• Άσκηση μνήμης. Στο μικτό ορκωτό Βόλου γινόταν η δίκη για την δολοφονία Τεμπον;eρα. Για τους νεότερους. Ήταν η δολοφονία καθηγητή από Ακροδεξιά ομάδα. Συνταρακτική δίκη. 1993. Ανάμεσα σε άλλους δικηγόρους, εγώ ήμουν στο έδρανο της πολιτικής αγωγής. Δύσκολη, έντονη, θορυβώδης διαδικασία. Ντάλα κατακαλόκαιρο, 40 βαθμοί, η αίθουσα χωρίς κλιματισμό. Έβραζε. Ήταν και οι λαμπτήρες των καναλιών γιατί η αίθουσα δεν ήταν φωτεινή. Αισθάνθηκα να σκάω από τη ζέστη. Έβγαλα το σακάκι μου. Κοντομάνικο πουκάμισο και φυσικά γραβάτα και ήταν και σινιε. Δώρο γενεθλίων. Ο Πρόεδρος, ένας άξιος Δικαστής, από τους πιο λαμπρούς, και μετέπειτα Πρόεδρος του Αρείου Πάγου με λοξοκοίταξε μια, με λοξοκοίταξε δυο και στο τέλος δεν άντεξε.

-κ. Συνηγορε το σακάκι σας.

-κΠρόεδρε συγγνώμη έχει φοβερή ζέστη ψέλλισα.

-Ναι κ.Συνήγορε αλλά όπως βλέπετε εμείς το φοράμε.

-Συγγνώμη κ.Πρόεδρε έχετε δίκιο.

Φόρεσα το σακάκι ασυζητητί και ντράπηκα για την «ελευθεριότητα» που επέδειξα αν και αρκετά νέος τότε. Κανένας γραπτός κανόνας δεν επιβάλλει στους δικηγόρους την αμφίεση.Όμως εθιμικά το τηρούμε όλοι. Κι ας παρελαύνουν μάρτυρες με βερμούδες και αθλητικά παπούτσια. Χαλάρωσαν τα πράγματα ως προς αυτούς. Οι δικηγόροι σταθερά με κοστούμι και γραβάτα. Στολή εργασίας τη λέω γιατί ιδιωτικά γραβάτα φορώ μόνο όταν πρέπει «να βάλω τα καλά μου» και μερικές φορές δυσφορώντας.

• Πρέπει να υπάρχουν κανόνες στα σχολεία; Η ιστορία της «ποδιάς» είναι γνωστή στους παλαιους. Κανένας δεν τη νοσταλγεί.Αλλά κάποιοι γενικοί κανόνες «ευπρεπούς» αμφίεσης πρέπει να υπάρχουν. Πως να γίνει. Κάθε χώρος έχει ένα κοινά αποδεκτό, εθιμικά, μέτρο ευπρέπειας. Αν με καλέσουν σε γάμο δεν θα πάω με σαγιονάρες και σορτς κάπως πρέπει να ντυθώ «ανάλογα». Δεν είναι τόσο κακό.

• Το αγόρι με τη φούστα είναι άλλη περίπτωση. Κάτι ήθελε να δηλώσει και ήθελε θάρρος να το δηλώσει με αυτό το τρόπο. Η αντίδραση του εκπαιδευτικού «είσαι η ντροπή της κοινωνίας» ήταν δυσανάλογη και λίαν επιθετική. Άνοιξε περιττές πληγές και πρέπει να το καταλάβει. Ας τον καταλάβουμε όμως κάπως και αυτό τον άνθρωπο. Η κοινωνία έχει σε μεγάλο βαθμό εμπεδωμένο συντηρητισμό. Δεν αλλάζει αυτό σε μια μέρα.

Η απάντηση είναι η δίκαιη ισορροπία. Οι κανόνες. Ας τους σκεφτεί το Υπουργείο και ας τους θεσπίσει. Σε μια τέτοια απόφαση καθένας μπορεί να τοποθετηθεί. Ας πει μπορείτε να φοράτε ό,τι θέλετε. Ή η αμφίεση σας πρέπει να είναι η εξής. Να ξέρει και ο δάσκαλος τι ισχύει. Αύριο μπορεί να του έρθει μια με μαγιό. Τι πρέπει να κάνει;