας στο προεδρικό μέγαρο