Βαγγέλης Παυλίδης  

Με κίνδυνο να φανεί πως επαναλαμβάνω τον εαυτό μου, επανέρχομαι σε μια παλαιότερη ανάρτησή μου που σηματοδοτεί μια επέτειο.

Δεν είναι λοιπόν λίγες οι φορές που, μεταξύ σοβαρού και αστείου αλλά και όχι τόσο αστείου, έχω αντιμετωπίσει κάποια κριτική για το γεγονός ότι έγραψα ένα βιβλίο για την μεσαιωνική Ρόδο -τη περίοδο των Ιπποτών του Αη Γιάννη- ενώ θα έπρεπε καλύτερα να έχω ασχοληθεί με την αρχαία ή την κλασσική εποχή, τον Τληπόλεμο, τον Κλεόβουλο, τον Διαγόρα και τον Δωριέα. Οι Ιππότες ήταν λέει Φράγκοι, το ό,τι φτιάχτηκε ή επιτεύχθηκε στην εποχή τους ήταν Φράγκικο και πως εμείς, ως Έλληνες, δεν έχουμε κανένα λόγο να προβάλλουμε τα έργα τους.

Η για πολλούς λόγους απαράδεχτη αυτή άποψη παραβλέπει και μια σημαντικότατη, ιστορικά τεκμηριωμένη αλήθεια: πως πάνω σ’ αυτά τα κάστρα έχουν χυθεί μπόλικο ελληνικό αίμα και ιδρώτας, είτε για την άμυνά τους ή για την ενίσχυση και κατασκευή τους.

Σήμερα θέλω να αναφερθώ σε ένα συγκεκριμένο ντοκουμέντο:

Στην Πύλη Κοσκινού (ή του Αγ. Ιωάννη ή Κόκκινη Πόρτα), στην μέσα μέσα πόρτα, μισοκρυμμένη απο έναν χαμηλό τοίχο, υπάρχει μια μαρμάρινη επιγραφή. Είναι δίγλωσση, μεσαιωνικά ιταλικά και ελληνικά, με ημερομηνία 20 Αυγούστου 1457, μια μέρα σαν και σήμερα πρίν 559 χρόνια.

ΑΝΗΓΕΡΘΗ ΕΚ ΒΑΘΡΟΥ ΚΑΙ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΘΕΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΤΗΧΑΙΟΝ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ ΠΡΟΤΟΜΑΣΤΟΡΕΒΟΝΤΟΣ ΚΑΜΟΥ ΜΑΝΟΗΛ ΚΟΥΝΤΗ

Έτσι λέει στα ελληνικά και στα Ιταλικά ο Μανώλης Κουντής. Μας λέει πως ήταν “… PROTOMAISTRO MURADUR… DE TUTA LA MURA NUOVA DE RODO” Δηλαδή, πρωτομάστορας, αρχιτέκτονας, όλου του καινούριου τείχους της Ρόδου.

Αν λογαριάσουμε πως στα τείχη της Ρόδου υπάρχουν εντοιχισμένα μόνο τα εικόσημα των Μεγάλων Μαγίστρων και ίσως, μετρημένα στα δάχτυλα, κάποιων πολύ σπουδαίων ιπποτών ή άλλων, εύκολα συμπεραίνει κανείς την σπουδαιότητα του Μανώλη Κουντή.

Πολύ θα ήθελα ένα αντίγραφο της πλάκας αυτής να τοποθετηθεί σε κάποιο σημείο εκαί κοντα, ώστε να είναι σε κοινή θέα, να μη χρειάζεται να σκαρφαλώσει κανείς στον τοίχο για να την δει. Ίσως έτσι -ίσως, λέω- να σιωπήσουν οι ανιστόρητοι υπέρμαχοι της εθνικής κάθαρσης της ιστορίας μας.