Κινηματογράφος - Θέατρο

Κριτική: «Η σεξουαλική ζωή του κυρίου και της κυρίας Παπαχαραλάμπους», της Μαρίνας -Μαρίας Βασιλείου

Spread the love
Σε ένα θέατρο κατάμεστο και υπερχυλισμένο δόθηκε η παράσταση. Μετά το τρίτο κουδούνι η κυρία και ο κύριος Παπαχαραλάμπους (Τζόις Ευείδη, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης) συστήθηκαν στο κοινό και αποκάλυψαν τα προβλήματα στην σχέση τους. Σύμμαχος στην επίλυσή τους ο ψυχολόγος τους, Γιάννης Ζουγανέλης. Το έργο έχει γράψει η Δήμητρα Παπαδοπούλου και περιοδεύει το καλοκαίρι στην Ελλάδα, ενώ για συνεχόμενα τρία χρόνια παίζεται στην Αθήνα με σταθερό το ρόλο του γιατρού στον Ζουγανέλη. 

Μια παράσταση με πολύ γέλιο, χιούμορ που πήγαζε από σκατολογικού περιεχομένου αστεία (διακωμώδηση σωματικών αναγκών) και σεξουαλικού είδους χειρονομίες και υπονοούμενα. Πυλώνας ολόκληρης της παράστασης ο Γιάννης Ζουγανέλης, ο οποίος με απίστευτη εκφραστικότητα και διαθέτοντας ένα πρόσωπο-πλαστελίνη και μια φωνή που φαινόταν ότι ήξερε να την χειρίζεται άψογα και με το γνωστό κωμικό του στυλ και τις παρεμβολές του, ήταν η κύρια πηγή γέλιου Ήταν μια διαδραστική παράσταση στην οποία το κοινό αποφάσιζε ψηφίζοντας για την πορεία της σχέσης του ζευγαριού και στην οποία παράσταση το κοινό έπρεπε να απελευθερωθεί και να αφεθεί. 

Το αρχικά «κλειστό» και εγκλωβισμένο κοινό ξεκλειδώθηκε, παρέθετε τις απόψεις του, εκτελούσε μέχρι και κινήσεις χορογραφίας. Απόλυτα αληθινοί οι Γεράσιμος Σκιαδαρέσης και Τζόις Ευείδη αποτέλεσαν μικρογραφία ενός τυπικού ζευγαριού, που μετά της γοητεία του παράνομου και την κρίση που πλήττει όλους ανεξαιρέτως, βλέπει το αρχικό πάθος να θαμπώνει, το ερωτικό ενδιαφέρον να χάνεται και τις μέρες να κυλούν αδιάφορα, ίδιες και απαράλλακτες. Ίσως γι’ αυτό και το κοινό τους εμπιστεύτηκε, γέλασε και απαλλαγμένο, ενδεχομένως, από στερεότυπα κρυψίνοιας, εντόπισε δικά του προβλήματα, τα αντίκρισε πιο καθαρά, διακωμώδησε τον ίδιο τον εαυτό του ουσιαστικά και τέλος αποχώρησε χαρούμενο. 

Σκηνογραφικά η σκηνή ντυνόταν από ένα απλό, πλην χρηστικότατο σκηνικό, με μια κύρια είσοδο των δραματικών χαρακτήρων, η οποία ήταν φωτισμένη, πιο πομπώδης και στολισμένη και δυο ακόμη στα πλάγια της σκηνής πιο μίνιμαλ. Άξιο αναφοράς το γραφείο του ψυχολόγου – κινητή ορχήστρα με ντραμς κιθάρες, πιάνο.
+Tip: οι ηθοποιοί προσάρμοσαν πολλά τοπικά στοιχεία στην παράσταση (ονομασίες και τοποθεσίες) ενδεχομένως για να γίνει ακόμη πιο οικείο το θέαμα στο κοινό. 
-Tip: Μια μαμά που στα πρώτα δεκαπέντε λεπτά πήρε το παιδί της και έφυγε μάλλον ενοχλημένη από το λεξιλόγιο.

SHARE
RELATED POSTS
Η ΟΜΠΡΕΛΑ, Θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ, του Κωστή Α. Μακρή
Το σιωπηλό βλέμμα του νικητή, της Τζίνας Δαβιλά
Joaquin Phoenix’s Oscars speech in full – Oscar winners 2020: the full list

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.