Κωστής Μακρής

Το βιβλίο, όπως το διάβασα εγώ

Κ.Α.Μ.

…

Κάποιοι λέγανε πως τα δάχτυλά της ήταν μαγικά. Μερικοί ψιθυρίζανε πως τις βελόνες και τα υφάσματα που χρησιμοποιούσε της τα είχαν κάνει δώρο οι νεράιδες.

…

Πολλοί σκαρφάλωναν στο βουνό της, με τις τσέπε τους γεμάτες χρυσάφι, και την ελπίδα πως θα μπορούσαν να αγοράσουν ένα από τα εξαίσια παπλώματά της. Αλλά η γυναίκα δεν τα είχε για πούλημα.
«Χαρίζω τα παπλώματά μου σ’ εκείνους που είναι φτωχοί και δυστυχισμένοι», τους απαντούσε. «Τα παπλώματά μου δεν είναι για τους πλούσιους».

…

Μόλις διαβάσατε ένα απόσπασμα από την αρχή τού παραμυθιού τού Jeff Brumbeau (Τζεφ Μπριμπό) με εικονογράφηση της Γκέιλ ντε Μάρκεν (Gail de Marchen) σε μετάφραση τής Κώστιας Κοντολέων από τις Εκδόσεις ΑΓΚΥΡΑ.

Χωρίς τον Σωκράτη [«ἕν οἶδα, ὅτι οὐδέν οἶδα» (= ένα γνωρίζω, ότι δεν γνωρίζω τίποτα), «ουδείς εκών κακός» (= κανένας δεν είναι κακός με τη θέλησή του) και άλλα], χωρίς τον Χριστό [«αγαπάτε αλλήλους», «αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν» και άλλα]  και χωρίς τον Γκάντι [«Τη μέρα που η δύναμη της αγάπης θα υπερνικήσει την αγάπη της δύναμης, ο κόσμος θα γνωρίσει την ειρήνη» και άλλα], θα μου ήταν πολύ δύσκολο να απολαμβάνω τις κυριολεκτικές αλληγορίες των παραμυθιών και τις αλληγορικές τους κυριολεξίες.

Διαλέγω το παραμύθι «Το Δώρο τής παπλωματούς» όχι επειδή είναι ένα αριστούργημα ―καθώς νομίζω ότι τα αριστουργήματα τα φτιάχνει ο χρόνος και όχι οι «κριτικές»― αλλά επειδή το ζωτικό του ψεύδος μού γλύκανε τα σωθικά και με συγκίνησε.

Είμαι έτοιμος να το δώσω να το διαβάσουν τα πιο κοντινά μου παιδιά (ή να τους το διαβάσω εγώ) και είμαι έτοιμος να υπερασπιστώ την ουτοπική ιδέα ότι μπορεί να υπάρχει μια παπλωματού που δεν νοιάζεται για το οικονομικό της κέρδος αλλά για το κέρδος της χαράς που παίρνεις δίνοντας κάτι σε όσους το έχουν ανάγκη. Μια παπλωματού που τα έργα της τα ποθεί ένας Βασιλιάς, μανιώδης συλλέκτης αριστουργημάτων, αλλά δεν μπορεί να τα αποκτήσει επειδή η Παπλωματού δεν τα δίνει σε πλούσιους και δυνατούς.

Η αποτυχία του υπαρκτού σοσιαλισμού και πολλών άλλων «οραμάτων» δεν ακυρώνει το όραμα μιας ευτυχισμένης ανθρωπότητας πάνω σ’ έναν πλανήτη που δεν θα κινδυνεύει από την απληστία, τη βλακεία, τη μισαλλοδοξία και το μίσος. Και μέχρι τότε θα χρειαζόμαστε όλοι ένα παραμύθι σαν το «Δώρο τής Παπλωματούς» όχι για να μας αποκοιμίζει αλλά για να μας ξυπνάει την επιθυμία να γίνουμε (ως είδος) αυτό που μπορούμε να γίνουμε αν καταφέρουμε να γίνουμε «κρείττονες εαυτού» (πιο δυνατοί από τον εαυτό μας).

Θέλω εδώ να επαινέσω την Κώστια Κοντολέων που με την μετάφρασή της μου πρόσφερε την εντύπωση ότι διαβάζω ένα παραμύθι πρωτογραμμένο σε καλά Ελληνικά.

15 Φεβρουαρίου 2019

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

Ταυτότητα της έκδοσης:
Τίτλος: Το δώρο της παπλωματούς

(Ξενόγλωσσος τίτλος: THE QUILTMAKER’S GIFT)

Συγγραφέας: Τζεφ Μπριμπό (Jeff Brumbeau)

Εκδότης: Άγκυρα

Μετάφραση: Κώστια Κοντολέων

Εικονογράφηση:  Γκέιλ ντε Μάρκεν (Gail de Marchen)

Σελίδες:  56

Διαστάσεις: 24Χ26 εκ.

ISBN13     9789602348765