Λόγω lockdown διατίθεται προς το παρόν μόνο από τις εκδόσεις Φίλντισι on line, με μειλ ή τηλεφωνικά 210 65 40 170 – [email protected]

όλα τα συγγραφικά έσοδα θα διατεθούν σε οικογένειες με παιδικό καρκίνο.

Μία σοβαρή ασθένεια που σου χτυπάει ξαφνικά την πόρτα μπορεί να σε γονατίσει. Μπορεί όμως και να σε δυναμώσει. Η συγγραφέας του βιβλίου “Εξομολόγηση σε Δέκα Πράξεις” (εκδ. Φίλντισι) μετατρέπει την περιπέτεια της υγείας της σε ένα πολύτιμο μάθημα ζωής και μας προτρέπει να μην επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να περάσουμε στην πλευρά των ασθενών.

 Συνέντευξη στην Ευρυδίκη Κοβάνη 

Πώς αποφασίσατε να γράψετε αυτό το βιβλίο;

Ως μια προσπάθεια χρησιμότητας στους συνανθρώπους μου. Μου αρέσει πολύ η Μαίρη Πόπινς που προσγειώνεται με μια ομπρέλα για να δώσει λύσεις και να φέρει τη χαμένη χαρά. Μεταφορικά, λοιπόν, προσγειώνομαι ως πρώην απολύτως υγιής και ως νυν θεραπευμένη, που νόσησε από κάτι σκληρό για να τονίσω και να προτρέψω τους υγιείς και τους έχοντες ανοιχτά αυτιά να μην επιτρέψουν στους εαυτούς τους να περάσουν στην σφαίρα των ασθενών. Όλες οι ασθένειες του σώματος είναι ψυχοσωματικές. Το ίδιο και το CA Μαστού που με συνάντησε ατίθασο, θρασύ μα και άτολμο, τόσο ξαφνικά όσο και καθοριστικά για πολλές αποφάσεις μου. 

Ξέραμε την Τζίνα Δαβιλά. Ποια είναι η νέα εκδοχή της, η Ωραιοζήλη Τζίνα Δαβιλά (Δαμασκηνού);

Ο πυρήνας μου παραμένει ο ίδιος, αλλά λίγο πιο δυνατός.  Η Ωραιοζήλη – Τζίνα θα ήθελα να είναι ό,τι λένε και τα δύο της ονόματα: “Φως και Δύναμίς μου ο Θεός” το πρώτο κατά την εβραϊκή γλώσσα και η έχουσα ζήλο για το Ωραίο, το Υψηλό κατά την ελληνική ετυμολογία και Τζωρτζίνα-Γεωργία καλλιέργεια, ανάπτυξη, επέκταση το δεύτερο. Ήταν και παραμένει αναζήτησή μου η Αλήθεια (φιλοσοφικά) και η Δικαιοσύνη (πρακτικά), προσπαθώ να έχω Καλοσύνη και να προσπερνώ τις αδικίες που συμβαίνουν – εξ ου και η πίστη μου στη δικαιοσύνη του Θεού, της Ζωής, του Σύμπαντος όταν ανθρώπινα έχω τα χέρια δεμένα. Διαθέτω πολλά ελαττώματα ακόμη, που ευτυχώς τα αναγνωρίζω. Έχω διακόψει κάθε επαφή με όποιους και ό,τι ένοιωσα να με φθείρει, πρακτικά και προσωπικά, δηλαδή δεν το βλέπω, δεν υπάρχει σε καμία μορφή του. Και κάνω μια σοβαρή προσπάθεια επιστημονικής εξέλιξης επαγγελματικά, μετά από σκληρή και not stop εργασία δυο και πλέον δεκαετιών. Από την Τζίνα Δαβιλά κρατώ τους ανθρώπους που αγάπησα και αγαπώ – οικογένεια, φίλους που απέδειξαν ότι είναι πολύτιμοι, συγγενείς, σκύλους μου – και στην Ωραιοζήλη Τζίνα Δαβιλά μεταφέρω τις αγάπες μου και τις επιθυμίες-στόχους μου για το μέλλον. Το “Δαμασκηνού” μου αρέσει λόγω αγάπης μου στον Ιωάννη Δαμασκηνό αλλά είναι σε εφεδρεία, κάτι σαν παρακαταθήκη.

Τι πιστεύετε ότι είναι αυτό που μας αρρωσταίνει;

Ψυχολογικοί παράγοντες: η υπερβολική ευαισθησία, η λύπη, η αδικία, η στενοχώρια, οι τύψεις-ενοχές καταρχάς, με επιβαρυντικούς παράγοντες την κακή διατροφή, το υψηλό βάρος σώματος, το αλκοόλ, την έλλειψη άσκησης, εκτόνωσης τόσο σωματικής όσο και ψυχολογικής και την κληρονομικότητα σε κάποιο βαθμό, ίσως όχι τόσο σημαντικό. Οι ασθένειες είναι η σωματοποίηση της κακής ψυχικής μας κατάστασης. 

Τι θα μπορούσε να μας θεραπεύσει, κατά τη γνώμη σας;

Η πίστη στο Θείο, η αγάπη και η στοργή των ανθρώπων μας, ένας στόχος υψηλός για εμάς, η ανάγκη μας να υπάρχουμε και να δημιουργήσουμε, η διέξοδος και η φυγή από το αδιέξοδο στο οποίο μας έφερε μια οποιαδήποτε νόσος. Στο παραπάνω σχήμα θεωρήστε αυτονόητη την εμπιστοσύνη στους θεράποντες γιατρούς. Αρκεί να είναι σοβαροί επιστήμονες και όχι κομπογιαννίτες. Έχω συναντήσει και τέτοιους, που ευτυχώς κάνουν τα πάντα για να αποδείξουν ότι είναι “λίγοι” και επικίνδυνοι. Δεν μπορεί κανείς να γλιτώσει από τον εαυτό του. 

Μπορούμε να δώσουμε νόημα στη ζωή μας και, αν ναι, με ποιο τρόπο;

Το νόημα της ζωής είναι ένα διαρκές, ανεξάντλητο και ανολοκλήρωτο ταξίδι. Διαρκές γιατί κάθε μέρα είναι διαφορετική και μπορεί να γεννά νέες επιθυμίες και στόχους. Ανεξάντλητο γιατί οι επιλογές μας είναι τόσες όσα και τα δισεκατομμύρια των αστεριών στον ουρανό. Ανολοκλήρωτο γιατί ποτέ μια ζωή δεν είναι αρκετή για να κάνουμε και να ζήσουμε όλα όσα επιθυμούμε και μπορούμε. 

Με μία λέξη: η καθαρότητα της σκέψης και της ματιάς μας ενεργοποιούν τα υγιή νοήματα της ζωής. Γι’ αυτά μιλάμε. Δεν υπάρχει νόημα ζωής στο ρηχό, επιφανειακό, ευτελές. Το νόημα της ζωής είναι προσωπική υπόθεση υγιούς πληρότητας και υγιούς χαράς που πολλαπλασιάζεται και δίνεται απλόχερα στους άλλους ενισχύοντας τη δική τους πληρότητα και χαρά.  

Υπάρχει τελικά Θεός;

Ψάχνουμε, αιώνες τώρα, να βρούμε τον Θεό έξω από τον πλανήτη, σ’ ένα άλλο Σύμπαν ή Γαλαξία. Κι όμως ο Θεός είναι δίπλα μας, είναι μέσα μας. Είναι τόσο απλή, προσιτή και οικεία η μορφή Του, που δεν Τον βλέπουμε. 

Πώς μπορεί ο άνθρωπος να ακολουθήσει το θεϊκό σχέδιο που του αναλογεί χωρίς να χαθεί στους λαβυρίνθους της διαδρομής;

Η άποψη μου για το θέμα εμπεριέχεται κυρίως στο 7ο κεφάλαιο της “Εξομολόγησης σε Δέκα Πράξεις”. 

Ίσως αυτοί οι λαβύρινθοι να είναι η διαδρομή προς τον Θεό. Η ευτυχία δεν  υπάρχει όπως την αναμένουμε. Η ζωή είναι ανεμοστρόβιλος και θέλει καλό ζύγι και ετοιμότητα. Οι δυο παραβολές με τις πέντε μωρές παρθένες και τον άσωτο υιό είναι μια έμμεση απόδειξη για αυτό. Οι εύκολες διαδρομές είναι για τους δρόμους που ανταμείβουν ελάχιστα,  καθόλου ή και συγχέουν τον δρόμο της πνευματικής εξέλιξης. Ο Θεός είναι πνευματικότητα. Οι αποπροσανατολισμοί είναι συχνά ό,τι εγγυώνται τον δρόμο προς την εγρήγορση, την δράση και το Φως. Σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό – κατά την εκτίμηση μου – να είναι η καρδιά ανοιχτή σε κάθε καλό και να απέχει από το κοινότοπο που εμποδίζει την προσωπική μας εξέλιξη. Λ.χ. ο Ιησούς ήταν ανατρεπτικός στον Λόγο Του, στη στάση ζωής Του. Θυμηθείτε την Παραβολή του Καλού Σαμαρείτη. Το θύμα των ληστών βοηθά ο περιθωριοποιημένος και παρακατιανός Σαμαρείτης, ενώ ο ιερέας και ο Λευίτης, οι σεβάσμιοι και αποδεκτοί της κοινωνικής ιεραρχίας του Ισραήλ αδιαφορούν για το θύμα όταν το συναντούν. Κι όμως μελετούν τον Νόμο της Βίβλου, που δεν κατανοούν και δεν εφαρμόζουν. Η απόλυτη ρηχότητα και υποκρισία.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;

Αποφεύγω να κάνω σχέδια γιατί όλα είναι ανατρεπόμενα στη ζωή ανά πάσα στιγμή. Το βίωσε ολόκληρη η ανθρωπότητα με την πανδημία που ανέτρεψε ό,τι γνωρίζαμε και όποιες βεβαιότητες είχαμε. 

Ωστόσο, δεδομένου ότι επιλέχθην από τους Καθηγητές του Μεταπτυχιακού Προγράμματος του ΕΚΠΑ “Η Θεολογία στον Σύγχρονο Κόσμο” με ειδίκευση “Εκκλησία, Διαθρησκειακός Διάλογος και Διεθνείς Σχέσεις” θα ήθελα να εξελιχθώ επιστημονικά και να ανταποκριθώ σωστά. Τα λοιπά επαγγελματικά μου είναι μη ανακοινώσιμα προς το παρόν. Διατηρείται προς τέρψιν πολλών το iPorta.gr. 

Σημαντική πληροφορία για την “Εξομολόγηση σε Δέκα Πράξεις”: όλα τα συγγραφικά έσοδα θα διατεθούν σε οικογένειες με παιδικό καρκίνο.

Θα το βρείτε:

α) στα βιβλιοπωλεία “Πολιτεία”, “Πρωτοπορία” Αθήνας-Θεσσαλονίκης-Πάτρας, “Ιανός” Αθήνας και Θεσσαλονίκης, και σε όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας και του εξωτερικού που θα ζητηθεί σε 2-5 ημέρες

β) ΗΠΑ μέσω του “Εθνικού Κήρυκα”

γ) στις εκδόσεις Φίλντισι  on line, με μειλ ή τηλεφωνικά.

Έγραψαν για το βιβλίο:

Στο αέναο πέρασμα του χρόνου, η βιωματική μνήμη, πολύτιμη παρακαταθήκη της ιστορίας, έχει πια ξεθυμάνει, έχει αφυδατωθεί. Προσεγγίζουμε τις εποχές μέσω γεγονότων, πολέμων, πολιτικών συστημάτων, εναλλαγών κυβερνήσεων. Μαθαίνουμε την ιστορία της ανθρωπότητας, όχι την ιστορία των ανθρώπων. Η ουσία της ανθρώπινης υπόστασης, η ατομικότητα, τα αισθήματα, η λύπη, η χαρά, ο πόνος, η αγωνία, η ευδαιμονία, το πάθος, ο έρωτας, ο θυμός, το μίσος, όλες οι κινητήριες δυνάμεις, που δημιουργούν το ανθρώπινο σύμπαν, είναι σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Σώνονται μόνο στο γραπτό λόγο. Μέσα από τον γραπτό λόγο, ιδιαίτερα τον άμεσο και όχι τον έντεχνο, που ως ένα βαθμό εξωραΐζει το βίωμα, μένει το άρωμα της ύπαρξης και του βηματισμού στο χωρόχρονο, του μεγαλειώδους και τραγικού όντος που αυτοπροσδιορίστηκε ως άνθρωπος. Εκεί, φωτίζεται η αβυσσαλέα σχέση, που έχει καθένας μας με την τυχαιότητα, καλή ή κακή, που αναλογεί σε κάθε βίο.

Η κατάθεση της Τζίνας και η βιωματική αντανάκλαση τής περιπέτειας της υγείας της, εντάσσεται στο πολύτιμο αυτό είδος του γραπτού λόγου. Αντιμετωπίζει μια ασθένεια, που είναι στο επίκεντρο του δημόσιου ενδιαφέροντος, γιατί αφορά πάμπολλες γυναίκες. Ο συμβολισμός της ασθένειας αυτής είναι πολυσήμαντος. Αφορά τη θηλυκή φύση, την ομορφιά, τον έρωτα, τη μητρότητα και τη ζωοδότιδα πηγή της. Όλα αυτά μαζί και καθ’ ένα χώρια. Όμως, ευτυχώς, ζούμε σε μια εποχή που η ιατρική έχει σημειώσει τεράστια πρόοδο. Σε αυτή την ασθένεια οι μάχες δίνονται για να κερδηθούν κι όχι να χαθούν. Η Τζίνα είχε, έχει και θα έχει την παρρησία να μοιράζεται αυτό που νιώθει. Με τον τρόπο αυτό μας προσφέρει απλόχερα ένα ανεκτίμητο δώρο.

Πάνος Μπιτσαξής

Την Ωραιοζήλη Δαβιλά τη γνώρισα ως Τζίνα, πριν αυτο-ανα-βαπτιστεί.

Ως φίλος διάβασα την «Εξομολόγηση σε Δέκα Πράξεις», μιας φίλης που περνάει μια κρίσιμη καμπή ζωής.

Διαβάστε το προσεκτικά. Είμαι βέβαιος ότι θα σκεφτείτε τουλάχιστον έναν φίλο (ή τον εαυτό σας) σε ανάλογα εξομολογητική και αναθεωρητική θέση.

Κι αφού το διαβάσετε, στοχαστείτε για λίγο πάνω στα πιο σημαντικά και, ίσως, επείγοντα ζητήματα της ζωής σας, της υγείας σας, των σχέσεών σας. Ίσως κάτι σημαντικό προλάβετε.

Με αγάπη, ενσυναίσθηση και περισσότερη γνώση και αυτογνωσία.

Κωστής Α. Μακρής, Γραφίστας-Συγγραφέας

Στις σελίδες αυτού του βιβλίου θα ανακαλύψετε πως τη δύναμη για ζωή ο άνθρωπος την έχει πάντα μέσα του. Ακόμα και όταν δεν το ξέρει ή δεν το φαντάζεται από πριν. Και την ανακαλύπτει βήμα-βήμα, κερδίζοντας κάθε μέρα τη μέρα που ζει.

Υπέροχη, και αξιοθαύμαστη Ωραιοζήλη-Τζίνα, σου εύχομαι να είσαι πάντα καλά, και γεμάτη από αυτή τη χαρά της ζωής, που ξεχειλίζει από τα μάτια σου και το χαμόγελό σου.

Τζούτζη Μαντζουράνη, Ποιήτρια

Αγάπη είναι η ιατρική! Αγάπη προς τον ασθενή συνάνθρωπό σου. Να τον ενσυναισθάνεσαι κι εκείνη τη στιγμή που νιώθει πως όλα καταρρέουν να του χαριστείς και ψυχικά. Δεν είναι μόνο τα πετυχημένα επιστημονικά πρωτόκολλα θεραπείας. Είναι τα πρώτα λόγια που θα πεις στον ασθενή: «Μη φοβάσαι, θα τα καταφέρεις. Διώξε ό,τι σ’ ενοχλεί, άλλαξε στάση ζωης». Αυτά τα πρώτα λόγια είναι η αρχή της θεραπείας.

Λιάνα Σουλούνια,  Ιατρός Ακτινολόγος, Διευθύντρια ΕΣΥ, Ακτινολογικού Εργαστηρίου Απεικονισης Μαστού  ΓΝΡ

«…δεν νομίζω ότι θα είχα το κουράγιο να γράψω αυτό το σύντομο πόνημα αν δεν είχα τόσο ζωντανή την αισιοδοξία και την ελπίδα στην ψυχή μου…»

Το βιβλίο της καλής μου Ωραιοζήλης είναι ακριβώς αυτό, ένα πόνημα. Ένας εσωτερικός χείμαρρος που ξεχειλίζει από την ψυχή της, περνάει μέσα από την καρδιά της, για να μας φθάσει, να μας «ακουμπήσει» συναισθηματικά και να μας δώσει αισιοδοξία κι ελπίδα. Είναι όμως συνάμα και ένας οδηγός που μας ανοίγει μια άλλη διάσταση στο τι είναι πραγματικά πολύτιμο και αξίζει στην ζωή μας και τι όχι.

Γιώργος Σαράφογλου, Σκιτσογράφος (ΝΥ)