Την στιγμή που γράφονται οι αράδες αυτές δεν έχω διαβάσει ακόμα τους εορταστικούς λόγους για τα 40χρονα της Ν.Δ. Προτίμησα να πάω στην ταβέρνα παρά να περιμένω τις (“prime time”) ειδήσεις. Αυτό όμως μικρή σημασία έχει γιατί εύκολα μπορεί να υποθέσει κανείς το τι θα ειπωθεί,το τι ειπώθηκε, ειδικά σε σχέση με την τρέχουσα κατάσταση που μας ενδιαφέρει πιο άμεσα.

Χαράς ευαγγέλια, λοιπόν: το πολίτευμά μας θ’ ανανεωθεί, οι Ελληνες θ’ ανασάνουν, θ’ ανακουφιστούν, θ’ αναθαρρήσουν, η Ελλάδα θ’ ανασυγκροτηθεί, θ’ αναβιώσει, θ’ ανυψωθεί. Το μέλλον ανοίγεται λαμπρό, ένα μέλλον στο οποίο δεν θα υπάρχουν πια διαφθορά, διαπλοκές, χρηματισμοί, καταχρήσεις, λαμόγια, ημέτεροι, καρεκλοκένταυροι. Κι όλα αυτά, χάρη στους Σαμαράδες, Γεωργιάδηδες, Γιακουμάτους, Βορήδηδες, κλπ, κλπ, και… να μην ξεχνάμε και τους συμμάχους τους.

Είμαι βέβαιος πως δεν έχω πέσει έξω, κάπως έτσι θα τα είπε ο Σαμαράς. Αντί άλλου σχολίου θα αντιγράψω… τι κι αν γράφτηκαν πριν 150 ή και παραπάνω χρόνια, ταιριάζουν σήμερα απόλυτα:

“Πάντα ανεξαιρέτως τα έθνη, κατά περίοδόν τινα του βίου των, υπέστησαν αισχρόν τινα ζυγόν. Κατά τον δέκατον πέμπτον αιώνα εδέσποζον εν Ισπανία οι Ιεροεξετασταί, κατά τον δέκατον έκτον οι δολοφόνοι εν Ιταλία, και κατά τον δέκατον όγδοον εν Γαλλία αι πόρναι. Ούτω και παρ’ ημίν σήμερον, δεσπόζουν αι βδέλλαι του προϋπολογισμού…

Το έθνος ημών υφίσταται πολιτικήν τινα ζύμωσιν, καθ’ ην τα ακαθαρτότερα στοιχεία ανέρχονται και επιπλέουσιν εν είδει εξαφρίσματος επί της επιφανείας. Ο τοιούτος αφρός κατέχων, κατά τους νόμους της φυσικής, τα ανώτατα στρώματα, θέλει κυβερνά, φλυαρεί και κλέπτει ασυστόλως την Ελλάδα, μέχρις ου τελειώση η ζύμωσις και λάβη ανά χείρας ο λαός την μεγάλην εξαφριστικήν κουτάλαν”.

Εμμ. Ροϊδης

“…Αι, όσον είναι
τυφλή και αισχροτέρα
η διαφθορά, τοσούτον
ταχυτέρως ανοίγονται
σωτήριοι θύραι…”

Α. Κάλβος

Σαράντα χρόνια μετά, ο “αφρός” παραμένει στην επιφάνεια, και ο τόπος περιμένει την “εξαφριστικήν κουτάλα”. Εκεί που φτάσαμε δεν θ’ αργήσει νά έρθει, αν πιστέψουμε τον Κάλβο, (ή μήπως όχι;).

Σημείωση. Δυσκολεύτηκα να διαλλέξω κάποιο σκίτσο μου από τα τόσα και τόσα που έχω κάνει για τις κυβερνήσεις και τα εκάστοτε στελέχη της ΝΔ. Παραθέτω ένα λίγο πολύ στην τύχη. Δημοσιεύτηκε στον “Ταχυδρόμο” πριν ακριβώς 40 χρόνια, στις 7 Νοέμβρη 1974.

Βαγγέλης Παυλίδης

η ιστοσελίδα του εδώ