Τα Χανιά είναι καθαρή πόλη με βενετσιάνικα σπίτια. Ο πληθυσμός 300 ελληνικές οικογένειες, 50 εβραϊκές και 4-5 αρμένικες. Τα περισσότερα τζαμιά είναι παλιοί, ελληνικοί ναοί μεταρρυθμισμένοι. Μόνο αγγλικό προξενείο υπάρχει εκεί- κανένα άλλο, αν και υπάρχουν πολλοί Γάλλοι έμποροι εγκατεστημένοι στην πόλη. Γίνονται μεγάλες εξαγωγές λαδιού στη Γαλλία για την σαπουνοποιία. Εξάγονται ακόμη μετάξι, κερί και μέλι στα νησιά, κρασί σε όλη την Ανατολή, καθώς και σταφίδα, σύκα και μύγδαλα».

Στο Ηράκλειο άκουσε ότι η τούρκικη φρουρά αποτελούνταν από 6000 άνδρες και μέτρησε 14 τζαμιά, μια ελληνική εκκλησία, μια αρμένικη και ένα μοναστήρι Καπουτσίνων, ενώ στο Ρέθυμνο βρήκε 500 ελληνικές οικογένειες και μόνο έξι- εφτά εβραϊκές.

Οι χωριάτες φορούν στο λαιμό ένα μακρύ πανί με το οποίο σκεπάζουν τα χέρια για να τα προστατεύουν από τον ήλιο. Τα αγόρια διπλώνουν τα μαλλιά τους γύρω από το μέτωπο και τα ρίχνουν πίσω, έτσι που να κρέμονται σαν πλεξίδα. Τα κορίτσια έχουν συχνά δύο και τρεις τέτοιες κομψές πλεξίδες.

Οι γυναίκες στην Κρήτη δεν κάθονται ποτέ στο τραπέζι μαζί με τους άντρες. Αν και δεν έχουν τους περιορισμούς που ισχύουν στα τούρκικα σπίτια, σπάνια μπαίνουν στην κάμαρα όπου βρίσκεται ένας ξένος. Ο πληθυσμός είναι βυθισμένος σε μαύρη φτώχεια. Το ένα έβδομο της παραγωγής πηγαίνει στον Τούρκο.

Κατά μήκος των βορείων ακτών του νησιού υπάρχουν μικροί πύργοι- παρατηρητήρια με βιγλάτορες που επιβλέπουν τη θάλασσα, κυρίως τη νύχτα, και σε περίπτωση κινδύνου δίνουν σύνθημα συναγερμού ανάβοντας φωτιές. Το παρατηρητήριο το φυλούν χριστιανοί και η φωτιά πρέπει να καίει από το σούρουπο ως την αυγή. Ομάδες στρατιωτών περιπολούν κάθε νύχτα και φρουρούν τις ακτές.

Το χαράτσι για κάθε Κρητικό από 16 χρόνων κι επάνω είναι 13 σελίνια. Συνολικά, πληρώνουν χαράτσι 25.000 άντρες, εκτός από εκείνους που κατοικούν στις τρεις μεγάλες πόλεις του νησιού ( εννοεί Ηράκλειο, Χανιά και Ρέθυμνο).