Γιώργος Αρκουλής

Πάει καιρός που είχα γράψει για δύο γιατρούς του δημόσιου νοσοκομείου «Αγία Όλγα»  της Νέας Ιωνίας, προκειμένου να υπογραμμίσω τον άριστο βαθμό τόσο στην επιστήμη τους όσο και στον χαρακτήρα τους, μολονότι εργάζονταν σε συνθήκες εργασιακού πυρετού. Ηταν οι ουρολόγοι Γκερτζελής και Φίλιος, που μου είχαν κινήσει το ενδιαφέρον για τον εξαιρετικό τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζαν τους ασθενείς (κυρίως γεροντικής ηλικίας) και βέβαια με την επιστημονική τους κατάρτιση. Αυτή τη φορά, έχω να καταθέσω εικόνα και συμπεριφορά δύο ακόμη γιατρών –του «Ιασώ» στο Μαρούσι- η φήμη των οποίων έχει περάσει για τα καλά στις προτιμήσεις του ωραίου φύλου και να το εξηγήσω. Όταν ρώτησα φίλο μου με θητεία στα μεγάλα νοσοκομεία ποιος θεωρείται  κορυφή στις περιπτώσεις μαστού, χωρίς να σκεφτεί πολύ ή να «το ψάξει» μου πέταξε: «Ξεπαπαδάκης», συμπληρώνοντας: «Δεν είναι μόνο εξαιρετικός στην ειδικότητά του, αλλά απίστευτα καλός άνθρωπος, οποίος κερδίζει από την πρώτη στιγμή την εμπιστοσύνη της ασθενούς».

Το επόμενο βήμα ήταν να επισκεφθώ τον γιατρό Γρηγόρη Ξεπαπαδάκη –και την ομάδα του στην Β’ κλινική μαστού του «Ιασώ»- και με το που βρέθηκα στο μεγάλο σαλόνι, σκέφτηκα πως όταν αυτός ο γιατρός αποφασίσει να αφήσει την επιστήμη του, τότε θα ξεπεράσει άνετα τον επίσης γιατρό Πατούλη, βγαίνοντας  δήμαρχος, βουλευτής κλπ. Τόσες πολλές κυρίες –μικρές και μεγάλες σε ηλικία- δεν είχα ξαναδεί σε χώρο αναμονής ιατρείου. Όσο για τον Ξεπαπαδάκη και την άριστη –όπως πληροφορήθηκα- συνεργάτιδά του επίσης χειρουργό καρκίνου του μαστού Νάγια Κοντογιάννη- μόλις που πρόλαβα ν’ αλλάξουμε δυο κουβέντες. Προφανώς αυτό ήταν λογικό μια και ο χρόνος σε αυτό το «υπόγειο θεραπείας» είναι τόσο πολύτιμος όσο και ο αέρας που αναπνέει στο προαύλιο ή στο μεγάλο πάρκινγκ, κάποιος. Και μόνο ότι ο γιατρός σταθερά φροντίζει 22.ΟΟΟ γυναίκες ετησίως τα λέει όλα.

Ψάχνοντας την πορεία του Γρηγόρη Ξεπαπαδάκη, έμαθα ότι σπούδασε στην Ιταλία και στην συνέχεια αφιέρωσε την ζωή του στην μάχη κατά της αντιμετώπισης του καρκίνου του μαστού. Γεννήθηκε κάπου στον Βοτανικό, έζησε για πολλά χρόνια στο Θησείο, ενώ –εδώ η έκπληξη- ολοκλήρωσε την βασική του εκπαίδευση σε ένα ταπεινό σχολείο στην Αγία Σοφία, την πιο σκληρή γειτονιά του Πειραιά, που όμως έβγαλε στην κοινωνία αρκετούς  επιστήμονες, δημοσιογράφους, ηθοποιούς πρώτης κλάσης (μεταξύ τους και ο άφθαστος Θύμιος Καραακατσάνης). Όλα αυτά τα αναφέρω, θέλοντας να δώσω την «ταυτότητα» του εν λόγω γιατρού, την ταπεινότητά του και την απόφασή του –όταν πια καθιερώθηκε επαγγελματικά- να μετάσχει από το 2010 (δηλαδή με το που ξέσπασε η κρίση στην χώρα…) στην οργάνωση Ε.Μ.Ε.Ι.Σ, οι γιατροί – μέλη της οποίας εθελοντικά προσφέρουν στην Κοινωνία, αναλαμβάνοντας περιπτώσεις σε ευάλωτες κοινωνικά (βλέπε οικονομικά) ομάδες. Με άλλα λόγια, το να θεραπεύεις είναι σπουδαίο. Το να στηρίζεις, όμως, ταυτόχρονα, τον ασθενή εκεί όπου έχει ανάγκη,  είναι έργο ανθρώπινο κι’ αυτό έχει τη σημασία του.

Ο Γρηγόρης Ξεπαπαδάκης, στα ίχνη του οποίου βαδίζει δεκαμελής ομάδα νεότερων (;)  συνεργατών με επικεφαλής την Νάγια Κοντογιάννη, ανήκει στο ΔΣ του νοσοκομείου, που διοικείται εδώ και αρκετά χρόνια από τον σπουδαίο γυναικολόγο Γιώργο Σταματίου. Και όπως ακούγεται, οι γιατροί της Β’ κλινικής μαστού, είναι οι αγαπημένοι του προέδρου. Ίσως γιατί, πέρα από την τέχνη τους στο νυστέρι, βγάζουν μια γλυκύτατη συμπεριφορά, και μεταδίδουν εμπιστοσύνη, στοιχεία που μετράνε πολύ σε στιγμές φόβου ή μεγάλης ανάγκης!

ΥΓ: Θα αναρωτηθείτε, πιθανώς, πως και προβάλει σήμερα η στήλη γιατρό; Χμ, απλά είναι τα πράγματα. Πιστεύω πως οι άνθρωποι της ενημέρωσης οφείλουμε  να καταθέτουμε εύσημα σε κάποιον από τους ικανούς και σωστούς του ευαίσθητου κλάδου της υγείας όταν διαπιστώνουμε ότι το αξίζει. Και, πιστέψτε με, οι ευκαιρίες προβολής τους είναι απειροελάχιστες μπροστά στα αρνητικά φαινόμενα που ακούμε ή διαβάζουμε συνήθως. Για σκεφθείτε πόσες φορές διαβάσατε είδηση για «φακελάκια», καταγγελίες, διώξεις κλπ; Από μια άλλη άποψη, ίσως το να χειροκροτείς έναν γιατρό – άνθρωπο, που σέβεται τον ασθενή, τον συμπονάει και –πάνω απ’ όλα- τηρεί τον όρκο του στον Ιπποκράτη, μπορεί και να οδηγήσει  κάποιους επίορκους και «πονηρούς» μάγους της υγείας, στο να αναθεωρήσουν απόψεις…

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr