Ανοιχτή πόρτα

Το βολικό αφήγημα της εξουσίας για τις μάζες, του Ηλία Καραβόλια

Spread the love

Ο Ηλίας Καραβόλιας είναι Οικονομολόγος  με ειδίκευση Γενικής Θεωρίας και Οικονομικής Πολιτικής. Κατέχει Master of Arts από το European Institute of Philosophical  Anthropology.

«Δουλέψτε περισσότερο για να πάρετε σύνταξη, και εγώ θα μαλώσω τις εταιρείες για να σας δώσουν μέρισμα από τα υπερκέρδη τους».

Αυτή είναι η ακριβής περίληψη από το διάγγελμα Macron στους Γάλλους που βγήκαν στους δρόμους…

Μια εντελώς παραπλανητική ιδεολογία εναλλακτικού καπιταλισμού, με δήθεν εκτροπή του κέρδους και προς τους εργαζόμενους, μήπως και δικαιολογηθεί το πετσόκομμα των συντάξεων και τα επιπλέον χρόνια δουλειάς.

Είναι η ιδεολογία που απέκτησε επικοινωνιακή δυναμική κυρίως λόγω της πανδημίας, καλείται «Συμμετοχικός Καπιταλισμός» και υποτίθεται ότι στηρίζεται στα περίφημα κριτήρια ESG για τις επιχειρήσεις( περιβαλλοντική και κοινωνική διακυβέρνηση) και την πράσινη ενεργειακή μετάβαση των οικονομιών.

Μαζί με την «Μεγάλη Επανεκκίνηση» αποτελούν τις βασικές ιδέες στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και στα σχετικά βιβλία του επικεφαλής του, Klaus Schwab.

Το λανσάρισμα λοιπόν αυτού του «σοσιαλιστικού» καπιταλισμού των «ενδιαφερομένων» μερών, βολεύει την εξουσία γιατί χωράει παντού : συνταξιοδοτικό, δημογραφικό, οικολογικό, ιδιωτικοποιήσεις, κοινωνικό κράτος….

Το κεφάλαιο όμως – η σημαία του αυθεντικού καπιταλισμού που εκπροσωπούν ηγεσίες τύπου Macron – ξέρει καλά να κρύβεται πίσω από τέτοιους νεολογισμούς…

Πίσω από την δήθεν θυσία του πολιτικού τους κόστους εν ονόματι του μακροπρόθεσμου καλού…

Και πίσω από θεωρητικούς τεχνοκρατικούς σχεδιασμούς, βέλτιστης υποτίθεται δράσης και κοινωνικών τάχα μου αποτελεσμάτων…

Γοητεύουν άραγε αυτά τις μάζες ώστε να ελπίζουν ότι το κέρδος θα κατανεμηθεί δίκαια ;

Ότι η ανάπτυξη θα είναι βιώσιμη και ισομερής για τους πολλούς ;

Ότι το περιβάλλον θα προστατευτεί διότι επιλέγονται μόνο πράσινες επενδύσεις ;

Και ότι παραμερίζεται το κέρδος των λίγων υπέρ του δημοσίου συμφέροντος και ότι τελικά ακόμη και οι πολυεθνικοί κολοσσοί, που ελέγχονται πλειοψηφικά από τεράστιας ρευστότητας κερδοσκοπικά χαρτοφυλάκια, θα γίνουν κάτι σαν τις ελληνικές ΚοινΣΕπ(κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις) ;

Καλό το παραμύθι αλλά έχει δράκο. Η «ανθρώπινη» μετάλλαξη του καπιταλισμού δεν περνάει από καμία  μετάλλαξη και αναδιανομή  του κέρδους….

Περνάει πάντα μέσα από τος κρίσεις υπερσυσσώρευσης και την απαξίωση του εργαζομένου ….

SHARE
RELATED POSTS
… το όνομά μου ήταν Lemur…, του Σπύρου Ντασιώτη
Σκίτσα εξ Αμερικής: Ενότητα “Μόνο στην Ελλάδα”, του Γιώργου Σαράφογλου
Ντέμης Κωνσταντινίδης: «Η απουσία της έκπληξης μας καθιστά αμέτοχους δέκτες”, του Κωνσταντίνου Καραγιαννόπουλου

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.