Η Ματίνα Ράπτη -Μιληλήέχει πτυχίο Κοινωνιολογιας και η πτυχιακή της εργασία ήταν πάνω στην κακοποίηση ανηλίκων. Γράφει μικρές ιστοριες που εχουν να κάνουν με το σήμερα και το χθες. Της αρέσει να παρατηρεί τους ανθρώπους γύρω της και να ακούει τις ιστορίες τους.

Όλα τα αστεία του κόσμου θα τα βάλω σε ένα τρύπιο τσουβαλι. Να περπαταω στο μονοπάτι της ζωής και να πέφτουν τα χαχανητά πίσω μου σαν τα φασολάκια. Να τα ακολουθούν οι στεναχωρεμένοι της γης να σκάει το χειλάκι τους.

Ωραία τα όνειρα, γλυκό μου, ωραία και άπιαστα. Όνειρα θα μείνουν. Αλλά όσο κρατάνε αναπνέω πιο όμορφα. Πιο ήρεμα. Εγώ θα τα χτίσω τα όνειρα μου. Λίγο πριν αποκοιμηθω θα τα χρωματισω , θα τους βάλω μουσική και θα τα νανουρισω πάνω σε αφράτα σύννεφα… Θα αποκοιμηθω με μια εικόνα, θα ζήσω μέσα της. Για λίγο. Για όσο κρατάει ένας βαθύς αναστεναγμός. Τόσο κρατάει κι ένα όνειρο κι ας μοιάζει αιωνιότητα. Τόσο και λίγο παραπάνω… Πέρασε ακόμα μια νύχτα. Και λίγο παραπάνω.