Ανοιχτή πόρτα

Η πολιτική δεν είναι ποδόσφαιρο [ἀλαζονεία], του Δρ Πάνου Καπώνη

Spread the love

Ο Πάνος Καπώνης* είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, τ. Επ. Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών (Φαρμακευτική), ποιητής, συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας  Έχει συγγράψει οκτώ πανεπιστημιακά συγγράμματα φαρμακευτικού δικαίου.Λογοτεχνική ιστoσελίδα : http://logos.caponis.gr.

ΕΞ ΕΠΑΦΗΣ [Π79]

«…Η λέξη “αλαζωνία” προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη “ἀλαζονεία” (alazoneia) που σημαίνει “επιδεικτικός” ή “υπερβολικά αυτός”. Συχνά χρησιμοποιείται για να περιγράψει κάποιον που είναι υπερβολικά αυτός και που δεν μπορεί να δεχτεί την αλήθεια»

[Το λεξικό] 

Στον απόηχο των αυτοδιοικητικών εκλογών του 2ου γύρου [15 Οκτωβρίου 2023] και παρακολουθώντας τις μαραθώνιες εκπομπές των τηλεοπτικών καναλιών, ένοιωσα ως πολίτης μία πολιτική «θλίψη». Θλίψη για το χωρίς πολιτική εν-συναίσθηση (για να χρησιμοποιήσω και εγώ την νέα λέξη της γλώσσας που ακούγεται κατά κόρον) ή πολιτική διορατικότητα, παρά μόνον έναν λόγο αλαζονείας που σχηματοποιούνταν σε μια «νικηφόρα» σε όλους τους τόνους κραυγή, αντάξια των ποδοσφαιρικών «αναμετρήσεων». 

Όλοι κέρδισαν. Κανένα κόμμα δεν έχασε. Όλοι είχαν ποδοσφαιρικό λόγο. Κανείς δεν ήθελε να δει την «πολιτική τάση» του απλού Λαού, ο οποίος τελικά αναδεικνύεται σοφός πολιτικά. Και εξηγούμαι με όση πολιτική αντικειμενικότητα μπορώ να διατηρήσω, πέρα και πάνω από την όποια ιδεολογική ή κομματική ταυτότητα, ταυτότητα, την οποία ο κάθε πολίτης επιλέγει χωρίς αυτό να σημαίνει ότι, η κριτική είναι «μομφή» αλλά προβληματισμός για το καλύτερο του τόπου. Και το καλύτερο για τον τόπο, πέρα από τις λεκτικές «αλλαγές σελίδων» [έκφραση των περισσότερων υποψηφίων], είναι η πολιτική διορατικότητα και η εξυπηρέτηση του Δημοσίου Συμφέροντος. Πρέπει κάποτε να καταλάβουν οι Έλληνες πολιτικοί, ότι οι εκλογές δεν είναι «ματς», αλλά η δημοκρατική έκφραση του Λαού, όχι για το δικό τους συμφέρον, αλλά για το συμφέρον της Χώρας και της καλυτέρευσης των συνθηκών της ζωής τους.

Χωρίς τα μπλά-μπλά των «ειδικών» των τηλεοπτικών καναλιών, πρέπει να επισημανθούν καλόπιστα, ορισμένες πολιτικές αστοχίες και εγωισμοί πολιτικών στελεχών, κομμάτων και πολιτικών σχηματισμών, επί τη βάση των αποτελεσμάτων των τελευταίων αυτοδιοικητικών εκλογών του 2ου γύρου σε σχέση με τον 1ο γύρο, πάντα κάτω από την διεισδυτική πολιτική ματιά ενός ταπεινού πολίτη, ο οποίος αισθάνεται και είναι ελεύθερος στον πολιτικό του λόγο. 

Τι είδε η ταπεινότητά μου :

Η στήριξη από το κυβερνών κόμμα σε υποψηφίους περιφερειάρχες και δημάρχους (της Κυριακής 15-1-2023 εξηγούμαι), που το λαϊκό αίσθημα είχε στην ουσία αποδοκιμάσει, ενώ γνώριζε ότι δεν θα είχαν αποτέλεσμα, τους προέβαλε με «αλαζονεία». Πιστεύω μεγάλο λάθος.

Στο εσωκομματικό πεδίο του κυβερνώντος κόμματος, οι με αποσχιστικές τάσεις πολιτικοί, οι λεγόμενοι «αντάρτες», δείχνει ως υπάρχουσα κατάσταση και πάλι μια «αλαζωνική» συμπεριφορά ηγετικών κύκλων, ενώ θα έπρεπε να σταθμίζονται όλοι οι παράμετροι, ώστε να αποφεύγονται οι «ρωγμές» κατά την έκφραση έγκυρου δημοσιογράφου-πολιτικού σχολιαστή.

Η μείζων [;] αντιπολίτευση και αυτή πανηγύριζε για την «επιτυχία» της ενώ μόνον μία δήμαρχος που στηριζόταν αποκλειστικά από αυτό το κόμμα εξήλθε νικήτρια του 2ου γύρου της 15-10-23.

Η ήττα του μέχρι πρότινος Δημάρχου Αθηναίων, δεν οφείλεται στις συσπειρώσεις των αντιπολιτευόμενων κομμάτων – όπως «αλαζονικά» υποστήριζαν οι εκπρόσωποι τους στα πάνελ, αλλά στην κακή διαχείριση των κοινών στον Δήμο Αθηναίων του συγκεκριμένου δημάρχου που έχασε τις εκλογές. 

Η νίκη του νέου Δημάρχου επίσης, οφείλεται κυρίως στην προσωπικότητά του και την μη αποδοχή του αποχωρούντος πρώην δημάρχου και πολύ λίγο στην κομματική του προέλευση. Οι Αθηναίοι και γενικότερα ο Ελληνικός Λαός έχει έντονο πολιτικό αισθητήριο. Θα αναφέρω ως παράδειγμα την νίκη του δημάρχου Ιωαννιτών, του προερχόμενου από το «παλιό» ΠΑΣΟΚ, υποστηριζόμενος και από συγκεκριμένα στελέχη του παραπαίοντος ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κυριάρχησε απέναντι στον υποδειχθέντα από το σημερινό ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ υποψήφιο. Εδώ βέβαια βλέπομε μια άλλη μορφή «αλαζονείας», των ηγετικών δηλαδή κύκλων του τρίτου αντιπολιτευτικού κόμματος του κ. Ανδρουλάκη, που δεν κατάλαβαν ότι ο περισσότεροι σοσιαλδημοκράτες στην χώρα ζουν με την πολιτική ελπίδα  δημιουργίας ενός κεντρώου πολιτικού σοσιαλδημοκρατικού φορέα, από έμπειρους τίμιους πολιτικούς και όχι από φερέφωνα αλλότριων κελευσμάτων.  

Όσο για την νίκη των υποψηφίων που ανήκαν ή υποστηρίχθηκαν από το ΚΚΕ, η νίκη τους – κυρίως στο Δήμο Πατρέων – δεν οφείλεται, σύμφωνα με την ταπεινή ευρεία πολιτική μου άποψη, στην κομματική ταυτότητα του επί σειρά ετών Δημάρχου, αλλά στο έργο του και την προσωπικότητά του και όχι στην νίκη της «εργατικής τάξης» κατά την «αλαζονική» πολιτική καραμέλα του ΚΚΕ. 

Τέλος, η «αλαζωνεία» επίσης, δεν έλαβε υπόψη της τις πληγές των καταστροφών που η φύση επέφερε και στην Ελλάδα [η φύση εκδικείται], και εμπόδισε το πολιτικό αισθητήριο του Πρωθυπουργού, απέναντι στην αντίθεση του κόσμου προς τα πρόσωπα των (ΝΥΝ) ηττημένων Περιφερειαρχών.  

Ως συμπέρασμα των παραπάνω θα έλεγα, ότι, πρέπει να καταλάβουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις της Χώρας και όλοι οι πολιτικοί, πως απέναντι στο πολιτικό αισθητήριο ενός βασανισμένου Λαού, δεν χωρούν πλέον «αλαζονικές συμπεριφορές» αλλά προσπάθεια προόδου της Ελλάδος και κατ΄ επέκταση των πολιτών της. Όπως επίσης η αντιπολιτευόμενοι την όποια εκλεγμένη κυβέρνηση θα πρέπει να έχουν ως μέλημά τους  την αντίκρουση μεν των «αλαζονικών» πολιτικών της κάθε κυβέρνησης, αλλά και την επιβράβευση των καλών πολιτικών της. Η «στείρα» αντίθεση στο πρόσωπο π.χ. του Πρωθυπουργού. ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΕΙ πολιτική. 

Εν τέλει, ο μόνος νικητής και των προηγούμενων και των εκλογών της Κυριακής τη; 15ης Οκτωβρίου 2023, είναι ΜΟΝΟΝ Ο ΛΑΟΣ και όχι τα κόμματα ή οι κομματικοί συνδυασμοί.                                 

 

SHARE
RELATED POSTS
Διεθνείς απάτες μέσω internet, του Δρ Πάνου Καπώνη
Ο νέος ένοικος του Μεγάρου Μαξίμου, του Δημήτρη Κατσούλα
«Κλινοσκεπάσματα»!, του Γιώργου Σαράφογλου-George Sarafoglou

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.