Ουρά από κυρίως ηλικιωμένα άτομα, είχε δημιουργηθεί χθες ντάλα μεσημέρι έξω από το Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ) στην Πλατεία Φλέμιγκ της Ηλιούπολης. Λογικό ήταν, μιας και ήταν αναγκαίος ο σεβασμός της απόστασης λόγω του κορωνοϊού κλπ.  Ο ήλιος έκαιγε υπερβολικά, στέγαστρο δεν υπήρχε να προφυλαχτείς (πάλι καλά που δεν έβρεχε…), αλλά τρέχα βρες τον δήμαρχο (ένα άτομο που, λέγεται ότι  δεν φημίζεται στην περιοχή για τα ανακλαστικά του στα προβλήματα) να διορθώσει το θέμα. Κάποια γερόντια είχαν πιάσει καθίσματα στην διπλανή πιτσαρία. Κάποια στιγμή, μία υπάλληλος ξεπρόβαλε με μάλλον εχθρικό ύφος:

«Εσείς τι περιμένετε κυρία μου;»

Της είπε πως ήθελε τυπωμένο ΑΜΚΑ γιατί έπρεπε να το δ ε ί ξ ε ι  στο Μετρό, ώστε να βγάλει ‘γεροντική’ προσωποποιημένη κάρτα διαδρομών.

«Με τον νόμο που ψηφίστηκε, δεν δίνουμε πλέον ΑΜΚΑ. Θα μπείτε στο διαδίκτυο με τα στοιχεία σας και θα τυπώσετε…»

Ο διάλογος που ακολουθεί οδηγεί σε εξαιρετικό σκορ την επάρατη γραφειοκρατία μιας χώρας που γέννησε τον Πολιτισμό (και όχι τον σαδισμό…)

«Κυρία μου, δεν έχω υπολογιστή ούτε εκτυπωτικό μηχάνημα».

«Τι να σας κάνω. Ο νόμος…»

Εν τέλει, κάποιος χριστιανός από την ουρά, υπέδειξε τον εξής δαιδαλώδη τρόπο στην ενδιαφερόμενη –αγανακτισμένη πλέον- ηλικιωμένη:

«Θα πάτε στον λογιστή σας και αυτός θα μπει στο σύστημα να τακτοποιήσει το θέμα σας».

Τελικά: ο λογιστής βρέθηκε, ήταν πρόθυμος, χρέωσε ό,τι χρέωσε τέλος πάντων για να τυπώσει (με το συμπάθιο) ένα κ@λ@χαρτο, οπότε τα βάσανα φάνηκε να τελειώνουν. Έμενε να βρεθεί τώρα  σταθμός του Μετρό, ένας από τους ελάχιστους που ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ γραφείο έκδοσης καρτών. Εκεί, ο υπάλληλος, έριξε μια ματιά στον τυπωμένη ΑΜΚΑ, τσέκαρε τα στοιχεία από την αστυνομική ταυτότητα (που λογικά έπρεπε να ήταν αρκετό για το τυπικό της διαδικασίας) και μέσα σε δύο λεπτά το ζήτημα θεωρήθηκε λήξαν. Τι μένει;

Μένει η απορία για την λογική του… νομοθέτη, που αφαίρεσε από τα ΚΕΠ την έκδοση του ΑΜΚΑ. Μια πράξη που σαδιστικά λειτουργεί σε βάρος των πολιτών, βασικά των υπερηλίκων. Όσο για την υπηρεσία του Μετρό; Θέλει οπωσδήποτε εγγράφως την επίδειξη του ΑΜΚΑ αφού, προφανώς, θεωρεί τον πελάτη εν δυνάμει απατεώνα, και δεν αρκείται (για να μη γίνονται λάθη λέει…) στην προφορική αναφορά του ΑΜΚΑ από τον ενδιαφερόμενο.

Αν όλη αυτή η φαιδρή ιστορία δεν είναι -στην ουσία- για κλάματα τότε τι;

ΥΓ: Πάλι καλά που η υπηρεσία δεν έχει επαναφέρει το πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων, ώστε να έχει «το κεφάλι της» για τα καλά ήσυχο…

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses the views of the author

iPorta.gr