Κινηματογράφος - Θέατρο

Θεατρική Ομάδα “Πράξις” για τον Θανάση Αναπολιτάνο, της Τζίνας Δαβιλά

Spread the love

Φέτος λάτρεψα την τραγωδία. Ίσως επειδή πρόβαλλε επιτακτική η ανάγκη της για αναβίωση. Ίσως επειδή δεν υπήρχε καν περιθώριο σε κοινωνικό επίπεδο να αφεθεί σε δρόμους συνηθισμένους. Θες η κρίση, θες η διαχρονικότητα των τραγωδιών, κάθε φορά που βρισκόμουν σε μια θεατρική παράσταση παρούσα, είχα πρωτίστως στην ψυχή μου την αναβίωση του έργου και εν συνεχεία άφηνα το έργο να μιλήσει. Ερμηνευτικά, σκηνοθετικά, μουσικά.


Το εγχείρημα της θεατρικής ομάδας «Πράξις» είναι ένα τεράστιο ρίσκο. Η «Ορέστεια» αποτελεί τριλογία, την μοναδική εξ ολοκλήρου σεσωσμένη. Στο 458 πΧ την ‘Ορέστεια» του Αισχύλου οι ηθο-ποιοί έπαιζαν την ίδια μέρα ξεκινώντας από το πρωί και ολοκληρώνοντας την το βράδυ. Συνεπώς, και οι τρεις τραγωδίες, «Αγαμέμνων- Χοηφόροι- Ευμενίδες» έδιναν την ευκαιρία της ολοκληρωμένης δουλειάς στους ηθο-ποιούς, απαντώντας και στα ερωτηματικά που γεννιούνταν, αλλά και οδηγώντας τους θεατές στην κάθαρση. Ο μητροκτόνος Ορέστης, λοιπόν, έβρισκε μετά από πολύ κόπο την γαλήνη, αφού προηγουμένως είχαν βιώσει μια πολυεπίπεδη συναισθηματική διαδρομή. Το ίδιο και ο Αγαμέμνων που θυσίασε την κόρη του για να ξεκινήσουν τα πλοία για την Τροία και η Κληταιμνήστρα που εκδικείται τον βασιλιά για τον χαμό της Ιφιγένειας με δύο τρόπους: πρωτίστως απιστεί στον βασιλιά δημιουργώντας δεσμό με τον Αίγισθο και δευτερευόντως σκοτώνει εκείνον και την Κασσάνδρα την σχέση του. Τιμωρεί και τιμωρείται εν συνεχεία από τον Ορέστη. Τελικά, η Δικαιοσύνη παίρνει τη θέση που της αξίζει, αλλά αυτό ήταν κάτι που βίωναν οι θεατές της αρχαίας τραγωδίας του 5ου π Χ. αιώνα. Σήμερα, ένα τέτοιο εγχείρημα αποτελεί απλώς επιθυμία. Ο σκηνοθέτης Κώστας Κατσουλάκης τόλμησε και η ομάδα ανταποκρίθηκε με επαγγελματισμό στις υψηλές απαιτήσεις, αν και είναι ερασιτέχνες ηθοποιοί. Εραστές της τέχνης δηλαδή.

Η σκηνοθεσία του Κατσουλάκη στέκεται με σεβασμό στο κείμενο, το οποίο δεν αγνοεί τις απαιτήσεις του παρελθόντος, αλλά βλέπει με τη φρέσκια ματιά του σήμερα. Η μουσική του Ζαφείρη Σκανδιαλιάρη ανταποκρίνεται στις σκηνοθετικές απαιτήσεις του έργου και η ερμηνεία των ηθοποιών και του χορού είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικές. Επιπλέον, το έργο απαιτεί δυναμική, στοιχείο που δίνεται από την θεατρική ομάδα «Πράξις». Τέλος, τα κοστούμια είναι τόσο απλά, χωρίς εκπτώσεις και τόσο επιβλητικά (Κληταιμνήστρα, Αγαμέμνων και Αίγισθος) όσο πρέπει, ενώ τα σκηνικά είναι έξυπνα δημιουργημένα, ευέλικτα και αποτελεσματικά.

Το έργο διαρκεί σχεδόν δυο ώρες. Είναι το πιο ριψοκίνδυνο σημείο το γεγονός ότι Κώστας Κατσουλάκης αποφάσισε να κάνει μια τέτοια σύνθεση εξαρχής προκλητική και για πολλούς αμφίβολης ποιότητας και αποτελέσματος. Αν την παρακολουθήσετε, θα εκπλαγείτε από την ολοκληρωμένη απόδοση των τριών τραγωδιών σε χρόνο κάπως μεγάλο για τα δεδομένα μιας παράστασης, αλλά απαραίτητο για να αποδοθεί η τριλογία τςη «Ορέστειας» του Αισχύλου.

Οι παραστάσεις της «Πράξις» ξεκίνησαν στις 11 Σεπτεμβρίου και θα ολοκληρωθούν στα 16, καθημερινά στις 9:30μμ στο κινηματοθέατρο «Ρόδον» στην Ρόδο. Δείτε εδώ άλλες δουλειές της «Πράξις», δεδομένου πως αν και ερασιτεχνική ομάδα, είναι γεγονός η στήριξή της από επαγγελματίες, όπως είναι ο συνθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής του Badminton Μιχάλης Κουμπιός. Οι δουλειές και οι συνεργασίες της αγγίζουν τον επαγγελματισμό. Και αλλοίμονο, τούτος ο τόπος γνωρίζει πόσα σφάλματα και ατοπήματα έχουν γίνει στο όνομα του απόντος επαγγελματισμού.



Το πιο συγκινητικό σημείο της παράστασης είναι η εισαγωγή της: όλες οι παραστάσεις είναι αφιερωμένες στην μνήμη του Θανάση Αναπολιτάνου.

Τζίνα Δαβιλά
επικοινωνείστε: gina.iporta@gmail.com

SHARE
RELATED POSTS
Κακιά γυναίκα η Καραμπέτη; της Τζίνας Δαβιλά
181f88054488236c2679da41b7cf6faf_XL_1.jpg
Όσκαρ 2016 – Τα Όσκαρ της διαφορετικότητας, της Αλεξάνδρας Καρακοπούλου-Τσίσσερ
Γιώργος Κιμούλης: “Οι τραγωδίες δεν είναι δράμα” της Τζίνας Δαβιλά.

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.