Βαγγέλης Παυλίδης

Υπάρχουν κάποια βιβλία που μέσα στα χρόνια τα κατεβάζω και τα ξανακατεβάζω απο το ράφι, άλλοτε συχνά άλλοτε όχι τόσο, φυσάω την σκόνη που έχουν μαζέψει και τα ξεφυλλίζω. Θα διαβάσω ένα κομμάτι, μια ιστορία, κι ύστερα θα τα ξαναβάλω στην θέση τους. Είν’ ευκολο να τα δικρίνει κανείς φθαρμένα καθώς είναι, ξεφυλλισμένα ή με την ράχη επιδιορθωμένη απο εμένα.

Ένα απο αυτά, αρκετά ογκώδες, με κόκκινη ράχη που φαίνεται να έχει υποφέρει πολλά, έχει τον μεγαλειώδη τίτλο The Illustrated Sherlock Holmes Treasury, The complete Adventures and Memoirs of Sherlock Holmes, by Arthur Conan Doyle. Στον ψευδότιτλο σημειώνεται ιδιόχειρα “Εκ των της βιβλιοθήκης μου, 1972”, κι η υπογραφή μου απο κάτω.

Τα γράφω αυτά γιατί ο Sir Arthur Ignatius Conan Doyle πέθανε μια μέρα σαν σήμερα, 7 Ιουλίου 1930. Γιατρός και συγγραφέας αν και πολυγραφότατος έμεινε στην ιστορία ως ο δημιουργός του Σέρλοκ Χόλμς οι περιπέτειες του οποίου αποτελούν ακρογωνιαίους λίθους του αστυνομικού μυθιστορήματος.

Υπήρξε σπόρτσμαν, απο τους πρώτους οδηγούς αυτοκινήτου, σκιέρ και ορειβάτης και τερματοφύλακας της Portsmouth FC. Δυό φορές έβαλε υποψηφιότητα για βουλευτής χωρίς να τα καταφέρει. Κοντά στ’ άλλα, ήταν Μασόνος, πίστευε στις νεράιδες, στην παραψυχολογία και το μεταφυσικό, στα μέντιουμ.

Πέθανε απο συγκοπή. Βρέθηκε με το ένα χέρι στην καρδιά και με το άλλο να κρατά ένα λουλούδι.

Πολύ λίγα ανακάλυψα για την σχέση του με το φαγητό. Πρώτα, πως η προσπάθειά του να καταταγεί εθελοντικά στον πόλεμο των Μπόερς απορρίφθηκε λόγω πάχους. Ε, θα ‘τρωγε, δεν θα ‘τρωγε; Κι ύστερα, απαντώντας στο “Ερωτηματολόγιο του Προύστ” τι προτιμάει να τρώει, η απάντηση ήταν “Οτιδήποτε όταν πεινώ – τίποτα όταν δεν πεινώ”. Να υποθέσουμε οτι πάντα πεινούσε;

Να τώρα κι ένα αστείο, το μόνο με τον Σέρλοκ Χολμς που ξέρω:

Μια μέρα, Χόλμς και Γουάτσον πήγαν εκδρομή. Αφού περιπλανήθηκαν στην εξοχή και ανέβοκατέβηκαν κορφές και ραχούλες σκοτίνιασε κι έστησαν την τέντα τους να κοιμηθούν.
Στη μέση της νύχτας ο Χόλμς σκουντάει τον Γουάτσον

Γουάτσον – Τι είναι, τι συμβαίνει;

Χολμς -Βλέπεις τ’ άστρα;

Γ – Γι αυτό μου χάλασες τον ύπνο; Τα βλέπω και λοιπόν;

Χ – Όταν λοιπόν βλέπεις τ’ αστρα, τι σκέφτεσαι;

Γ – Ω, τι πάθαμε βραδυάτικα… τι σκέφτομαι… να, σκέφτομαι πως είναι τόσα και τόσα εκατομμύρια που, δεν μπορεί, θα υπάρχει κάπου εκεί ζωή. Δεν είμαστε μόνοι στο σύμπαν.

Χ – Αυτό μόνο;

Γ – Αυτό, τί άλλο;

Χ – Στοιχειώδες, αγαπητέ Γουάτσον. Κάποιος μας έκλεψε την τέντα!

One of the most worn out, the most used books on my shelves bears the pompous title “The Illustrated Sherlock Holmes Treasury. The complete Adventures and Memoirs of Sherlock Holmes, by Arthur Conan Doyle.”

Conan Doyle, father of my favorite detective, died on a day like today 7 July 1930 of a heart attack. He was found dead with one hand over his heart and the other holding a flower. Much as I tried to find his relation to food I couldn’t find much. Only that he couldn’t become a soldier in the Boer War was because he was overweight. Also, answering the question what he eats in “Proust’s Questionnaire” he declares “anything when hungry – nothing when not”.
A little joke now, the only one with Holmes I know:

Holmes and Watson are out hiking. At the end of their wonderings in the countryside they find a nice place and set up their tent to sleep.

In the middle of the night Holmes pokes Watson.

Watson – What? What is it? What’s going on?

Holmes – Do you see the stars?

W – Is that why you woke me up? Yes, I see them, so what?

H – When you see the stars what comes to mind, what do you think?

W – Oh, dear… what do I think… I think that they are so many there must be life out there. We are not alone in the universe.

H – Is that all?

W – Yes, what else?

H – Elementary, dear Watson, our tent has been stolen!

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr