Κωστής Α.Μακρής: Είναι ζωγράφος-γραφίστας και συγγραφέας και ασχολείται με το έντυπο, το κείμενο, τη διαφήμιση και την οπτική και λεκτική επικοινωνία.

Κωστής Μακρής

Από τη μια μεριά, πολλές χιλιάδες ημιξύλινοι “Πινόκιο” που εθελοτυφλούν οίκαδε λέγοντας «έχουμε την ησυχία μας» και «πού να τρέχουμε τώρα» και από την άλλη, χιλιάδες “Τζίμινι Κρίκετ” μέσα και έξω από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο που επιμένουν ότι η ησυχία δεν ταιριάζει στις ζωντανές, δημοκρατικές κοινωνίες αλλά στα Νεκροταφεία και το τρέξιμο κάνει καλό στην υγεία και στην Κοινωνία. Έριξε την Χούντα το Πολυτεχνείο εκείνο το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου του 1973; Κατ’ εμένα, όχι. Αλλά ήταν ο καταλύτης για να το «πάρουν αλλιώς» ΌΛΟΙ οι Έλληνες και ΌΛΕΣ οι Ελληνίδες και κατά πλειονότητα να πάψουν, ειδικά μετά την προδοσία της Κύπρου, να υπηρετούν, να στηρίζουν και να ανέχονται μια προδοτική, εγκληματική, τυραννική και ανίκανη κυβέρνηση. Ανεξάρτητα από το τι θα ψήφιζαν μετά. Και αυτό είναι ―πάλι κατ’ εμέ― Θεμέλιο Δημοκρατίας. Επομένως, αυτό που τιμώ τις ημέρες Μνήμης τού Πολυτεχνείου, είναι η Θεμελίωση της συλλογικής απόφασης να Στηρίζουμε την Δημοκρατία και να αντιμαχόμαστε όποιον προσπαθεί να την καταλύσει. Και να επαναλάβω για μια ακόμα φορά ότι δεν διεκδικώ την ιδιοκτησία καμιάς “μοναδικής” αλήθειας. Σημ.: Ο Πινόκιο ήταν ο ξύλινος κούκλος που όταν έλεγε ψέματα μεγάλωνε η μύτη του και ο Τζίμινι Κρίκετ ήταν ένας γρύλος που (ως συνείδηση του Πινόκιο) τον βοηθούσε να γίνει καλός και να μεταμορφωθεί σε πραγματικό παιδί. Από το γνωστό παραμύθι του Κάρλο Κολλόντι.

Πηγή: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%B9_%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%80%CE%AD%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%B5%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%A0%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CE%BA%CE%B9%CE%BF