Αν χαθείς στο ¨πρέπει¨ θα χάσεις το ¨θέλω¨. Και τότε το ¨μπορώ¨ σου θα βρεθεί χαμένο και ανήμπορο σε αέναη αναμονή.
Ένα πλαγιαστό οχτάρι που βάφτισαν ¨άπειρο¨ και το φοράνε μενταγιόν ή το κάνουν τατουάζ στο σώμα χωρίς να καταλαβαίνουν το νόημά του.
Το μενταγιόν θα ξεχαστεί σε κάποιο συρτάρι ή θα βρεθεί εκτός μόδας. Το τατουάζ θα σβήσει με τον καιρό και κάποτε θα μοιάσει με σκιά που κανείς δεν θυμάται γιατί και πώς βρέθηκε εκεί.
Μία σκιά να σου θυμίζει πως αυτά που πρέπει να θυμάσαι δεν έχεις ανάγκη να τα γράψεις στο σώμα σου με βελόνες για να μην τα ξεχάσεις. Αυτά είναι αλλού χτυπημένα, με μελάνια ανεξίτηλα.
Κάποια δεν θα τα δεις ποτέ, κάποια όμως φαίνονται, ειδικά γι΄αυτούς που έχουν έμπειρα μάτια και ανοιχτή καρδιά…
Μιά ρυτίδα, μιά χαρακιά στο στήθος, μια ματιά που βουρκώνει με το παραμικρό…Αυτά είναι τα τατουάζ της ψυχής και δεν σβήνουν ποτέ.
Κάποιες μέρες βαθαίνουν λίγο περισσότερο…Αν είσαι κάπου εκεί μπορεί και να τα προσέξεις. Τα σημάδια που η ζωή έβαλε πάνω μας.
Τα τατουάζ της ψυχής.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr