Ο Πάνος Καπώνης* είναι  Επίτιμος Δικηγόρος Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, τ. Επ. Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών (Φαρμακευτική), ποιητής, συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας  Έχει συγγράψει δέκα πανεπιστημιακά συγγράμματα φαρμακευτικού δικαίου.Λογοτεχνική ιστoσελίδα : http://logos.caponis.gr.

ΕΞ ΕΠΑΦΗΣ [Π95]

«Εις μίαν Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν» (σύμβολο της πίστεως)

«ο άνθρωπος επιλέγει μια αλήθεια που είναι προσωπικά αποδεκτή από αυτόν και σχηματίζει τον λεγόμενο πραγματικό κόσμο του. Το κυριότερο είναι να θυμόμαστε ότι και οι άλλοι έχουν τους δικούς τους “κόσμους”.»  (Наталья Поклонская- Instagram)

Αυτή την φορά δεν θα κάνω σχόλια παρά μόνον Θα παραθέσω κάποιες σκέψεις – ίσως αιρετικές για κάποιους – αλλά η σκέψη δεν υπακούει σε δόγματα και ο «νοῶν νοείτω». 

Πρόσφατα, διάβασα ένα σημαντικό στο είδος του βιβλίο ενός αγαπητού σοφού φίλου, του Δημήτρη Βεργίτση, με τίτλο «Μοναχισμός και Κόσμος» [Krugersdorp R. S. Africa 2001],  το οποίο, πέρα από την καθαυτό θεολογική μελέτη γύρω από τον μοναχισμό, προσφέρει αρκετά φιλοσοφικά ερεθίσματα, σε σχέση με το εδώ θέμα μας, που στόχο έχει την ενοποίηση των χριστιανικών εκκλησιών, ως μία μικρή συμβολή σε αυτή την τάση. Δεν είμαι θεολόγος, δεν με ενδιαφέρουν επί της ουσίας οι θεολογικές θέσεις που αναπτύχθηκαν ένθεν και εκείθεν του περιβόητου σχίσματος, που ακρωτηρίασε τον χριστιανισμό, παρά μονάχα η άρση όλων αυτών των «τεχνικών» δυσκολιών, τις οποίες προσπάθησαν να «συλλειτουργήσουν»  και να άρουν, οι προκαθήμενοι των δύο μεγάλων χριστιανικών εκκλησιών, της Ορθόδοξης και Καθολικής Εκκλησίας, Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ο και ο αποδημήσας πρόσφατα  εις Κύριον Πάπας Ρώμης

Και για να θυμηθούμε, το Σχίσμα του 1054 ή Σχίσμα των δύο Εκκλησιών, γνωστό και ως Μεγάλο Σχίσμα, είναι η διαίρεση και διάσπαση της κοινωνίας μεταξύ της Δυτικής (Ρωμαιοκαθολικής) και της Ανατολικής (Ορθόδοξης) Χριστιανικής Εκκλησίας όταν προκαθήμενοί τους ήταν οι Πάπας και Πατριάρχης Ρώμης Λέων Θ΄ και Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Μιχαήλ Κηρουλάριος, ύστερα από τους αμοιβαίους αναθεματισμούς που εξαπολύθηκαν τον Ιούλιο του 1054. Δηλαδή κάτω από την αντίθεση (τσακωμό) δύο επισκόπων, που εξάντλησαν την «εξουσία» του «αναθέματος» (καθαρά αντιχριστιανικό μέσον εκμετάλλευσης) μετά από 971 χρόνια, ο χριστιανικός κόσμος δεν είναι ενωμένος !!! Θεέ μου, Ω, ποία «υλοποίηση» της χριστιανικής ουσίας της ΑΓΑΠΗΣ …. Σήμερα λοιπόν που ένας άλλος Λέων ο ΙΔ’ και ένας άλλος Πατριάρχης ο Βαρθολομαίος ο Α’  συναντήθηκαν 2 φορές  (Κατ’ ιδίαν συνάντηση του Πάπα Λέοντα ΙΔ’ με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο).

Τώρα θα μου πείτε (και με το δίκιο σας ίσως), ο κόσμος πεινάει, οι λίγοι πλουτίζουν περισσότερο, το ρεύμα έφτασε στα ύψη όπως και οι τομάτες, οι ποιητές μιλάνε για τα εσώψυχα τους, το Αιγαίο φλέγεται (δεν είναι ταινία – είναι πραγματικότητα) και ΕΣΥ μας μιλάς για ενοποίηση των Χριστιανικών Εκκλησιών…………. Αυτό μας μάρανε ; Ναι καλοί μου άνθρωποι ΚΑΙ αυτό. ‘Όταν το «πρόγραμμα» Ισλαμοποίηση της Ελλάδος και κατ΄ επέκταση της Ευρώπης είναι σε πλήρη εφαρμογή, με την χρηματοδότηση του απέναντι σουλτάνου και την ανοχή των ημών «κοιμωμένων» δήθεν ηγετών, είναι καιρός ο Χριστιανικός Κόσμος, χωρίς ετικέτες να αντισταθεί σε αυτήν την επέλαση των φανατικών του Ισλάμ.