Μόνο στη Ρόδο

Αποστόλου Παύλου 50, Βενετοκλέων, 

Pane di capo: Λεωφόρος Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ), Λεωφόρος Κρεμαστής & «Πηγές Καλλιθέας»

Γιώργος Αρκουλής

Περπάτησα χθες πριν το μεσημέρι την Αλωπεκής από το ξεκίνημά της στην Μαρασλή ως την λήξη της στην Δημοκρίτου. Πιστέψτε με, τα αυτοκίνητα –για το οκτάλεπτο που έκανα να διανύσω απόσταση 350 μέτρων- ήταν λιγότερα από τα «σκυλάκια πολυτελείας» που συνάντησα εντός πεζοδρομίου (δηλαδή νόμιμα), όλα με λουράκι κρατημένο από τις κυρίες τους. Στην γωνία της Αλωπεκής με μία κάθετο (δεν θα αποκαλύψω όνομα οδού, διότι σέβομαι τα…προσωπικά δεδομένα), μία αρκετά μεγαλωμένη κυρία (αλλά καλοντυμένη για πρωϊ και με κεφάλι που θύμιζε το «μαλλί της γριάς, που όπως άκουσα είναι το χρώμα της μόδας και το προτείνουν τα «καλά» κομμωτήρια), προσπαθούσε να παραδώσει μαθήματα σωστής πορείας σε ένα μικρό σκυλάκι, που έβαζε απίστευτο ζόρι και πείσμα, προκειμένου να περάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο.

«Μωρό μου, σου έχω πει να έχεις υπομονή. Το ξέχασες;», ρώτησε η μεγαλομπεμπέκα, αλλά ο μικρός σκύλος δεν χαμπάριαζε από υποδείξεις. Παρατηρώντας το «επεισόδιο» τόλμησα μικρή συμβουλή:

«Πιστέψτε με, θέλουν ειδικό δάσκαλο προκειμένου να υπακούουν στο αφεντικό».

«Τι σκυλί είχατε;»

«Ένα μαλτέζ μικρού μεγέθους. Ηταν νευράκιας, μου έβγαλε την πίστη αλλά έμαθε»

«Ο δικός μου είναι κανίς».

Επειδή παρατράβαγε μια ανόητη κουβέντα και είχα κάποιες δουλειές, κοίταξα το ρολόϊ μου και φώναξα δήθεν σοβαρά:

«Αν είναι κανίς, να ψάξετε τον στιχουργό Γιάννη Λογοθέτη. Αυτός ξέρει τα μυστικά τους…»

Λίγο πριν στρίψω δεξιά για την Πατριάρχου, πρόσεξα με την άκρη του ματιού την κυρία με το σκυλάκι να με παρατηρεί με ανοιχτό στόμα!

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr