Κατ’ αρχάς, αύξησα τα τραπεζώματα σε συγγενείς και φίλους. Πιο οικονομικά βέβαια, και στο σπίτι, όχι σε ταβέρνες και εστιατόρια. Μετά αύξησα το σιτηρέσιο στις δεκοχτούρες της βεράντας μου, αύξησα τα μερίδια τροφής στα αδέσποτα της γειτονιάς μου, αύξησα τα αστεία και τις παραμυθένιες ιστορίες σε μικρά παιδιά, εγγόνια και άλλα. Αύξησα την προσφορά ποιοτικής εργασίας σε παλαιούς και πιστούς μου πελάτες, μειώνοντας τις τιμές μου. Για να μη μιλήσω για τα παραπέρα… Παρ’ όλο που δεν ήμουν θιασώτης των “φιλανθρωπικών έργων”, θεώρησα καλό να συνεισφέρω σε μερικά με την πίστη ότι κάτι μπορούν να προσφέρουν στις μέρες μας.

Όπως είπα και πιο πάνω, αξιοποίησα κάθε ευκαιρία, κάθε δυνατότητα επένδυσης. Το αποτέλεσμα; Συγκλονιστικό! Θεαματικό! Πέρα και πάνω από κάθε προσδοκία! Αυξήθηκαν 114% οι νέες φιλίες μου. Αυξήθηκαν 182,1% οι χαρές που μοιραστήκαμε, η γυναίκα μου κι εγώ, με συγγενείς και φίλους. Αυξήθηκε 189,6% η εμπιστοσύνη που μου δείχνουν οι δεκοχτούρες όταν τις πλησιάζω στη βεράντα. Αυξήθηκαν 196,4% τα χάδια που με αφήνουν να τους δίνω, πλουτίζοντάς με αφάνταστα, τα αδέσποτα σκυλιά και γάτες της γειτονιάς. Αυξήθηκε 196,5% η ικανοποίηση από την επαφή, τα βλέμματα, τα όμορφα λόγια και τις ευχές που ανταλλάσσω με άλλους ανθρώπους κυκλοφορώντας περισσότερο ―λόγω οικονομίας στη βενζίνη― με τα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Μειώθηκαν και πολλά χρέη μου. Πιο αναλυτικά: Μειώθηκε 19,81% η απέχθεια που ενδεχομένως να είχα απέναντι σε μια μερίδα συμπολιτών μου που οδηγούνται σε βλακώδεις συμπεριφορές όπως η κυκλοφορία τους δίπλα μου με πλαστές πινακίδες, πλαστές προσωπικότητες και πλαστά ιδεολογήματα. Μειώθηκε 19,67% η μισαλλοδοξία μου, αν και ήταν ήδη σε χαμηλά επίπεδα. Μειώθηκε 19,49% η περηφάνια μου για το τυχαίο γεγονός της γέννησής μου στον τόπο όπου ζω. Χωρίς καθόλου να μειωθεί η μεγάλη αγάπη μου γι’ αυτόν. Αυξήθηκε όμως κατά 19,40% η ήδη υψηλή πεποίθησή μου ότι συνυπάρχω με καλούς και έντιμους ανθρώπους, ανεξάρτητα από τη φυλή, το θρήσκευμα, την πολιτική τοποθέτηση ή τον τόπο γέννησής τους. Και έτσι, μπορώ σήμερα να δηλώνω νεόπλουτος.

Αυτό, φυσικά, δεν το δηλώνω στην Εφορία. Το δηλώνω σε σας που με διαβάζετε και το καταγράφω τακτικά στο Τ.Ε.Μ., το «Ταμείο Ευφορίας Μου». Ένα ταμείο ειδικής κεφαλαιοποίησης, αφορολόγητο ακόμα. Και όλα αυτά τα κατάφερα επενδύοντας μόνο το 19,22% του χρόνου μου και μόνο το 17,89% του υστερήματός μου. Μειώνοντας ταυτόχρονα κατά ―περίπου― 20,04% τις απαιτήσεις μου.

Ξέρω ότι ο πλούτος αυτός, για τον οποίον τόσο ξεδιάντροπα καμαρώνω δημοσίως, μπορεί να επισύρει τον φθόνο και τη ζήλια πολλών. Ξέρω ότι θα υπάρξουν πολλοί που θα αμφισβητήσουν τα επιτεύγματά μου και θα με οικτίρουν ως ανιστόρητο, πολιτικά ανερμάτιστο και ―πιθανώς― ολιγοφρενή. Αυτό όμως που ξέρω εγώ, ως πολίτης κι όχι ως τμήμα κάποιου πράγματος που μερικοί ονομάζουν “λαό”, είναι ότι με ορθολογική διαχείριση και με στοχευμένες επενδύσεις, το 2014 θα με βρει με μετρήσιμο πρωτογενές πλεόνασμα και πολύ πιο πλούσιο απ’ ό,τι με βρήκε το 2013. Και αυτό είναι μια στέρεη βάση για να οικοδομηθεί μια Καλή Χρονιά.