Τίποτα χειρότερο δεν υπάρχει για ένα λιοντάρι από το να χάσει την αίγλη του. Να νοιώσει πως τον λυπούνται, τον οικτίρουν, τον συμπονούν. Και όταν το λιοντάρι είναι και στα υψηλότατα κοινωνικά και οικονομικά αξιώματα, αν χάσει την δύναμή του είναι για κλάματα, είτε επειδή δεν αντέχει την πτώση, είτε επειδή δεν λέει να ομολογήσει πως έκανε σφάλμα. Ποιος; Ο λέων ο αλάθητος; Αυτός και ο πάπας ένα πράγμα.

Είναι ο πιο γενναιόδωρος άνθρωπος του κόσμου. Large. Άρχοντας. Ιπποτικός και ασύλληπτα συναισθηματικός. Σου στρώνει τα χαλιά σε εκατοντάδες για να πατήσεις. Εμμέσως γίνεται ό ίδιος χαλί, αλλά ποτέ δεν θα σκύψει την πλάτη για να πατήσεις πάνω του. Πάντα θα σε έχει κάτω από την ομπρέλα του, την σκέπη του, την φροντίδα του, είτε ουσιαστικά, είτε για τα μάτια του κόσμου. Α, ζει για τον κόσμο κάποιες φορές. Σε όλα του υπερβολικός. Όταν ερωτεύεται, όταν προσφέρει, όταν ζητά, όταν απαιτεί, όταν δηλώνει. Άμα σου βγει μαλάκας ο λέοντας… τότε μιλάμε για τον grand μαλάκα. Δεν υπάρχει δεύτερος και εκεί πάντα βασιλιάς. Στην μεγαλύτερη βλακεία, εγωπάθεια, ξετσιπωσιά. Πώς λέμε ένας και να αξίζει; Εδώ και με κόπανο να έχεις να κάνεις, θα ξέρεις πως δεν είναι ο οποιοσδήποτε, αλλά ο μέγας της εποχής του.

31 Ιουλίου γεννημένος ο Άκης. Τα ζήσε όλα. Χλιδή και εξαλλοσύνες τόσο όσο τον έπαιρνε και όσο δεν έβαζε ακόμα το μυαλό του. Στην κορυφή, μόνο εκεί υπάρχει θέση για αυτόν. Και την Βίκυ του. Έτσι ερωτεύονται τα λιοντάρια. Ή το κάνουν ή δεν … Ημίμετρα δεν υπάρχουν. Από όσο πιο χαμηλό επίπεδο ξεκινήσει ο λέοντας τόσο πιο πολλά απωθημένα έχει. Και όσο ανεβαίνει, τόσο πιο ξετσίπωτος γίνεται, αν δεν αυτοπειθαρχήσει στην σεμνότητα. Έχω γνωρίσει, ευτυχώς, λίγους τέτοιους. Είπαμε, άμα το λιοντάρι σου βγει μαλάκας…

Όσο πιο πολλά χρήματα κερδίσουν, τόσο πιο κλασικά νεόπλουτοι γίνονται, τόσο ευκολότερα ξεχνούν το παρελθόν τους. Τόσο πιο άρρωστοι καταντούν. Το 1999 ο Άκης Τσοχατζόπουλος, το φτωχόπαιδο του Αριστοτελείου, είδε το επίθετό του σε σαμπάνια ουκρανικής παραγωγής. Σιγά μην το διέδιδε! Θα προτιμούσε να ήταν γαλλικής. Αν ήταν, και κει μίζες θα υπήρχαν. Ήταν πολύ άκομψη η Ουκρανία για να τιμηθεί από τον παρ’ολίγον πρωθυπουργό.

Τις προάλλες, λέει, στην φυλακή, ένας συγκρατούμενος του, τού είπε να τηλεφωνήσει στους αρμόδιους για να αγοράσουμε πυραύλους. «Συνδιαλέγονται μόνο με κράτη» του απάντησε ο Άκης. «Αν τους πάρει εσύ, όμως, θα σου απαντήσουν..» τον αποστόμωσε ο άλλος. «Τώρα πια θα μου κλείσουν το τηλέφωνο», απάντησε ο Άκης και το θέμα έκλεισε εκεί. Τον χαζεύω. Δεν ξέρω αν πρέπει να τον περιφρονήσω ή να τον θαυμάσω.

Αν τα λιοντάρια καταπολεμήσουν τον ηλίθιο εγωισμό τους, είναι τα καλύτερα και χρησιμότερα παιδιά. Αρκεί να μην πάρουν στα πολύ σοβαρά τον εαυτό τους. Αναλώσιμοί είμαστε όλοι, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ… Και του καθενός μας η στάμπα φαίνεται στον απολογισμό. Πόσο κρίμα, τέτοιο μυαλό, τόση γενναιοδωρία, να ξεφτίζει ή να κουκουλώνεται από την κουτοπονηριά. Που κάποτε ονομάτιζες αποτελεσματική καπατσοσύνη, τώρα αποκαλύφθηκε ως λαμογιά. Ή μήπως όχι; Μήπως μόνο η ματαιοδοξία κινεί τα νήματά σου; Έστω ακόμα και από τον Κορυδαλλό, θα μπορούσες να αποδειχτείς ο μάγκας που ομολόγησε και ξεσπέπασε! Και μην ξεχνάμε… πάντα Grand! Πάντα μεγαλειώδης!