Και κάπως έτσι αρχίζει σιγά-σιγά να προβάλει η άνοιξη, να γεμίζουν οι δρόμοι κίνηση και φως, να ζεσταίνονται τα πεζοδρόμια, να ζεσταίνονται τα δωμάτια τις νύχτες, να αποκτούν θάρρος τα αγγίγματα, να ξανανοίγουν οι σελίδες των ημερολογίων, το σκοτάδι να παραμερίζει εκχωρώντας τη θέση του στο φως, έναν ζεστό πρωινό καφέ να τον διαδέχεται μια σοκολάτα κρύα.
Και να αισιοδοξούν τα πράγματα, κι ο καιρός να γίνεται υπομονετικός αλλά και έτοιμος για όσα φέρουν οι επιθετικές συμφωνίες από την αντιπέρα πλευρά ενός αγρίως παρελαύνοντος γείτονος.
Ό, τι και να γίνει πάντως όπως κι αν έρθουν οι καταστάσεις κανένας δεν μπορεί να ανακόψει τον ερχομό της άνοιξης, το φτερούγισμα ενός πουλιού έξω από το παράθυρό σου, θυμίζοντάς σου ότι αυτή η εποχή είναι η φυσική εξέλιξη ακόμα και του πιο άγριου χειμώνα.